Posted by ഞാൻ : കൂടിയത് കൊണ്ടല്ലേ ഞാൻ പാതിയിൽ എഴുനേറ്റു വന്നത്. അപ്പൊ എന്തിനാ എന്നെ തടഞ്ഞേ..
ദേവകി : എന്റെ മോന് വാ..
ചെറിയമ്മ എന്നെ കൂട്ടി കട്ടിലിൽ കൊണ്ടിരുത്തി.
ദേവകി : നീ വിചാരിക്കുന്നപ്പോലെ നിന്റെ ഈ ചെറിയമ്മ അത്ര പരിശുദ്ധയൊന്നുമല്ല. നഗരജീവിതം എന്നെ പലവിധത്തിൽ മാറ്റി മറിച്ചിട്ടുണ്ട്. ഈ ശരീരം ഞാൻ പലയിടത്തും പലർക്കും കാഴ്ച വെച്ചിട്ടുണ്ട്. ലൈംഗീക സുഖങ്ങൾ ഒന്നും എനിക്കിപ്പോഴ് ആസ്വദിക്കാൻ കഴിയാറില്ല. ഈ മരവിച്ച മനസുവെച്ചു എന്ത് ആസ്വദിക്കാൻ. പിന്നെ മറ്റു പല കാര്യങ്ങൾ നടക്കാനും അവരുടെ സുഖങ്ങൾക്കും വേണ്ടി ഒരു ഇറച്ചി കഷ്ണമായി ഞാൻ കിടന്നു കൊടുക്കുന്നു. എന്റെ മക്കൾ ഉള്ളതുകൊണ്ട് മാത്രമാണ് ഞാൻ ആത്മഹത്യാ ചെയ്യാത്തത്. മടുത്തു ഈ ജീവിതം. നിനക്ക് തരാൻ എന്റെ കയ്യിൽ ഒരു മനസില്ല.
ഞാൻ : എന്തിനാ അപ്പൊ ഇങ്ങനെയൊക്കെ ജീവിക്കുന്നത്. ? ചെറിയമ്മക്ക് പഴയ ജീവിതത്തിലേക്ക് തിരിച്ചു വന്നൂടെ.
ദേവകി : നിനക്കറിയില്ല കുട്ടാ, കോടികൾ കടം ഉണ്ട് ചെറിയച്ഛന്. IT കമ്പനി ഇപ്പൊ ഒന്ന് പച്ചപിടിച്ചു വരുന്നുണ്ട്. എന്റെ ശരീരം ഉള്ളത് കൊണ്ട് മാത്രം പിടിച്ച് നിൽക്കുന്നു.
ഞാൻ : സാരമില്ല. എല്ലാം ശെരിയാവും
ദേവകി : എന്നോട് ആരും സെന്റിമെൻസ് കാണിക്കുന്നത് എനിക്കിഷ്ടമല്ല. പിന്നെ ഞാനിതൊക്കെ നിന്നോട് പറഞ്ഞത്, ഇതൊന്നും നമ്മുടെ കുടുംബത്തിൽ ആർക്കും അറിയില്ല. എനിക്കെന്തെങ്കിലും സംഭവിച്ചാൽ, ഈ കുടുംബത്തിലെ കാരണവരായി നീ വേണം എല്ലാവരേം പറഞ്ഞ് മനസിലാക്കാൻ.
ചെറിയമ്മക്ക് ഒന്ന് കരയണം എന്നുണ്ട്. പക്ഷെ എന്റെ മുന്നിൽ ശക്തമായ ഒരു മനസുണ്ടെന്ന് കാണിച്ച അവരുടെ ദുരഭിമാനം അവരെ തടഞ്ഞു.
ഞാൻ : നേരത്തെ എനിക്ക് തരാൻ മനസില്ലെന്നു പറഞ്ഞ്. ഇപ്പൊ ആ മനസു എനിക്ക് തന്നല്ലോ…
ദേവകി : എന്റെ ചില വിഷമങ്ങൾ പറഞ്ഞ് എന്ന് മാത്രം. മനസ്സ് നിനക്ക് തന്നിട്ടൊന്നുമില്ല.
ഞാൻ : മനസ്സ് തന്നില്ലെങ്കിൽ വേണ്ട. ഈ ശരീരം എനിക്ക് തന്നൂടെ.
ഞാൻ ധൈര്യം സംഭരിച്ചു ചോദിച്ചു.
ഞാൻ : ഈ ശരീരം മാത്രം കിട്ടിയിട്ട് നിനക്കെന്തിനാ ?
ദേവകി : എനിക്ക് വേണ്ടത് അൽപ നേരത്തെ ഒരു സുഖമാണ്. അതുഞാൻ ഇതുകൊണ്ട് ഉണ്ടാക്കിയെടുത്തോളം.
ഞാൻ : നീ തെരുവുപെണ്ണുങ്ങളെ പോലെ എന്നെ കിടക്കാൻ വിളിക്കാണോ ?.
ഞാൻ : വേണമെങ്കിൽ അതെയെന്ന് പറയാം. ഒരുപാടു ആളുകൾ കയറിയിറങ്ങിയ ശരീരമല്ലേ. ഞാൻ ചോദിക്കുന്നതിൽ തെറ്റില്ല.
ദേവകി : അതെ തെറ്റില്ല. പക്ഷെ ഞാൻ നിനക്ക് ആരാണെന്നു ഓർമയുണ്ടല്ലോ അല്ലെ ?.
ഞാൻ : അതിനൊന്നും ഇവിടെ പ്രസക്തിയില്ല. ഉണ്ടായിരുന്നെങ്കിൽ നീയെന്റെ മുന്നിൽ തുണിയൂരിലായിരുന്നു. നാളെ എല്ലാവരും എവിടെയെത്തും പിന്നെ തിരക്കായി ബഹളമായി. നിനക്ക് ബുധിമുട്ടില്ലെങ്കിൽ ഇന്ന് തന്നെ ഞാൻ നിന്നെ പ്രാപിക്കും.
ദേവകി : നിനക്കെന്നും നീയും എന്നെ വിളിക്കാറായോ ?
ഞാൻ : അതേടി ഇനി നിന്നെ അങ്ങനെ തന്നെ ഞാൻ വിളിക്കുള്ളു. അത് മതി. അപ്പൊ ഇന്ന് രാത്രിയിങ്ങു പോരെ. ഞാൻ കാത്തിരിക്കും.