വീട്ടിൽ ദേവി ഉമ്മറത്ത് തന്നെ ഉണ്ടായിരുന്നു. വരൂ വിഷ്ണൂ.. സ്കൂളിലെ വേഷത്തിൽ നിന്നും സെറ്റുമുണ്ടിലേക്ക് മാറിയിരുന്നു. കടും ചുവപ്പുള്ള കരയും, ബ്ലൗസും… മുടി അഴിച്ചു വിടർത്തി ഇട്ടിരുന്നു. നെറ്റിയിൽ സിന്ദൂരം. ഒരു കൊഴുത്ത സുന്ദരിയായ വീട്ടമ്മ.
ടീച്ചർ റൂബന്റെ കാലത്ത് ജീവിച്ചിരുന്നെങ്കിൽ ഇപ്പോൾ കുറെ ക്ലാസ്സിക് നഗ്നമായ ടീച്ചറുടെ പെയിന്റിങ്ങുകൾ വല്ല ഗാലറീലും ഉണ്ടായേനെ. ഞാൻ പറഞ്ഞു.
തുണി ഇല്ല്യാത്ത ചിത്രങ്ങളോ? അയ്യേ… അതൊന്നും ശരിയാവില്യ… ദേവിയുടെ മുഖം തുടുത്തു.
എനിക്ക് ഈ തടിച്ച ചന്തികൾ വരയ്ക്കണം… ഞാൻ പറഞ്ഞു.
വിഷ്ണൂ …. വേണ്ടെടാ…
അതു പറ്റില്ല. അന്നു സമ്മതിച്ചില്ലേ? ഞാൻ ചോദിച്ചു.
എന്താടാ.. ഇതു വല്ലതും വെളിയിൽ അറിഞ്ഞാൽ പിന്നെ ഞാൻ ജീവിച്ചിരുന്നിട്ട് കാര്യമില്ല… ദേവി കേണു.
എന്റെ ദേവിയുടെ ചിത്രം ഞാൻ മാത്രമേ കാണൂ… ആ രൂപം നോക്കി വരയുന്ന മറ്റു ചിത്രങ്ങൾ… ഞാൻ മുഖം അവ്യക്തം ആക്കാം…