Posted by “അയ്യോ ഇത്രേം രൂപയോ..നൂറു മതി സാറേ” ഇന്ദിര രണ്ടു നൂറിന്റെ നോട്ടുകള്‍ കണ്ടു ഞെട്ടി പിന്നോക്കം മാറിക്കൊണ്ട് പറഞ്ഞു. അന്ന് നൂറു രൂപയ്ക്ക് ഇന്നത്തെ ആയിരം രൂപയേക്കാള്‍ വിലയുണ്ട്.
“ഏയ്‌..വച്ചോ..ആശുപത്രിയില്‍ വല്ല ചിലവും വേണ്ടി വന്നാലോ..വേണമെങ്കില്‍ ഇനിയും തരാം..പേടിക്കണ്ട” ചിരിച്ചുകൊണ്ട് ഞാന്‍ അവളെ നിര്‍ബന്ധിച്ചപ്പോള്‍ അവളത് വാങ്ങി. കൈക്കൂലി ഇനത്തില്‍ തന്നെ ആയിരങ്ങള്‍ മാസം കിട്ടുന്ന എനിക്ക് പണത്തിനു യാതൊരു പഞ്ഞവും ഉണ്ടായിരുന്നില്ല എന്ന് ഇന്ദിരയ്ക്ക് അറിയില്ലായിരുന്നു.
“ചേട്ടാ പശുവിനെയും ആടിനെയും നോക്കണേ..ആ പെണ്ണിന് നേരെ ചൊവ്വേ കറി വയ്ക്കാന്‍ അറിയത്തില്ല..സാറിന്റെ കാര്യം എന്താകുമോ എന്തോ”
പോകാന്‍ ഒരുങ്ങിയിറങ്ങിയ ഇന്ദിര പറഞ്ഞു.
“അതൊന്നും സാരമില്ല..ഇന്ദിര പോയിട്ട് വാ..” ഞാന്‍ പറഞ്ഞു.
“എന്നാല്‍ പോയിട്ട് വരാം സാറേ..ചിലപ്പോള്‍ രണ്ടോ മൂന്നോ ദിവസം കഴിഞ്ഞേ വരാന്‍ ഒക്കൂ..”
“സാരമില്ല..ഞങ്ങളൊക്കെ ഉണ്ടല്ലോ..സമാധാനമായി പോയിട്ട് വാ” ഞാന്‍ എങ്ങനെയെങ്കിലും അവളെ ഒഴിവാക്കാനായി ആക്രാന്തപ്പെട്ടുകൊണ്ട് പറഞ്ഞു.
രാജന്‍ അവളെ ബസ് സ്റ്റോപ്പില്‍ കൊണ്ടുവിടാനായി സൈക്കിളില്‍ പോയപ്പോള്‍ ഞാന്‍ എന്റെ വീട്ടിലേക്ക് കയറി. കുട്ടികള്‍ രണ്ടും വീടിനുള്ളില്‍ത്തന്നെ ആയിരുന്നു. സമയം ഏതാണ്ട് രാവിലെ ഒമ്പതര ആയതേയുള്ളൂ. ഞാന്‍ മുറിയില്‍ കയറി വായിച്ചുകൊണ്ടിരുന്ന നോവല്‍ എടുത്ത് കട്ടിലില്‍ കിടന്നു. പക്ഷെ എന്റെ മനസ് നോവലില്‍ ശ്രദ്ധ കേന്ദ്രീകരിക്കാന്‍ സാധിക്കാതെ അരുന്ധതിക്ക് ചുറ്റും വട്ടം തിരിയുകയായിരുന്നു. ഇന്ദിര വീട്ടില്‍ ഇല്ലാതെ അവളെ എനിക്ക് ആദ്യമായി കിട്ടുകയാണ്. ഇതുപോലെ ഒരു അവസരം ഇനി കിട്ടിയെന്നും വരില്ല. അവളെ എങ്ങനെ സമീപിക്കണം എന്ന കണക്കുകൂട്ടലില്‍ കിടന്ന എന്റെ അടുത്തേക്ക് അര്‍ജുനന്‍ വരുന്നത് കണ്ടു ഞാന്‍ എഴുന്നേറ്റ് അവനെ നോക്കി ചിരിച്ചു.