കാർത്ത്യായനി തണുപ്പൻ മട്ടുകാരനായ കെട്ടിയവനുമായി പൊരുത്തപ്പെട്ടു. നാട്ടിലെല്ലാർക്കും സമ്മതനായ മാധവന്റെ ഭാര്യയ്ക്കും ആ ബഹുമാനം കിട്ടി. എന്നാലും ചിലരെങ്കിലും ആ മുട്ടൻമുലകളും, പുത്തൻ കലങ്ങൾ കമിഴ്ത്തിവെച്ചപോലുള്ള ചന്തികളും കണ്ടു നെടുവീർപ്പിട്ടു. അവളെന്തായാലും നല്ല സ്വഭാവവും കാര്യപ്രാപ്തിയുമുള്ള സ്ത്രീയാണെന്ന് തെളിയിച്ചു. മാധവൻ സാറിന്റെ തെങ്ങിൻപറമ്പും, ചെത്താൻ കൊടുത്തിരിക്കുന്ന പനകളും അതിൽ നിന്നുള്ള ആദായവും, സാറിന്റെ ശമ്പളവുമെല്ലാം അവളുടെ കയ്യിൽ ഭദ്രം.
ചടങ്ങുപോലെ മാധവൻ മോളിൽ കേറി രണ്ടടിയടിച്ചിട്ട് തിരിഞ്ഞുകിടന്ന് രാമനാമം ജപിച്ചുറങ്ങുമ്പോൾ അവൾ വിരലിട്ട് കാമമടക്കി. കണ്ണിലുണ്ണിയായ ഒരേയൊരു മോൻ ഗോപി പിറന്നപ്പോഴാണവൾക്ക് ജീവിതത്തിലൊരുദ്ദേശം തോന്നിയത്. പക്ഷേ അവന്റെ കുട്ടിക്കാലമവൾക്ക് വേവലാതികളുടെ സമയമായിരുന്നു. ഒന്നാമത് പത്തുമാസത്തിനു മുന്നേ പിറന്നവൻ. പിന്നെ കരപ്പൻ, ചുമ ഇത്യാദി ബാലാരിഷ്ടതകളും. തന്തയെപ്പോലെ മെലിഞ്ഞുണങ്ങിയവൻ. പ്രൈമറി സ്കൂളിൽ ചേർത്തപ്പോളവളുടെ മനസ്സു പിടഞ്ഞു. എന്റെ ഭഗവതീ… അവനെ കാത്തോളണേ നിശ്ശബ്ദമായി അവൾ നേർന്നു.
വർഷം പാതിയായപ്പോഴാണ് ബാലനാ സ്കൂളിൽ ഒന്നാംക്ലാസിൽ ചേർന്നത്. പെട്ടെന്നു തന്നെ നോട്ടപ്പുള്ളിയായി. കൈമളു വക്കീൽ രണ്ടുവട്ടം സ്കൂളിൽ കേറിയിറങ്ങിക്കഴിഞ്ഞ് ആ പണി ഭാര്യയെ ഏൽപ്പിച്ചു. ബാലന്റെയമ്മയും വശം കെട്ടു. രണ്ടാംക്ലാസ്സായതോടെ ഒരുവിധം ടീച്ചർമാർക്കും, വീട്ടുകാർക്കും മതിയായി.
അച്ചുതൻ മാഷു വടക്കുനിന്നും ട്രാൻസ്ഫറായി സ്കൂളിന്റെ ഹെഡ്മാസ്റ്ററായി വന്നില്ലെങ്കിൽ നമ്മടെ ബാലന്റെ പഠിത്തം വല്ല എഴുത്താശാനെയോ മറ്റോ വക്കീലേൽപ്പിച്ചേനേ. മാഷിന്റെയൊരു ഇതെന്താണെന്നു വെച്ചാല് പിള്ളേരെല്ലാം ജീനിയസ്സുകളാണ്. വാദ്ധ്യാന്മാരുടെ പിടിപ്പുകേടാണ് പിള്ളാരെ നശിപ്പിക്കുന്നത്. തൽഫലമായി ബാലനെ നന്നായി പഠിക്കുന്ന ഗോപിയുടെ അടുത്ത് ഒന്നാം ബെഞ്ചിലോട്ടു പറിച്ചു നട്ടു. ആദ്യം കൊറേ നാളു തമ്മില് മിണ്ടാതിരുന്നെങ്കിലും പതിയേ ഗോപിയും ബാലനുമടുത്തു. ഒരിക്കൽ മൂന്നാം ക്ലാസ്സിലെ ചില അലവലാതികൾ ഗോപിയെ ഉപദ്രവിക്കാൻ ചെന്നപ്പോൾ ബാലനവരെ അടിച്ചോടിച്ചു. അങ്ങിനെയാണ് ബാലനവന്റെ രണ്ടാമത്തെ അമ്മയെ കണ്ടുമുട്ടുന്നത്.