Posted by അവള്‍ മാത്രമേ തിരികെ വന്നുള്ളൂ. അവള്‍ വന്ന് പഴയപടി വാതില്‍ക്കല്‍ നിന്ന് രണ്ടു മിനിറ്റ് കഴിഞ്ഞപ്പോള്‍ അവനിറങ്ങി വന്നു. രണ്ടിന്റെയും മുഖത്ത് കടി തീര്‍ന്നതിന്റെ ആശ്വാസം. തുടുത്ത മുഖത്തോടെ അവള്‍ അവനെ നോക്കി; തിരിച്ച് അവനും.
“പോട്ടെ”
അവന്‍ ചോദിച്ചു. അവള്‍ മൂളി. പടികളിറങ്ങി അവന്‍ പോയിക്കഴിഞ്ഞപ്പോള്‍ അവള്‍ കതകടച്ചിട്ട് ഉള്ളില്‍ക്കയറി. സംഗതി ക്ലീന്‍. പെണ്ണ് പഴയപടി ചാരിത്ര്യവതിയായി മാറിയിരിക്കുന്നു; ഒന്നും സംഭവിച്ചിട്ടില്ല. ഇവിടിങ്ങനെ ആണെങ്കില്‍ ഇവളെപ്പോലെ കഴപ്പിളകി നടക്കുന്ന ചരക്കുകള്‍ എമ്പാടുമുള്ള ഈ നഗരത്തില്‍ ഉച്ച സമയങ്ങളില്‍ എത്രയെത്ര കളികള്‍ നടക്കുന്നുണ്ടാകും? ഏതെങ്കിലും ഒരുത്തനെങ്കിലും പൊളിയാത്ത പൂറുള്ള ഒരു പെണ്ണിനെ ഭാര്യയായോ, ഏതെങ്കിലും പെണ്ണിന് പൂറു കാണാത്ത കുണ്ണയൊ കിട്ടുന്നുണ്ടാകുമോ? വിശ്വാസം, അതല്ലേ എല്ലാം.
എന്തായാലും ഉച്ചയ്ക്ക് ഫ്ലാറ്റില്‍ വരാന്‍ തോന്നിയത് എനിക്ക് നല്ല കുറെ വാണങ്ങള്‍ക്ക് കാരണമായിരിക്കുന്നു. വാണത്തിനും അപ്പുറം വല്ലതും നടക്കുമോ എന്നുള്ളത് ഇനി പരിശോധിക്കേണ്ട കാര്യമാണ്; തല്ക്കാലം കഞ്ഞികുടിയാണ് മുഖ്യം; ആപ്പീസില്‍ പോണം. ഞാന്‍ കൈയും മുഖവും ഒരിക്കല്‍ക്കൂടി കഴുകിയ ശേഷം ഫ്ലാറ്റ് പൂട്ടി പുറത്തിറങ്ങി.
മെട്രോ നഗരങ്ങളിലെ സ്കൂളുകളില്‍ പഠിക്കുന്ന പെണ്‍കുട്ടികള്‍ അസാമാന്യ കഴപ്പികളും ആ കഴപ്പ് തീര്‍ക്കാന്‍ എന്തുചെയ്യാനും മടിയില്ലാത്തവളുമാരും ആണെന്ന് ഞാനറിയുന്നത് മേല്‍പ്പറഞ്ഞതുള്‍പ്പെടെയുള്ള രണ്ടുമൂന്നു വ്യത്യസ്ത സംഭവങ്ങളിലൂടെയാണ്. ഒരു ഇന്ത്യന്‍ മഹാനഗരത്തിലെ വലിയൊരു സ്വകാര്യ ധനമിടപാട് സ്ഥാപനത്തിന്റെ റിക്കവറിയിലാണ് എന്റെ ഉദ്യോഗം. നഗരവാസിയായി ഞാന്‍ മാറിയ നാള്‍മുതല്‍ തന്നെ അവിടുത്തെ സ്കൂള്‍ പെണ്‍കുട്ടിളോട് എനിക്ക് കടുത്ത ഭ്രമം തുടങ്ങിയതാണ്; മറ്റു സ്ത്രീകളോടൊന്നും തോന്നിയിട്ടില്ലാത്തത്ര തീവ്രമായ വിഷയാസക്തി. അരപ്പാവടയ്ക്ക് കീഴെ വെണ്ണത്തുടകളും കൊഴുത്ത കണംകാലുകളും ഷര്‍ട്ടുകള്‍ പൊട്ടിച്ചു പുറത്തു ചാടാന്‍ വെമ്പി നില്‍ക്കുന്ന മുലകളും ഉള്ള അതിസുന്ദരിമാരായിരുന്ന അവര്‍ പക്ഷെ സ്കൂള്‍ കുട്ടികളാണല്ലോ എന്ന ചിന്ത ലൈംഗികാസക്തിയോടെ അവരെ കാണുന്നതില്‍ നിന്നും മനസ്സിനെ പിന്തിരിപ്പിക്കാന്‍ എന്നെ പ്രേരിപ്പിച്ചിരുന്നു, ദുര്‍ബ്ബലമായി. നാട്ടിന്‍പുറത്തെ സ്കൂളില്‍ പഠിച്ച എന്റെ കണ്ണില്‍ ലോകത്തുള്ള എല്ലാ സ്കൂള്‍ കുട്ടികളും അവിടുത്തെപ്പോലെ നിഷ്കളങ്കരും ചാരിത്ര്യത്തിന് വന്‍വില നല്‍കുന്നവരും ആണെന്നായിരുന്നു. ഒരിക്കല്‍ ഒരു പയ്യന്‍ പരസ്യമായി കൈയില്‍ക്കയറി പിടിച്ചു എന്ന കാരണത്താല്‍ അഭിമാനം വൃണപ്പെട്ട് ആത്മഹത്യ ചെയ്ത ഒരു പെണ്‍കുട്ടി എന്റെ നാട്ടില്‍ ഉണ്ടായിരുന്നു എന്നറിയുമ്പോള്‍, സ്വന്തം ചാരിത്ര്യത്തിന് അവര്‍ നല്‍കിയിരുന്ന വില എത്ര വലുതായിരുന്നു എന്ന് എടുത്തു പറയേണ്ട കാര്യമില്ലല്ലോ? അങ്ങനെതന്നെയുള്ളവരാണ് ഈ നഗരത്തിലെയും പെണ്‍കുട്ടികളെന്ന് ഞാന്‍ ധരിച്ചു. പാലും വെണ്ണയും മുട്ടയും മാംസവും മറ്റും സമൃദ്ധമായി ലഭിക്കുന്ന മഹാനഗരത്തിലെ പോഷകഭക്ഷണം മൂലമാകാം ഇവരുടെ അമിത ശരീരവളര്‍ച്ച; ശരീരം വലുതാണെങ്കിലും മനസുകൊണ്ട് അവരും നിഷ്കളങ്കര്‍ തന്നെ; അങ്ങനെ ഞാന്‍ ധരിച്ചുപോന്നു.