Posted by അന്ന് പതിവുപോലെ സ്കൂളില്‍ നിന്നും വീട്ടിലെത്തി വേഷം മാറി സൈക്കിളിലാണ് ഞാന്‍ അവന്റെ വീട്ടിലേക്ക് പോയത്. അച്ഛനും കൂട്ടുകാരും ആന്റിയെയും എന്നെയും ചേര്‍ത്ത് സംസാരിച്ച ശേഷം ആദ്യമായി അങ്ങോട്ടുള്ള യാത്ര. മനസ് കൈമോശം വന്ന അവസ്ഥയിലായിരുന്നു ഞാന്‍. ആന്റിയെ ആദ്യമായി കാണാന്‍ പോകുന്നതുപോലെയുള്ള തോന്നല്‍.
ഞാന്‍ ചെല്ലുമ്പോള്‍ ആ വലിയ വീടിന്റെ ഗേറ്റ് തുറന്നുകിടക്കുകയാണ്. ചുവപ്പും വെള്ളയും നിറങ്ങളിലുള്ള തറയോട് പാകിയ മുറ്റത്ത് ഒരു കോണിലായി സൈക്കിള്‍ വച്ചിട്ട് ഞാന്‍ ഇറങ്ങിച്ചെന്നു. എന്റെ ഹൃദയമിടിപ്പ്‌ ഒരു കാരണവും ഇല്ലാതെ കൂടിത്തുടങ്ങിയത് ഞാന്‍ അറിഞ്ഞു. മുന്‍പൊരിക്കലും ഉണ്ടായിട്ടില്ലാത്ത നവപ്രതിഭാസം. ഗോകുലിനെ പുറത്ത് കാണാഞ്ഞതുകൊണ്ട് ഞാന്‍ ബെല്ലിന്റെ സ്വിച്ചില്‍ വിരലമര്‍ത്തി. മഞ്ജരിപ്പൂച്ച അരികിലെത്തി കാലുകളില്‍ മുട്ടിയുരുമ്മിയപ്പോള്‍ ഞാന്‍ താഴേക്ക് നോക്കി. എന്നെ അവള്‍ക്ക് നല്ല പരിചയമാണ്. കഴുത്തില്‍ ചുവന്ന ചരട് കെട്ടിയ സുന്ദരിപ്പൂച്ചയെ ഞാന്‍ വാരിയെടുത്ത് നെഞ്ചോട്‌ ചേര്‍ത്തു. അവള്‍ മുഖം എന്റെ നെഞ്ചിലേക്ക് ചേര്‍ത്ത് കുറുകി.
അടഞ്ഞുകിടന്ന വാതിലിന്റെ അരികിലേക്ക് നടന്നടുക്കുന്ന പാദപതനശബ്ദം ഞാന്‍ കേട്ടു. ഗോകുലിന്റെയല്ല, ഇത് ആന്റിയുടെ നടനശബ്ദമാണ്‌. എന്റെ സിരകള്‍ അതിയായി തുടിക്കാന്‍ തുടങ്ങി. നിയന്ത്രിക്കാന്‍ നോക്കിയിട്ട് സ്ഥിതി കൂടുതല്‍ വഷളാകുകയല്ലാതെ നിയന്ത്രണവിധേയമാകുന്നില്ലെന്ന് കണ്ട ഞാന്‍ മഞ്ജരിയെ താഴെ നിര്‍ത്തി. അവള്‍ ഏതോ പ്രാണിയെ കണ്ട് മെല്ലെ അങ്ങോട്ട്‌ പതുങ്ങിപ്പതുങ്ങി ചുവടുകള്‍ വച്ചു. ഇരയെ കണ്ടാല്‍ പൂച്ചകളുടെ ശരീരഭാഷ മാറുന്ന മാറ്റം അത്ഭുതാവഹമാണ്. ഇത്ര നിശബ്ദം ഇരതേടാന്‍ മറ്റൊരു ജീവിക്കും സാധിക്കില്ല. ഇര! ആ വാക്ക് എന്റെ ധമനികളെ തപിപ്പിച്ചു. ഞാനും ഇരയെത്തേടി വന്നതല്ലേ? അതോ സ്വയം ഇരയായി വന്നതോ? പയ്യന്മാരെ കാമിക്കുന്ന, മഹാനായ എന്റെ അച്ഛനെ അതിയായി ഭ്രമിപ്പിക്കുന്ന രതിറാണിയുടെ മുഖം ഞാനിതാ കാണാന്‍ പോകുകയാണ്! മുന്‍പ് നിരവധി തവണ കണ്ടിട്ടുള്ള മുഖമാണെങ്കിലും, അപ്പോഴൊക്കെ അത് കണ്ടിരുന്ന കണ്ണുകളെ നിയന്ത്രിച്ചിരുന്ന മനസല്ല എനിക്കിപ്പോഴുള്ളത്. ഈ ഞാനായിരുന്നില്ല അന്നെല്ലാം ഇവിടെ വന്നിരുന്ന ഞാന്‍. ഇത് പുതിയ വിഷ്ണുവാണ്; വെറിയനും കാമഭ്രാന്തനുമായ വിഷ്ണു! അച്ഛന്‍ പറഞ്ഞ യാഗാശ്വത്തെ തേടിയെത്തിയിരിക്കുന്ന മദനന്‍!
കതകിന്റെ കൊളുത്ത് നീങ്ങി അത് ഉള്ളിലേക്ക് തുറക്കപ്പെട്ടു.
വിറയലോടെ ഞാന്‍ കണ്ടു, മീരയാന്റിയുടെ മദഭരമായ രൂപം! ഇദംപ്രഥമമായി കാണുന്നതുപോലെ ആന്റിയെ ഞാന്‍ നോക്കിനിന്നുപോയി. അച്ഛന്‍ വെറുതെയല്ല ഈ സ്ത്രീയില്‍ ഇത്രയധികം ഭ്രമിച്ചു വശായിപ്പോയത്! ഇവരൊരു മനുഷ്യസ്ത്രീയേയല്ല; വഴിതെറ്റി ഭൂമിയിലെത്തിയ ഏതോ ദേവതയാണ് ഇവര്‍. ഉള്ളില്‍ നിറഞ്ഞു വീര്‍പ്പുമുട്ടിച്ച വിഭ്രമത്തെ ഒരു പുഞ്ചിരിയുടെ ആവരണത്തില്‍ വിദഗ്ധമായി ഞാന്‍ ഒളിപ്പിച്ചു. ആ മലര്‍ചൊടികള്‍ പതിയെ വിരിഞ്ഞു.
“വിഷ്ണുവോ? വാ മോനെ, കേറിവാ”
“ആന്റീ ഗോകുല്‍?” വശ്യതയുടെ കളിത്തൊട്ടിലായ ആ തുടുത്ത മുഖത്തേക്ക് നോക്കി ഞാന്‍ ചോദിച്ചു.