Posted by ബാലൻ മോളിലെ നിലയിൽ ചെന്നു. പ്രീതിയുണ്ട്. മോന്ത കടന്നലു കുത്തിയപോലെ. എവിടേടാ ആ കമലം? ശവങ്ങള്… ഏടത്തിയമ്മ പിറുപിറുത്തു.
അല്ല, എന്താണാവോ തമ്പുരാട്ടിക്കു വേണ്ടത്? ബാലൻ ഭവ്യതയോടെ ആക്കിയൊരു ചോദ്യം തൊടുത്തു.
പ്രീതിയുടെ മുഖത്തേക്ക് ചോരയിരച്ചു കേറി. അവളു മുഷിഞ്ഞ അടിപ്പാവാടയും, ബ്രായും, പാന്റീസുമെടുത്ത് അവന്റെ നേർക്കെറിഞ്ഞു. താഴെക്കൊണ്ടിടടാ അലക്കാൻ…. ആ… നീയായാലും മതി! വടക്കൻ വീരഗാഥയിൽ ആരോമൽ ചന്തുവിനോടു പറഞ്ഞപോലെ അവൾ പുച്ഛത്തോടെ പറഞ്ഞു.
നിന്റെ ജട്ടി കഴുകാൻ കെട്ട്യോനോടു പോയിപ്പറയടീ.. ബാലൻ അവളുടെ മുഖത്തുനോക്കിപ്പറഞ്ഞു.
പ്രീതിയുടെ ശ്വാസം നിന്നുപോയി. എന്തുപറഞ്ഞെടാ നായേ..അവളവന്റെ കരണത്തടിക്കാനോങ്ങി.
ബാലന്റെ കയ്യുപൊങ്ങി. ലാഘവത്തോടെ അവനവളുടെ മണിക്കണ്ടത്തിൽ പിടിച്ചു. ഞാൻ നിന്റെ മണുകുണാഞ്ചൻ കെട്ട്യോനല്ലെടീ പുണ്ടാമോളേ.. അവനലറി. അവൾ ഞെട്ടിത്തരിച്ചുപോയി.
ഒറ്റത്തള്ളിനവൻ ഏടത്തിയമ്മയെ മെത്തയിലേക്ക് കമിഴ്ത്തിയിട്ടു. അവളുടെ വലത്തേക്കയ്യ് പിടിച്ചു പിന്നിലേക്ക് തിരിച്ചു. അവളൊന്നു കുതറി.
അനങ്ങാതെ കെടക്കടീ…അവന്റെ തഴമ്പിച്ച കയ്യവളുടെ നനുത്ത സാരിയും പാവാടയും മാത്രം പൊതിഞ്ഞ, പൊന്തിനിന്ന നെയ്ക്കുണ്ടിയിൽ ആഞ്ഞുപതിച്ചു. അയ്യോ.. അവൾ വേദനകൊണ്ട് പുളഞ്ഞു…
മിണ്ടല്ലെടീ പുണ്ടച്ചീ… അവനാ പൊന്തിയ കുണ്ടികളിൽ മാറിമാറിയടിച്ചു. ആ മൃദുലമായ ചുഴിവിരിഞ്ഞ തടിച്ച ചന്തികൾ ഓരോ അടിക്കും കിടന്നു തുളുമ്പി. അവളുടെ തേങ്ങലടങ്ങിയപ്പോൾ അവനാ ചെവിയിലേക്ക് ചുണ്ടുകളടുപ്പിച്ചു. ഇനിയും വേണോടീ? അവൻ മുരണ്ടു.
വേണ്ട മോനേ… അവളു കണ്ണീരു വീണു നനഞ്ഞ മുഖം തിരിച്ചവനെ നോക്കി.
അവനവളെ വിട്ടതും, ചാടിയെഴുന്നേറ്റ് ഒന്നൂടെ തല്ലാനവളോങ്ങി. അവന്റെ കത്തുന്ന കണ്ണുകൾ കണ്ടപ്പോൾ ആ കൈ താഴ്ന്നു. അവളുടെ മുഖം കുനിഞ്ഞു.
ഏടത്തിയമ്മേ… അവൻ താടിക്കു പിടിച്ച് ആ മുഖമുയർത്തി. അവളുടെ പേടിച്ചരണ്ട വലിയ കണ്ണുകൾ അവനെ നോക്കി.