ഏദൻതോട്ടത്തിന്റെ ബാക്കി

”എന്താടി അമ്മേടേം മോന്റേം പുന്നാരം കഴിഞ്ഞില്ലേ …ദേ അവരവിടെ വിശന്നിരിപ്പുണ്ടാകും ട്ടോ .”

തിരിഞ്ഞാ കൊതിപ്പിക്കുന്ന ചുണ്ടുകൾക്കൊരു സമ്മാനം കൊടുക്കണമെന്ന് കരുതിയപ്പോ വല്യമ്മയുടെ പാര .. എന്റെ കണ്ണുകളിലെ നിരാശ മാറ്റാൻ അമ്മയെന്റെ മുടിയിഴകളെ തഴുകി .

”പോയിട്ട് വാടാ ,അമ്മയിവിടെയില്ലേ ? ”

ആ ചുണ്ടുകൾ എന്നോട് മന്ത്രിച്ചു ,,ഞാൻ തലയാട്ടി തിരിച്ചു നടന്നു .ഇനി തിരിഞ്ഞു നോക്കിയാൽ സ്മിത പട്ടിണിയാകും .അമ്മയുടെ സാമീപ്യം പോലും മത്തു പിടിപ്പിക്കുന്നുണ്ട് ,വിയർപ്പും പൗഡറും ചന്ദനവും ഒക്കെ കുഴഞ്ഞ മണം സിരകളെ ഉന്മാദത്തിലേക്കു നയിപ്പിക്കാൻ പോന്നതാണ് ……

നടക്കുമ്പോൾ ചിന്ത മൊത്തം എനിക്കുണ്ടായ മാറ്റത്തേക്കാൾ അമ്മയ്ക്കുണ്ടായ മാറ്റമായിരുന്നു ,ഒരിക്കലും കരുതിയില്ല ഇത്ര ഫ്രീയായി ‘അമ്മ ഇടപെടുമെന്ന് ,സംസാരിക്കുമെന്ന് ,അഞ്ചു ചേച്ചിയുമായുള്ള ബന്ധം വരെ മനസ്സിലാക്കിയിട്ടും അമ്മയുടെ പെരുമാറ്റം അതിശയിപ്പിക്കുന്നു .കുറച്ചു ദിവസങ്ങൾ മുൻപായിരുന്നെങ്കിൽ ‘അമ്മ ക്ലാസ്സിലെ പെൺകുട്ടികളെ കുറിച്ച് ഇങ്ങോട്ടു ചോദിച്ചാൽ പോലും പറയാൻ മടിയായിരുന്നു . ഇനി ഇത് വെറും സ്വപ്നമാണോ ,ഒന്ന് കയ്യിൽ നുള്ളി നോക്കി ,എയ് അല്ല …….
ഞാൻ ചെല്ലുമ്പോൾ രണ്ടാളും റോഡിലേക്ക് കണ്ണും നട്ടിരുപ്പാണ് ,

കിട്ടിയോ ”

എന്നെ കണ്ടതും ചേച്ചി ചോദിച്ചു . ഞാൻ കയ്യിലെ പാത്രങ്ങളടങ്ങിയ സഞ്ചി നീട്ടി കാണിച്ചു ,വിശന്നു ക്ഷീണിച്ച സ്മിതയുടെ മുഖം തെളിഞ്ഞു .

ചേച്ചി വേഗം എന്‍റെ കയ്യിലെ പാത്രങ്ങൾ വാങ്ങി അകത്തേക്ക് പോയി

..ചെല്ല്…

ഞാൻ സ്മിതയോടു പറഞ്ഞു ,ചേച്ചി ചോറ് വിളമ്പി കഴിഞ്ഞിരുന്നു ,വൈകിട്ടത്തെ ചിക്കൻ കറിയും ,പയറു തോരനുമുണ്ട്

…അയ്യേ ചോറിനു മുന്നിലിരുന്നാണോ ? ”

ചേച്ചി പറയുന്നത് കേട്ട് നോക്കുമ്പോൾ ചോറ് നിറഞ്ഞ പ്ളേറ്റിനു മുന്നിലിരുന്ന സ്മിതയുടെ കണ്ണുകൾ നിറഞ്ഞൊഴുകുകയാണ്..

”അന്നത്തിനു മുന്നിലിരുന്നു കരയരുത് …കണ്ണ് തുടച്ചു കഴിക്കു ചേച്ചി…”

അഞ്ജു ചേച്ചി അവരുടെ പുറത്തു തട്ടി ,എനിക്ക് അതിശയം തോന്നി ആരെന്നോ ഏതെന്നോ അറിയാഥാ സ്ത്രീയാണ് അഞ്ചു ചേച്ചിക്ക് സ്മിത ,പക്ഷെ ഏറെ അടുപ്പമുള്ള ഒരാളെ ആശ്വസിപ്പിക്കുന്ന ഭാവത്തോടെ .. .. ഈ സ്ത്രീകളൊരു അത്ഭുത പ്രതിഭാസം തന്നെ …….സാഹചര്യത്തെ അറിഞ്ഞു പെരുമാറുന്നു . അത് പോലെ തന്നെ സ്മിത ,പറഞ്ഞു കേട്ട കൊടും ക്രൂരതയുടെ പര്യായമായ സ്ത്രീയാണ് ചോറിനു മുന്നിൽ നിറഞ്ഞ കണ്ണുകളോടെ – മനുഷ്യ ജന്മം എത്ര വിചിത്രമാണ് .

,നിറഞ്ഞ കണ്ണുകൾ ത്തുടച്ചു ചോറ് കഴിക്കാൻ ത്തുടങ്ങുന്ന അവരെ വിട്ടു ഞാൻ ഇറയത്തേക്കു നടന്നു…

കഴിക്കു ചേച്ചി ,കുറച്ചൂടെ….”