വെണ്ണ കല്ലില്‍ കൊത്തിയെടുത്ത അവളുടെ നഗ്ന രൂപം…അങ്ങിങ്ങായി ചിതറിക്കിടക്കുന്ന ആ മുടിയിഴകള്‍ അവളുടെ മുഖ ഭംഗിയുടെ മാറ്റുക്കൂട്ടി…അവളിലേക്ക്‌ അയാള്‍ നടന്നടുക്കുന്നുണ്ട്….അതാ അയാള്‍ അവളുടെ ചുമലില്‍ കൈകള്‍ വച്ചുക്കോണ്ട് അവളുടെ കണ്ണുകളില്‍ മാത്രം നോക്കി നില്‍ക്കുന്നു…എന്തൊരു ഭംഗിയാണ് അവളുടെ കണ്ണുകള്‍ക്ക്‌…
അവന്‍റെ ഒരു കൈ അവളുടെ അരക്കെട്ടില്‍ പതിഞ്ഞപ്പോള്‍ അവളില്‍ പൂത്തുലഞ്ഞ നാണം വിനുവില്‍ ചിരി പടര്‍ത്തി…അവളുടെ അധരങ്ങള്‍ പതിയെ അവന്‍ നുണഞ്ഞെടുക്കുന്നു …അവരില്‍ കാമം പതിയെ തിരി കൊളുത്തുകയാണ് …അതെ അവന്‍റെ കൈകള്‍ ആ മാറിടങ്ങളെ തൊട്ടു തലോടിക്കൊണ്ട് പതിയെ മാഞ്ഞുപോകുമ്പോള്‍ അവളില്‍ ശീല്‍ക്കാരങ്ങള്‍ ഉടലെടുക്കുന്നിലെ..
അവളുടെ യോനി തടത്തിലെ ആ ചെറു കറുപ്പില്‍ അവന്‍റെ കൈകള്‍ ഇഴഞ്ഞു നടക്കുന്നു…എന്തിനെയും വെല്ലുന്ന നിതംബം അവളുടെ മാത്രം അഹങ്കാരമാണ് എന്ന് വിളിച്ചോതും പോലെ അവള്‍ ചരിഞ്ഞു നില്‍ക്കുമ്പോള്‍ അവനില്‍ ആളി പടരുന്ന കാമത്തിന്റെ ബാക്കി പത്രമാണ്‌ അയാള്‍ അവളുടെ യോനി ദലങ്ങളില്‍ കാണിക്കുന്ന വേഗത…അവളുടെ കണ്ണുകള്‍ പാതിയും അടഞ്ഞു പോകുന്നു….
കൂര്‍ത്തു നില്‍ക്കുന്ന ആ മുല ഞെട്ടില്‍ അവന്‍ തൊട്ടപ്പോള്‍ അവളെക്കാള്‍ തരിച്ചു കയറിയത് വിനുവില്‍ ആയിരുന്നു….വീണമീട്ടും ലാഘവത്തോടെ അവളിലെ കാമ രസങ്ങള്‍ അവന്‍ നുകരുന്ന സമയം അത്രയും അവളിലെ കാമത്തിന്റെ വേലിയേറ്റങ്ങള്‍ അവളുടെ ശരീരത്തിലൂടെ അവള്‍ കാണിച്ചു കൊണ്ടേയിരുന്നു..
പമ്പ് മാളം തേടി കയറും പോലെ അവന്‍ അവളിലേക്ക്‌ പടര്‍ന്നു കയറുമ്പോള്‍ ചുണ്ടുകള്‍ ചെറുതായി കടിച്ചു തലയിലൂടെ ഒരു കൈ ഓടിച്ചുകൊണ്ട് ഒന്ന് നിവര്‍ന്നു പൊങ്ങി കാമത്തിന്റെ കയത്തിലേക്ക് അവളും അവനും ഓരുമിച്ചു വീണു പോകുകയായിരുന്നു….ഇപ്പോള്‍ തനിക്കു ചുറ്റും കാണുന്ന കാഴ്ചകളും അനുഭവങ്ങളും എല്ലാം തന്നെ കാമം നിറഞ്ഞത്‌ മാത്രമാണ്…അവരുടെ കാമ കേളിക്കു അവസാനം കുറിച്ചുകൊണ്ട് അവളുടെ മുകളിലേക്ക് ചാഞ്ഞു കിടക്കുന്ന അവനെ കണ്ടപ്പോള്‍ വിനു മനസില്‍ ഓര്‍ത്തതാണ് അത്
പെട്ടന്ന് എന്തോ അവനു നേരെ പാഞ്ഞു വരുന്നതുപ്പോലെ തോന്നു വിനുവിന്..
വിനു പെട്ടന്ന് കണ്ണുകള്‍ തുറന്നു….അവനു മുന്നില്‍ കൂരിരുട്ടു മാത്രം…മുന്നില്‍ പുഷപങ്ങള്‍ ഇല്ല…എവിടെ അവള്‍ എവിടെ…വിനു ചുറ്റും നോക്കി…അവന്‍ ഒറ്റവിരലില്‍ നിന്നും കറങ്ങി..ഇല്ല….അവിടെങ്ങും അവളില്ല….അപ്പോള്‍ …അവള്‍ പോയിരിക്കുന്നു…വിനുവിന് സങ്കടം സഹിക്കാവുന്നതിലും അധികമായിരുന്നു..
അതല്ലന്കിലും ഒരുപാട് സ്നേഹം തരുന്നവര്‍ പെട്ടന്ന് അത് അവസാനിപ്പിച്ചു നമ്മുടെ ജീവിതത്തിലേക്ക് ആരുമാല്ലാതവരെ പോലെ നമ്മളെ തനിച്ചാക്കി പോകുമ്പോള്‍ അതിന്‍റെ വേദന അനുഭവിച്ചവര്‍ക്കെ അറിയൂ…
വിനുവിന്‍റെ കണ്ണുകള്‍ നിറഞ്ഞു…അവന്‍ അവിടെ തന്നെ നിലത്തിരുന്നു …ആ മുഖം പോലും കാണാന്‍ സാധിച്ചില്ല എങ്കിലും അവളോട്‌ തോന്നിയ പ്രണയം…ആയിഷ അവന്‍റെ മനസിന്‍റെ ഒരു കോണില്‍ പോലും ഉണ്ടായിരുന്നില്ല അപ്പോള്‍…
അവന്‍റെ കണ്ണ് നീര്‍ തുള്ളികള്‍ കൊണ്ട് ആ മണ്‍ തരികള്‍ നനഞ്ഞു…അവനു അലറിക്കരയണം എന്നുപ്പോലും തോന്നിപ്പോയ നിമിഷങ്ങള്‍…അതിനു അനുവദിക്കാതെ അവനു മുന്നിലേക്ക്‌ ആ ചെറു പ്രാവ് പറന്നു വന്നു അവനെ തന്നെ നോക്കി….ആ പ്രാവിന്‍റെ ചെറു കുറുകല്‍ അവന്‍റെ ശ്രദ്ധ ആകര്‍ഷിച്ചു..വിനു ഒരു നിമിഷം അതിനെ നോക്കി…അതിന്‍റെ ചുവന്ന കണ്ണുകള്‍ അവനോടു എന്തൊക്കെയോ പറയുന്നത് പോലെ ..
അണിമംഗലത്തെ ചുടലക്കാവ് 6 [ Achu Raj ]
Posted by