ആലത്തൂരിലെ നക്ഷത്രപ്പൂക്കൾ 5

Posted by

കട്ടിലിൽ കിടന്നെങ്കിലും ഒരകലം ഇരുവരും പാലിച്ചിരുന്നു. അഞ്ജലി എന്തൊക്കയോ അപ്പുവിനോടു സംസാരിച്ചു. എല്ലാത്തിനും ഒറ്റവാക്കിൽ അപ്പു മറുപടിയും കൊടുത്തു. ഒടുവിൽ എപ്പോഴോ അവൻ ഉറ്ക്കത്തിലേക്കു വഴുതിവീണു.
അഞജലിക്ക് ഉറങ്ങാൻ സാധിച്ചില്ല, അവൾ പയ്യെ കിടക്കയിൽ എഴുന്നേറ്റിരുന്നു. ചരിഞ്ഞു കിടന്നുറങ്ങുന്ന അപ്പുവിനെ കാണാൻ പ്രത്യേകമായ ഒരു ഭംഗിയുണ്ടായിരുന്നു. ഏതോ സുഖകരമായ സ്വപ്‌നം കണ്ടപോലെ അവന്‌റെ മുഖം ഉറക്കത്തിലും വിടർന്നു നിന്നു.
അഞ്ജലിയുടെ കൈകൾ അപ്പുവിന്‌റെ ചെമ്പൻ തലമുടിയിഴകളിൽ ഓടി നടന്നു, സുഖ സുഷുപ്തിയിലായ അപ്പു അറി്ഞ്ഞമട്ടില്ല, പണ്ടേ ഒരുറക്കപിശാചാണ് അപ്പു.അവളുടെ വിരലുകൾ ഇപ്പോൾ അവന്‌റെ മുഖത്തായിരുന്നു. കവിളിൽ തന്‌റെ കൈവിരലുകളുടെ തിണർപ്പ് ഇപ്പോളുമുണ്ടെന്ന് ്അവൾ മനസ്സിലാക്കി. ആദ്യരാത്രിയിൽ താൻ അപ്പുവിനു കൊടുത്ത അടിയുടെ അടയാളം . അവളുടെ ഇടനെഞ്ചിൽ ഒരു വേദന പൊടിഞ്ഞു.
‘നീ എന്നെ ദേഷ്യം പിടിപ്പിച്ചിട്ടല്ലേ ഞാൻ തല്ലിയത്’ ഉറക്കത്തിലായിരുന്ന അപ്പുവിനെ നോക്കി അവൾ മനസ്സിൽ പറഞ്ഞു,’ ഇനി ഞാൻ തല്ലില്ലാട്ടോ, എന്‌റെ അപ്പുവിനെ’ തിണർപ്പിൽ വിരലോടിച്ചു അവൾ ശബ്ദം താഴ്ത്തിപറഞ്ഞു. അപ്പു ഇതൊന്നും അറിയുന്നുണ്ടായിരുന്നില്ലെന്നു മാത്രം.

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *