“ആന്റി നാളെ വരുമ്പോൾ പേഴ്സോ പഴയ മൊബൈലോ ഒന്നും കൊണ്ടുവരണ്ട ബസ്സിൽ കൊടുക്കാനുള്ള കാശും ഇട്ട ഡ്രസ്സും മാത്രം “
എന്തിനാണവൻ അങ്ങനെ പറഞ്ഞതെന്ന് ചോദിക്കണമെന്ന് തോന്നിയെങ്കിലും അത് അവനോടുള്ള വിശ്വാസക്കുറവായി അവന് തോന്നിയാലോ എന്നുള്ള ചിന്ത അങ്ങനെ ചോദിക്കാൻ മനസ്സ് അനുവദിച്ചില്ല.. പേഴ്സിൽ നിന്നും അമ്പത് രൂപ മാത്രമെടുത്ത് പുറത്തിറങ്ങി വാതിൽ പൂട്ടി താക്കോൽ ചെടിച്ചെട്ടിക്കടിയിൽ വെച്ച് ബസ്സ് സ്റ്റോപ്പിലേക്ക് നടന്നു….
ബസ്സ് സ്റ്റോപ്പിന് തൊട്ടുമുമ്പായി ബാലൂന്റെ ചുവന്ന കാർ കിടക്കുന്നത് കണ്ടു പക്ഷെ അവനെ കണ്ടില്ല.. എന്തെല്ലാമാണ് ഈ ചെക്കൻ കാണിക്കുന്നത്? എന്തായാലും രണ്ടാഴ്ചകൊണ്ട് ഞാനവനെ ഒരുപാട് വിശ്വസിച്ചുപോയി……
ആദ്യം വന്ന ബസ്സിൽ തന്നെ കയറി… പക്ഷെ ഒട്ടും തിരക്കില്ലാത്ത ബസ്സായിട്ട് കൂടി ഡോറിൽ നിന്ന പയ്യൻ എന്തിനാണെന്റെ കുണ്ടിയിൽ പിടിച്ച് വിടവിലേക്ക് വിരലിറക്കി തന്നെ പൊക്കി കേറ്റിയത്? ഇന്നലെയായിരുന്നെങ്കിൽ ചെക്കന്റെ കരണം പോകക്കേണ്ട കാര്യമായിരുന്നു… പക്ഷെ ഇന്ന്
ടിക്കറ്റെടുത്ത് മൂന്നു സ്റ്റോപ്പുകൾക്കപ്പുറം ആളൊഴിഞ്ഞ ശ്മശാനത്തെ ഓർമിപ്പിക്കുന്ന ജനതാ സ്റ്റോപ്പിൽ ബസ്സിറങ്ങി… ബസ്സ് പോയ ഉടനേ ബാലൂന്റെ കാർ വന്നു നിന്നു…
“ഡാ ചെക്കാ ഇതെന്ത് ഭ്രാന്തെക്കെയാ നീ ഈ കാട്ടണേ? എന്താ നിന്റെ ഉദ്ദേശം “
കാറിൽ കേറി ഡോർ അടച്ചോണ്ടും അൽപ്പം ദേഷ്യത്തിൽ തന്നെയാണത് ചോദിച്ചത്.. പക്ഷെ അവൻ ഒരു കള്ളച്ചിരിയോടെ കഴുത്തിനു പിറകിലേക്ക് കൈചുറ്റി വലിച്ചടുപ്പിച്ച് ചുണ്ടിലൊരു മുത്തം തന്നു……. എന്റെ കണ്ണുകൾ കൂമ്പി പോകും പോലെ…. ചുണ്ടുകൾ വിറക്കും പോലെ…. ശ്വാസം നിലക്കും പോലെ…. മുലക്കണ്ണുകൾ തടിച്ചു പൊങ്ങി അരയിലേക്ക് രക്തമെല്ലാം ഇരച്ചുകേറി പൊട്ടി തെറിക്കും പോലെ..
“കണ്ണും മിഴിച്ചിരിക്കാതെ സീറ്റ് ബെൽറ്റിട് “
അവന്റെ സ്വരമാണ് എന്നെ ഉണർത്തിയത്…
ഏതെല്ലാം വഴിയിലൂടെയോ ഓടിയ വണ്ടി മെയിൻ റോഡിൽ നിന്നും ഉള്ളിലേക്ക് കേറി ഒരു പൊളിഞ്ഞ മതിൽ കെട്ടിനകത്തേക്ക് നിർത്തി , അതിനുള്ളിലൊരു വലിയ കണ്ടൈനർ ലോറിയും അതിന്റെ പണിക്കാരെന്ന് തോന്നിക്കുന്ന ആളുകളും നിന്നിരുന്നു.. അവർക്ക് പിന്നിലായി വണ്ടി നിർത്തി അവൻ പുറത്തിറങ്ങി..
“ആന്റി.. ഇറങ്ങി വാ “
“എന്താ ഇവിടെ “