”ഒന്ന് ചിയേർസ് പറയെടാ…”
”ചിയേർസ്…”’
”അമ്മ ചെക്കനെ പറ്റി പറഞ്ഞത് കൊണ്ടാണോ? ,,അത് പിന്നെ നിങ്ങളൊക്കെ എന്നെ മറന്നപ്പോൾ അവനല്ലെടാ എനിക്ക് ആശ്വാസമായി ഉണ്ടായിരുന്നത്.വിട്ടു കള ,എന്റെ മോന് ഇഷ്ടമില്ലെങ്കിൽ ഞാൻ അവനോടു ഇനി ഇങ്ങോട്ടു വരരുതെന്ന് പറയാം..ഇപ്പോഴും എനിക്കേറ്റവും വലുത് നീയാണ്…മകനായത് കൊണ്ട് കൂടിയല്ല ,ഒരു നശിച്ച ജീവിതത്തിൽ നിന്നു ഈ അമ്മയ്ക്ക് ശാപമോക്ഷം നൽകി ഇന്ന് വരെ പരിപാലിക്കുന്നത് നീയല്ലേ ?..നിനക്കറിയോ……”
ഒന്ന് സിപ്പ് ചെയ്തു രാജീവൻ അമ്മയുടെ നേരെ കണ്ണുകളയച്ചു ……,മാധവിയമ്മ മകനെ ഒന്ന് രണ്ടു നിമിഷം നിർന്നിമേഷയായി നോക്കി നിന്നു…എന്നിട്ടു ഒരു ദീർഘശ്വാസമെടുത്തു ഗ്ലാസിൽ ബാക്കിയുള്ളതും കൂടി വലിച്ചു കുടിച്ചു.
.”താലികെട്ടിയ ഭർത്താവ് ഇടപാടുകാരെ എത്തിച്ചു പുറത്തേക്ക് പോകുമ്പോൾ, അപരിചിതരായ അവർക്ക് കീഴടങ്ങി കൊടുത്തു തളർന്നു കിടക്കുമ്പോൾ ഒരിക്കൽ ഞാൻ കണ്ട സ്വപ്നത്തിൽ കുതിരപ്പുറത്തു എന്നെ രക്ഷിക്കാൻ പാഞ്ഞെത്തിയ ഒരു രക്ഷകന്റെ അവ്യക്തമായ മുഖമോർക്കും..എല്ലാം കഴിഞ്ഞു ചുരുട്ടിയെറിഞ്ഞ നോട്ടുകൾക്കിടയിൽ ഉടുതുണി പോലുമില്ലാതെ കിടക്കുമ്പോൾ ഞാൻ ആ സ്വപ്നമായിരുന്നു എന്നെ ജീവിക്കാൻ പ്രേരിപ്പിച്ചത് …ആദ്യമൊന്നും എനിക്കാ രക്ഷകന്റെ മുഖത്തിന് വ്യക്തതയുണ്ടായിരുന്നില്ല ,അന്ന് ഏതോ തമിഴന്മാർ എന്നെ ഉഴുതു മറിച്ച രാത്രിയിൽ , അത്രയേറെ തളർന്നിരുന്നു ഞാൻ , ഉറ ഉപയോഗിക്കാൻ പറഞ്ഞിട്ടും കേൾക്കാതെ അവന്മാർ എന്നിൽ കേറാവുന്നിടത്തൊക്കെ കേറി..ചത്ത് പോകും എന്നുറപ്പിച്ചു കണ്ണടച്ച് കിടന്നു..അവസാനത്തെ ആളും എഴുന്നേറ്റു പോയതൊന്നും ഞാൻ അറിയുന്നുണ്ടായിരുന്നില്ല…ഏതോ ആഴത്തിലേക്ക് വീണു പോകുന്ന പോലെ..ആ സമയത്തു ആ രക്ഷകൻ വീണ്ടുമെത്തി എന്നെ തഴുകി ആശ്വസിപ്പിക്കുന്ന പോലെ ,അവസാന നിമിഷം ഒരു തവണയെങ്കിലും ആ മുഖമൊന്നു കാണാൻ ഞാൻ പ്രയാസപ്പെട്ടു കണ്ണ് തുറന്നു ആ രക്ഷകന്റെ മുഖം കണ്ടു.. അതിനു നിന്റെ രൂപമായിരുന്നു …ഈ അമ്മ അന്ന് മുതൽ നിനക്കായി കാത്തിരിക്കാൻ തുടങ്ങിയതാണ് ,അതാണ് പിന്നെ ഞാൻ തന്നെ നിന്നെ ക്ഷണിച്ചതും ,പക്ഷെ നീയെന്തോ അന്നെന്നിൽ നിന്നു ഓടി പോയി…ആ ഒഴിഞ്ഞു മാറൽ ……അതെന്നിലുണ്ടാക്കിയ മുറിവിലേക്കാണ് അപ്പു കടന്നു വന്നത്… ഇന്നെന്റെ മനസ്സും ശരീരവും അവനുള്ളതാണ്..നിന്നോടുള്ള വെറുപ്പ് കൊണ്ടല്ല ആദ്യം മടിച്ചതു എന്റെ ചെക്കന്റെ മുഖമോർമ്മ വന്നത് കൊണ്ടാണ്…പോട്ടെടാ അതെന്നിലെ കാമുകിയുടെ മനസ്സ് ,,എന്നിലെ പെണ്ണും ,അമ്മയുമെല്ലാം നിനക്ക് വേണ്ടിയാണു വാദിക്കുന്നത്..അവനെ ഞാൻ മറക്കാം ,ഒഴിവാക്കാം പോരെ ,,,”
”വെറുതെ ചെക്കന്റെ ശാപം മേടിച്ചു തരല്ലേ എനിക്ക് ,അമ്മയുടെ സന്തോഷവും ജീവിതവും അവനല്ലേ ,വല്ലപ്പോഴും ഞാൻ ഒരു മോഹം പറഞ്ഞാൽ എതിർപ്പ് പറയാതിരുന്നാൽ മതി…”
”ഈ അമ്മ അങ്ങനെ പറയുമോടാ ,,,?”
”അപ്പൊ നേരത്തെയോ ,,?”
”അതിനുള്ള കാരണം ഞാൻ പറഞ്ഞില്ലേ മോനെ…ദേ നീ ഒന്നൂടെ ഒഴിക്ക്…”
കസേര അടുപ്പിച്ചിട്ടു മാധവിയമ്മ മോന് കാണാനായി കാലുകൾ കട്ടിലിലേക്ക് കയറ്റി വച്ചു ,,,,,,തടിച്ച തുടകൾ അകന്നു മാറിയപ്പോൾ സ്ഥാനം തെറ്റിയ മുണ്ടിനിടയിലൂടെ കുറ്റി രോമങ്ങൾ നിറഞ്ഞ കടിതടം തെളിഞ്ഞു വന്നു …ഒരു നിമിഷം അവനെ നോക്കി കണ്ണിറുക്കി മാധവിയമ്മ മുണ്ടു വലിച്ചിട്ടു കഷ്ട്ടിച്ചു അതിനെ മറച്ചു കളഞ്ഞു ……….
[തുടരും ]