കോളേജ് രതി 2 [ഫയർമാൻ]

“ഹരി.. എന്നോട് പിണങ്ങരുത്.. അറിയാണ്ട് പറഞ്ഞുപോയതാ… സോറി.. ഒരായിരം സോറി.. നമുക്ക് ഉച്ചയ്ക്ക് സംസാരിക്കാമോ.. പിണക്കം മാറിയെങ്കിൽ ഒന്ന് ചിരിക്ക്യോ..”
സത്യത്തിൽ ഇത് വായിച്ച് അറിയാണ്ട് ചിരിച്ചുപോയി. വേറൊന്നുമോർത്തല്ല, എന്റെ അഭിനയം അത്രയ്ക്കും കൊള്ളാമായിരുന്നോ എന്നോർത്ത്. ഏതായാലും എന്റെ ചിരി കണ്ട് നീതുവിനും ആശ്വാസമായി.
ഉച്ചയായി. ലഞ്ച് ബ്രേക്കിന് വിട്ടു. സാധാരണ ഞാൻ കൂട്ടുകാർക്കൊപ്പമാണ് ഭക്ഷണം കഴിക്കുക. എന്നാൽ അന്ന് നീതു എന്റെയടുത്ത് വന്നെന്നോട് ചോദിച്ചു.
“ഹരി, ഞങ്ങളുടെയൊപ്പം കൂടുന്നോ, ലഞ്ച് കഴിക്കാൻ.” ആരെങ്കിലും ഇങ്ങനെ കേട്ടാൽ വേണ്ടാ എന്ന് പറയുമോ? അങ്ങനെ ഞങ്ങൾ ആറുപേരും വട്ടത്തിൽ ഒരു മരച്ചോട്ടിൽ പോയിരുന്നു. ഞാൻ ഹാപ്പിയായതുകണ്ട് അവരും ഹാപ്പിയായി. അവളുമാരെല്ലാവരും എന്നോട് ഒരു പരിധിക്കപ്പുറം അടുത്ത് ഇടപഴകുന്നോണ്ട് എന്നെനിക്കൊരു സംശയം. ഞാനും ഒട്ടും കുറച്ചില്ല. എല്ലാവരുടെയും തോളിലും കൈയ്യിലുമൊക്കെ നിരുപദ്രവകരമായി തൊട്ടുകൊണ്ട് ഞങ്ങൾ ഭക്ഷണം കഴിക്കാൻ തുടങ്ങി:
“എന്നാലും നീ ഇത്രയ്ക്കും തൊട്ടാവാടിപ്പോയല്ലോ.. ഞാനിത്രയ്ക്കും പ്രതീക്ഷിച്ചില്ല..” സോണിയ എന്നോട് പറഞ്ഞു.
“ഞാൻ അത് ഒട്ടും പ്രതീക്ഷിക്കാത്ത കാര്യമായിപ്പോയി. അതാ പെട്ടെന്ന് ഞാൻ അങ്ങനെ റിയാക്റ്റ് ചെയ്തത്. സോറി..” ഞാൻ വളരെ വിനയകുലീനമായി പറഞ്ഞു.
“അയ്യോ.. അതിന് ഞങ്ങളല്ലേ ക്ഷമ ചോദിക്കേണ്ടത്” എന്റെ പത്രത്തിൽ നിന്ന് ഒരു ചിക്കൻ ലെഗ്പീസെടുത്തുകൊണ്ട് സോണിയ ചോദിച്ചു. അവളത് എന്റെ മുന്നിൽ എന്റെ കണ്ണുകളിലേക്ക് നോക്കി ഒന്ന് ഊമ്പി. ഞാനൊന്ന് പതറിയെങ്കിലും പെട്ടെന്ന് തന്നെ ഞാൻ കണ്ണ് മാറ്റി. അത്ര പെട്ടെന്ന് നമ്മൾ പിടികൊടുക്കരുതല്ലോ.
“കേട്ടോ, ഹരി..” ആതിര തുടർന്നു, “ഞങ്ങൾക്ക് പരസ്പരം വർഷങ്ങളായി അറിയാം. ഞങ്ങൾ പരസ്പരം എല്ലാം ഷെയർ ചെയ്യാറുണ്ട്. ഞങ്ങൾ ഒന്നും മറച്ചുവെക്കാറില്ല. ഞങ്ങളിൽനിന്ന് ഒന്നും പുറത്ത് പോവില്ല. ഞങ്ങളെയെല്ലാവരെയും ഹരിക്ക് വിശ്വസിക്കാം.”
‘’അല്ലെങ്കിലും അന്ന് അങ്ങനെ സംഭവിച്ചതിൽ ഹരിക്ക് മാത്രമല്ലല്ലോ നീതുവിനും പങ്കില്ലേ.. അതുകൊണ്ട് ഹരിയെന്തിനാ ഇങ്ങനെ വിഷമിക്കുന്നത്. ഇതൊക്കെ സാധാരണമല്ലേ. “ അതുല്യയും പറഞ്ഞു.