ഞാൻ : അല്ല ഞാനിനി ആ കണ്ണുകൊണ്ടാണല്ലോ ഇളയമ്മയെ കാണുക.
മാലതി : നിന്റെ പ്രായത്തിൽ പിള്ളേർക്കൊക്കെ പെൺകുട്ടികളോട് ഇങ്ങനെ തോന്നുന്നത് സാദാരണയാണ്. പക്ഷെ നിനക്ക് എന്നെപ്പോലുള്ള മുതുകികളെ ആണല്ലോ വേണ്ടത്…
ഞാൻ : മുതുകികളെ അല്ല. എന്റെ ഈ ചെറിയമ്മയെ…. നിങ്ങളുടെ എല്ലാവരുടെയും ചെറുപ്പകാലത്തെ ചിത്രങ്ങൾ കണ്ടു എനിക്ക് എല്ലാവരോടും തോന്നിയിട്ടുണ്ട്.
മാലതി : പൊന്നുമോനെ… എന്നെ പോലെയാകില്ല മറ്റുള്ളവർ.
ഞാൻ : ഇളയമ്മക്കും ചെറിയമ്മക്കും ഞാനൊരു അവസരം ഉണ്ടാക്കി തന്നാൽ വീണ്ടും പഴയ പോലെ ഉണ്ടാകുമോ ?
മാലതി : അതിനു അവൾക്ക് ഇഷ്ടമുണ്ടാവില്ല.
ഞാൻ : ചെറിയമ്മക്ക് ഇഷ്ടമാണോ ?
മാലതി : ഹ്മ്മ്
ചെറുതായൊന്നു മൂളിയതെ ഉള്ളു.
ഞാൻ : എന്നാൽ ഇപ്പ്രാവശ്യം ഞാൻ അങ്ങനൊരു അവസരം ഉണ്ടാക്കി തരും. എന്റെ ചെറിയമ്മേടെ സന്തോഷമാണ് എനിക്ക് വലുത്.
മാലതി : ഇനി നിനക്ക് എന്നോടല്ലാതെ വേറെയാരോടെങ്കിലും ഇതുപ്പോലെ തോന്നിയിട്ടുണ്ടോ ?
ഞാൻ : ഞാൻ ചെറിയമ്മയോടു സത്യമേ പറയൂ… പക്ഷെ എന്നോട് ദേഷ്യപ്പെടരുത്
മാലതി : ഇനി ഞാൻ എന്തിനു ദേഷ്യപ്പെടണം.. നീ പറ മോനെ
ഞാൻ : എനിക്ക് നിങ്ങൾ എല്ലാ ചെറിയമ്മമാരോടും തോന്നിയിട്ടുണ്ട്. പക്ഷെ അതിൽ എനിക്ക് പ്രേമം തോന്നിയത് നിങ്ങളോടു മാത്രമാ..
മാലതി : ഇനി അവരൊക്കെ വന്നാൽ നീയെങ്ങനെയാ പിടിച്ച് നിൽക്കുക.
ഞാൻ : അറിയില്ല… ഞാൻ മറ്റു ചെറിയമ്മമാരെ ആരെങ്കിലും അനുഭവിച്ചാൽ ചെറിയമ്മക്ക് എന്നോട് ദേഷ്യം തോന്നുമോ ?
മാലതി : ഇല്ല.. നീയാരെ വേണമെങ്കിലും അനുഭവിച്ചോ. പക്ഷെ ഈ സ്നേഹം എന്നോട് മാത്രം ഉണ്ടായാൽ മതി.
ഞാൻ : അതെന്താ ദേഷ്യം തോന്നാത്തെ ?
മാലതി : മനുഷ്യന് ഒരു ജീവിതംമല്ലേ ഉള്ളു. അതിൽ ആഗ്രഹിക്കുന്നപോലെ ജീവിക്കുക. സന്തോഷിക്കുക. നീ എന്റെ സന്തോഷം നോക്കുന്ന പോലെ ഞാൻ നിന്റെയും നോക്കണ്ടേ.
ഞാൻ : അപ്പൊ എന്നെ സഹായിച്ചുകൂടെ ?
മാലതി : അയ്യോ അതൊന്നും പറ്റില്ല. ഞാനും നീയുമായുള്ള ബന്ധം വേറാരും അറിയരുത്.