അത്തം പത്തിന് പൊന്നോണം [Sanjuguru]

Posted by

ഞാൻ : സോറി. ഞാൻ ശല്യപെടുത്തിയല്ലേ ?…  ഊണ് കാലായിട്ടുണ്ട്.  എല്ലാവർക്കും ഒരുമിച്ചിരുന്നു കഴിക്കാം.

ദേവകി : ഇല്ലടാ കുറെ നേരമായി ഉറങ്ങുന്നു.  വിളിച്ചത് നന്നായി.  ഞാനിപ്പോ വരാം.

ഞാൻ : ഓക്കേ.

ഞാൻ താഴേക്കു പോയി.  ഞങ്ങളെല്ലാവരും ഒരുമിച്ചിരുന്നു ആഹാരം കഴിച്ചു. ആഹാരം കഴിച്ച് കഴിഞ്ഞ് എല്ലാവരും ഉച്ചയുറക്കത്തിനുപോയി കുട്ടികൾ പലയിടത്തായി കളിക്കുന്നുണ്ട്.  വിദ്യയും അശ്വതിയും പുറത്തേക്കു എങ്ങോട്ടോ പോയി.  ഞാനും മാലതി ചെറിയമ്മയും ഉമ്മറത്ത് ഇരുന്നു.  ഞാൻ മുറ്റത്തേക്ക് നോക്കിയിരിക്കയിരുന്നു.  എന്റെ മനസ് മുഴുവൻ മാലതിയെ വളച്ചപോലെ ദേവകിയെ എങ്ങനെ വളക്കാം എന്ന ചിന്തയായിരുന്നു. പറമ്പിലെ മാവിലെ പുളിയുറുമ്പു കൂട്ടിൽ കൊണ്ടുപോയി നിറുത്തിയാലോ എന്നുവരെ ആലോചിച്ചു.
ഞാൻ : വാ നമ്മുക്ക് മേലെപ്പോയി ദേവകി ചെറിയമ്മയോടു എന്തെങ്കിലും സംസാരിച്ചിരിക്കാം.

മാലതി : അതെന്തിനാ ?

ഞാൻ : ചെറിയമ്മയെ കണ്ടിരിക്കാലോ..

മാലതി : അവള് വന്നപ്പോൾ എന്നെ മതിയായോ?

ഞാൻ : നമ്മുക്ക് സ്നേഹിക്കാൻ ഒരുപാടു സമയമുണ്ടല്ലോ.  ഇന്നുച്ചക്ക്ക്കൂടി ഞാൻ സ്നേഹം പകർന്നില്ലേ. അത് പോരെ.

മാലതി : ഹ്മ്മ്

ഞാൻ : ചെറിയമ്മക്ക് തീരെ നാണം ഇല്ല.  എപ്പോഴും ചെറിയ കുട്ടിയെപ്പോലെ എന്നോട് കിണുങ്ങി കൊണ്ടിരിക്കും. അത് എനിക്കും ഇഷ്ടമാ..  വാ മേലേക്ക് പോകാം.

ഞാനും മാലതിയും കൂടി ദേവകിയെ കാണാൻ പോയി. ഞാൻ മാലതിയെ മുന്നിൽ പറഞ്ഞുവിട്ടു.  മാലതി ഉള്ളിൽ കയറി എന്തൊക്കെയോ സംസാരിച്ചുകൊണ്ടിരുന്നു. വൈകാതെ ഞാനും കേറിചെന്നു.  അവരുടെ കൂടെ വർത്തമാനത്തിൽ കൂടി. പല വിഷയങ്ങൾ ഞങ്ങൾ സംസാരിച്ചു.  ബാംഗ്ലൂർ വിശേഷങ്ങൾ, കുട്ടികളുടെ പഠിപ്പു, അവസാനം എന്റെ കല്യാണക്കാര്യം വരെ സംസാരിച്ചു.  കുറെ കഴിഞ്ഞപ്പോൾ മാലതി പോയി.  ഞാനും ദേവകിയുമായി.  ഞങ്ങൾ പുതിയ കമ്പനിയെയും അവിടുത്തെ ജോലി സാധ്യതകളും ഒക്കെ കുറിച്ച്  സംസാരിച്ചു. ഒരു കാര്യം എനിക്ക് മനസിലായി മാലതിയെ പോലെ ഒരു പൊട്ടിപെണ്ണല്ല ദേവകി.  അവളെ ബാംഗ്ലൂർ ജീവിതം വളരെ നന്നായി തന്നെ മാറ്റിയെടുത്തിട്ടുണ്ട്.  കൂടാതെ ഹസ്ബൻഡ് സ്ട്രോങ്ങ്‌ ആയി കട്ടക്ക് കൂടെയുണ്ട്.  ഇവളോട് കളിക്കുമ്പോൾ സൂക്ഷിക്കണം എന്ന് മനസ് പറഞ്ഞ്.  ഞാൻ ചെറിയമ്മയോടു ഇനി ഉറങ്ങിക്കോ എന്ന് പറഞ്ഞ് എന്റെ റൂമിലേക്ക്‌ മെല്ലെ വലിഞ്ഞു.

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *