Posted by ഇവിടെയുമുണ്ട് ഒരാൾ… അരുൺ. ഭർത്താവിന്റെ അനിയനാണ്.. പതിനെട്ട്വയസ്സുണ്ട് എന്നാലും ടീനേജ് പിള്ളേരെപോലെ കുണുങ്ങിയുള്ള നടത്തവും സംസാരവുമൊക്കെയാണ്. എന്നെ ഭയങ്കര ഇഷ്ടവും ബഹുമാനമൊക്കെയാണ്. എനിക്കും ഇഷ്ടമൊക്കെയാണ്..പക്ഷെ ചിലപ്പോളൊക്കെ അവന്റെ കണ്ണുകൾ എൻ്റെ വിരിഞ്ഞ മാറിടത്തിലും നിതംബത്തിലുമൊക്കെ അലഞ്ഞ് നടക്കുന്നത് ഞാൻ കാണാറുണ്ട്. ഇതൊന്നും ഞാൻ ശ്രദിക്കുന്നില്ലെന്നായിരിക്കണം അവന്റെ വിചാരം. കാണാൻ ഒരു ചോക്ലേറ്റ് കുട്ടനോക്കെയാണ് എന്നാലുമൊന്ന് ശ്രദിക്കണം..
“ചേച്ചി…”
പെട്ടെന്നുള്ള വിളിയിൽ ഞാൻ ഞെട്ടിപ്പോയി.. അരുൺ…!! ഇവനിതെപ്പോളാണ് പുറകിൽ വന്ന് നിന്നത്…
“. എത്ര നേരായി ഞാൻ ചേച്ചിയെയും നോക്കി നില്ക്കാൻ തുടങ്ങിയിട്ടെന്നറിയോ…? ചേച്ചിയെന്താ മഴയും നോക്കി ഇരുന്നിങ്ങനെ ആലോചിക്കുന്നത്?”
ഞാൻ വെറുതെ ഒരു ചിരി ചിരിച്ചു..
“ആ എനിക്കറിയാം ചേച്ചി എന്താ ആലോചിച്ചതെന്ന്.. ഞാൻ പറയട്ടെ..?” അവൻ അടുത്ത് വന്നിരുന്നുകൊണ്ട് ചോദിച്ചു..