അതോടെ ഞാന് ജാഗരൂകന് ആയി. എത്രയോ വേണ്ടപ്പെട്ട ഒരാള്ക്ക് വേണ്ടി എന്തോ ഒരു പ്രധാനപ്പെട്ട കാര്യം ചെയ്യാന് ഏല്പ്പിക്കപ്പെട്ട ആളെ പോലെ ഞാന് ഇരുന്നു. ഒരു ചുമ പോലും ഉണ്ടാകാതെ തൊണ്ട ഒന്ന് അനക്കാതെ വളരെ സൂക്ഷിച്ച്. പക്ഷെ ഇടുപ്പിൽ നിന്ന് കൈ എടുക്കാൻ മാത്രം ഞാൻ കൂട്ടാക്കിയില്ല.
പറ ചേച്ചി ഞാൻ വണ്ടിയിലാ അയാൾ പറഞ്ഞു തുടങ്ങി
ചേച്ചി എവിടാ വീട്ടിലാണോ
എന്ത് ചെയ്യുവാ
ചേട്ടൻ വന്നില്ലേ
ലേറ്റ് ആകുമോ
ഭക്ഷണം കഴിച്ചോ
ഇത്രേം കഴിഞ്ഞപ്പോൾ സംഭാഷണം ഒരു നിമിഷം നിലച്ചു
വീണ്ടും അയാൾ തന്നെ തുടങ്ങി
പിന്നെ പറ ചേച്ചി എന്താ വിശേഷം
എന്തേലും പറ
അപ്പുറത്ത് നിന്ന് അവ്യക്തമായ എന്തൊക്കെയോ മറുപടി കേള്ക്കാം
എന്തേലും പറ അയാൾ നിർബന്ധിച്ചു
ഇപ്പോ എന്ത് ചെയ്യുകയാ
കട്ടിലിൽ ആണോ കിടക്കുന്നത്
എന്താ ഇട്ടേക്കണേ
അടിയിൽ ഒന്നും ഇല്ലേ
അയാളുടെ ഹെൽമെറ്റിന്റെ ഉള്ളിൽ നിന്ന് പലപ്പോഴും എനിക്ക് സംഭാഷണം കൃത്യം ആയില്ല.
എങ്കിലും ഞാൻ ചെവി വട്ടം പിടിച്ചിരുന്നു.
പാന്റീസ് ഇല്ലേ ചേച്ചി