“സാറേ..എന്റെ ഒരു കൂട്ടുകാരനുണ്ട്..നല്ല പോലെ വാറ്റും..പനങ്കള്ള് വാറ്റിയ ചാരായം ഉണ്ട്..ഒന്നാന്തരം സാധനമാ..സാറ് കുടിക്കുമെങ്കില് ഞാന് വാങ്ങിച്ചിട്ട് വരാം..” അയാള് തല ചൊറിഞ്ഞുകൊണ്ട് പറഞ്ഞു.
ഞാന് മദ്യപിക്കുന്ന ശീലമുള്ള ആളായിരുന്നു എങ്കിലും ഇടുക്കിയില് ചെന്ന ശേഷം അതുവരെ മദ്യപിച്ചിരുന്നില്ല. കാരണം അവിടെ കിട്ടുന്നത് കൂടുതലും ഇതുപോലെ വീടുകളില് ഉണ്ടാക്കുന്ന ചാരായം ആയിരുന്നു. ബ്രാണ്ടിക്കട കുറെ ഏറെ ദൂരെയാണ്.
“നല്ലതാണോ..എനിക്ക് ഈ ലോക്കല് ഒന്നും കുടിച്ചു ശീലമില്ല” ഞാന് പറഞ്ഞു.
“സാറെ..ഫോറിന് സാധനത്തെക്കാള് നല്ലതാ..അവന് പഴം ഒക്കെ ചേര്ത്ത് സാറിനെപ്പോലെ വല്യ ആള്ക്കാര്ക്ക് വേണ്ടി ഉണ്ടാക്കുന്നതാ..ഇതിനു മുന്പിരുന്ന സാറും അതാ കുടിച്ചിരുന്നത്” അവന് എന്നെ പ്രോത്സാഹിപ്പിച്ചു.
“എങ്കില് വാങ്ങിയിട്ട് വാ..എത്രാ വില?”
“കാശൊക്കെ ഞാന് കൊടുത്തോളാം..” അയാള് ഭവ്യതയോടെ വീണ്ടും തല ചൊറിഞ്ഞു.
“ഏയ്..ഞാന് നല്കാം..നല്ലതാണ് എങ്കില് രണ്ടു കുപ്പി വാങ്ങിക്കോ..വേറെ ഒരെണ്ണം എന്റെ വക രാജനും…” ഉള്ളില് ചെന്നു പണം എടുത്ത് അയാള്ക്ക് നല്കിക്കൊണ്ട് ഞാന് പറഞ്ഞു.
“എന്നാല് ഞാന് പോയേച്ചു വരാം സാറേ” വലിയ സന്തോഷത്തോടെ അയാള് പണവുമായി സൈക്കിളില് കയറി.
അയാള് കണ്ണില് നിന്നും മറഞ്ഞപ്പോള് ഞാന് വീണ്ടും അവരുടെ വീടിന്റെ ഉള്ളിലേക്ക് കയറി. അടുക്കളയില് ചെന്ന ഞാന് കണ്ടത് എന്റെ സിരകളില് തീ പിടിപ്പിക്കുന്ന ഒരു കാഴ്ച ആയിരുന്നു. നിലത്തിട്ടിരുന്ന തടുക്കില് കുന്തിച്ചിരുന്ന് ഒരു ചിരട്ടയുടെ മേല് മുകളിലേക്ക് മലര്ത്തി വച്ചിരുന്ന കത്തിയില് ഇറച്ചി അരിയുന്ന അനുവിനെയാണ് ഞാന് കണ്ടത്.