Posted by അപ്പോഴാണ് ഒരു കാര്യം എനിക്ക് മനസ്സിലായത്. നന്നായി വിശക്കുന്നുണ്ട്. ഇന്നലെ എപ്പോഴോ കഴിച്ചതാണ്. അമ്മയ്ക്കും പപ്പയ്ക്കും വിശക്കുന്നുണ്ടാവും. അവർ എനിക്ക് മുൻപേ ആഹാരം കഴിച്ചവരാണ്.
എന്റെ മനസ്സറിഞ്ഞതുപോലെ പപ്പ പറഞ്ഞു, “ഞാൻ ബ്രഷ് എടുത്തുതരാം. നിങ്ങൾ പല്ലുതേക്ക്. എന്നിട്ട് ബ്രഡ് തരാം. വിശപ്പായില്ലേ..”
പപ്പയുടെ ബാഗിലായിരുന്നു ഡ്രസ്സ് ഒക്കെ. അത് പപ്പ വെള്ളത്തിൽ മുങ്ങി പോയപ്പോൾ മുഴുവൻ നനഞ്ഞ് പോയിരുന്നു. എന്റെ പുസ്തകക്കെട്ടിന്റെ ബാഗ് രക്ഷപെടാനുള്ള വെപ്രാളത്തിൽ എപ്പോഴോ ഞാൻ വെള്ളത്തിൽ ഉപേക്ഷിച്ചിരുന്നു എന്നോർത്തു. അമ്മയുടെ കൈവശമുണ്ടായിരുന്ന ബാഗിലായിരുന്നു ബ്രഡും ബ്രഷുമൊക്കെ. ഭാഗ്യത്തിനു അത് വെള്ളം കയറാതെ കിട്ടി. അതും തലയ്ക്ക് വച്ചായിരുന്നു രാത്രി പപ്പയുടെ കിടപ്പ്.
ഞങ്ങൾ ബ്രഷ് ചെയ്യുമ്പോൾ എന്റെ നോട്ടം അമ്മയിലായിരുന്നു. പല്ലുതേക്കുന്നതിന്റെ ചലനത്തിൽ കുലുങ്ങുന്ന അമ്മയുടെ മുടിക്കെട്ട്. എന്റെ കുണ്ണപ്പാൽ പുരണ്ട മുടിക്കെട്ട്. അത് പതിയെ അഴിഞ്ഞുവരുന്നു. പശയൊട്ടിയ മുടിക്കയറുകൾ പതിയെ നിവരുന്നു. മുടിക്കെട്ട് ലൂസായിട്ട് ഇപ്പോൾ കെട്ട് അമ്മയുടെ പുറകിൽ നടുവിലെത്തിയിട്ടുണ്ട്. കെട്ടിൽ നിന്ന് മുകളിലേയ്ക്ക് പശ ഉണങ്ങിയിട്ടുണ്ടെന്ന് ഞാൻ കണ്ടു. കുറേ പാലുണ്ടായിരുന്നു എന്ന് തീർച്ച. പല്ലുതേക്കുന്നതിനിടയിൽ ഞാൻ മൂക്ക് വിടർത്തി മണം പിടിച്ചു. ഒരു കെട്ട മണം ആ മുടിയിൽ നിന്നിയരുന്നുണ്ട്. എനിക്ക് കുണ്ണ മൂത്തു. എന്റെ കുണ്ണപ്പാൽ മുടിയിലും മുതുകിലും ഉണങ്ങിപ്പിടിച്ചതിന്റെ പാടയുമായി എന്റെ അമ്മ, എന്റെ നിഷ്കളങ്കയായ കൊഴുത്ത അമ്മ എന്റെ തൊട്ടരികിൽ നിന്ന് പല്ല് തേയ്ക്കുന്നു. താഴെ, ഇതൊന്നുമറിയാതെ പപ്പയും.
“ബ്രഡ് റേഷനായിട്ട് ഉപയോഗിക്കേണ്ടി വരും. എത്ര ദിവസം ഇങ്ങനെ നമുക്ക് പോകേണ്ടി വരുമെന്നറിഞ്ഞുകൂടാ. മഴ നിന്നാലും ഒന്നുരണ്ട് ദിവസമെടുക്കും വെള്ളമിറങ്ങാൻ. അതുവരെ ഇതുവച്ച് വേണം നമുക്ക് ജീവിക്കാൻ.” എത്തിക്കുത്തിനിന്ന് ബ്രഡ് മുകളിലേയ്ക്ക് നീട്ടുമ്പോൾ പപ്പ പറഞ്ഞു.
“എനിക്കൊരു രണ്ടെണ്ണം മതി.” ആദ്യം എന്റെ കൈയ്യിൽ വച്ചുതന്നെ മൂന്ന് ബ്രഡിന്റെ കൂടെ കൈയ്യിലിരുന്നതിൽ പാതി കൂടി വച്ചുതന്നുകൊണ്ട് അമ്മ പറഞ്ഞു. പാവം. വിശപ്പുണ്ടായിട്ടുകൂടി എന്നെ തീറ്റുകയാണ്. എനിക്ക് കുറ്റബോധം തോന്നി. മകനെ ഇങ്ങനെ സ്നേഹിക്കുന്ന അമ്മയോടാണിന്നലെ ഞാൻ…
ശക്തമായൊരു മിന്നൽ വെട്ടി. പുറകെ ഇടിയും. കാറ്റ് വീശിയടിച്ചു.