Posted by അനുവിന്റെ ശബ്ദം പുറത്ത് ഉലാത്തുന്നതിനിടെ വീണ്ടും ഞാന്‍ കേട്ടു. ഓരോ നിമിഷം കൂടുന്തോറും എന്റെ മനസിന്റെ നിയന്ത്രണവും കുറഞ്ഞു കുറഞ്ഞു വരുകയായിരുന്നു. അല്‍പ്പം കഴിഞ്ഞപ്പോള്‍ അര്‍ജുന്റെ മുറിയിലെ ലൈറ്റ് അണഞ്ഞു. രാജന്റെ മുറിയിലേക്ക് കയറിയ അനു അവിടുത്തെ ലൈറ്റും ഓഫാക്കിയിട്ട് വാതിലിനു സമീപം വന്ന് എന്നെ നോക്കി. അവള്‍ കൈകള്‍ പൊക്കി വയറും പൊക്കിളും കക്ഷങ്ങളും കാട്ടി മുടി മേലേക്ക് കെട്ടിയ ശേഷം കതകടച്ചു. വീടിനുള്ളില്‍ പൂര്‍ണ്ണമായി ഇരുള്‍ പരന്നത് കണ്ട ഞാന്‍ ചങ്കിടിപ്പോടെ ചുറ്റും നോക്കി. എനിക്ക് അകാരണമായ ഭയവും കാമാര്‍ത്തിയോടൊപ്പം മനസ്സില്‍ ഉടലെടുത്തു. എങ്ങും ഇരുട്ട് നിറഞ്ഞിരിക്കുന്നു. വീട്ടിലേക്ക് റോഡില്‍ നിന്നും ആരംഭിക്കുന്ന ചെറിയ വഴിയുടെ തുടക്കത്തിലുള്ള റോഡിലെ ലൈറ്റ് മാത്രമേ ആ പ്രദേശത്ത് വെളിച്ചത്തിന്റെ സ്രോതസ് ആയി കാണാന്‍ ഉള്ളൂ. ചന്ദ്രന്‍ ഒരു തേങ്ങാപ്പൂള് പോലെ മേഘങ്ങളുടെ ഇടയിലൂടെ ഒഴുകുന്നുണ്ട്. ഇരുട്ടില്‍ രാത്രീഞ്ചരന്മാരുടെ പലതരത്തിലുള്ള ശബ്ദങ്ങള്‍ നിശബ്ദതയ്ക്ക് ചെറിയ ഭംഗം വരുത്തിയിരുന്നു എങ്കിലും വന്യമായ ഒരു അന്തരീക്ഷം പോലെ അതെനിക്ക് അനുഭവപ്പെട്ടു.
ഞാന്‍ കിടക്കുന്ന മുറിയില്‍ ലൈറ്റ് ഉണ്ടായിരുന്നു. ഞാന്‍ മുറിക്കു ചുറ്റും നടന്ന് പുറത്ത് നിന്നും ഉള്ളിലേക്ക് നോക്കിയാല്‍ വല്ലതും കാണാന്‍ പറ്റുമോ എന്ന് രണ്ടുമൂന്നു തവണ ഉറപ്പ് വരുത്തിയിരുന്നു. അങ്ങനെ നോക്കാന്‍ ആരുമില്ല എങ്കിലും ഒരു സുരക്ഷയ്ക്ക് വേണ്ടിയാണ് ഞാനത് ചെയ്തത്. അടുത്തെങ്ങും വീടുകള്‍ ഇല്ലാത്തതിനാലും ഇന്ദിര സ്ഥലത്ത് ഇല്ലാത്തതിനാലും പേടിക്കാന്‍ ഒന്നും ഉണ്ടായിരുന്നില്ല. വെളിച്ചത്തില്‍, അനുവിന്റെ ദേഹം കാണണം എന്ന് ഞാന്‍ ആക്രാന്തത്തോടെ മോഹിച്ചു. കണ്ടുകൊണ്ട് വേണം അത് അനുഭവിക്കാന്‍. അതുകൊണ്ടാണ് ലൈറ്റ് ഇട്ടിരുന്നത്.