Posted by ഞാൻ ചെറിയമ്മയെ കട്ടിലിൽ ഇരിക്കാൻ ആനയിച്ചു. ചെറിയമ്മ തെല്ല് ഭയത്തോടെ എന്നെ നോക്കി അവിടെ തന്നെ നിന്നു.
ഞാൻ : എന്താ ഇരിക്കാൻ പേടിയാണോ ?. എനിക്ക് കുറച്ച് കാര്യങ്ങൾ പറയാൻ ഉണ്ട്. അതു കേട്ടിട്ട് ചെറിയമ്മ പൊയ്ക്കോ.
ചെറിയമ്മ എന്റെ അടുത്ത് വന്നിരുന്നു. ഞാൻ ചെറിയമ്മേടെ തൊട്ടടുത്തു ചേർന്നിരുന്നു.
ഞാൻ : ഞാൻ ഒരിക്കലും, ഒരു കാലത്തും ഇന്ന് ചെറിയമ്മയോടു ചെയ്തപോലെ ഒരു കാര്യങ്ങളും ഞാൻ മനസ്സിൽ പോലും വിചാരിച്ചിട്ടില്ല. നിങ്ങൾ വരുന്നതിനു തൊട്ടു മുമ്പുള്ള ദിവസമാണ് നിങ്ങളുടെയൊക്കെ പഴയ ചിത്രങ്ങൾ ഞാൻ കാണുന്നത്. അപ്പൊ മുതൽ ഉള്ള ചിന്തയാണ് കല്യാണം കഴിക്കുമ്പോൾ നിങ്ങളെ പോലെ സുന്ദരിയായ ഒരു പെണ്ണിനെ കല്യാണം കഴിക്കണമെന്നത്. ഇന്ന് വന്നതിൽ പിന്നെ ചെറിയമ്മ എന്നോട് അടുത്തിടപഴകിയ പോലെ ആരും എന്നോട് ഇതുവരെ അടുത്തുടിപ്പഴകിയിട്ടില്ല. എന്റെ അമ്മപോലും എന്നോട് എന്റെ മനസിനെ തൊട്ടു സംസാരിച്ചിട്ടില്ല. ചെറിയമ്മ അത്രയും ഫ്രണ്ട്‌ലി ആയാണ് എന്നോട് സംസാരിച്ചത്. പറമ്പിൽ വെച്ചും ഞാൻ സ്നേഹിക്കുന്ന ഒരു പെണ്ണിനെ പോലെ കരുതിയാണ് ഞാൻ അങ്ങനെയൊക്കെ ചെയ്തത്. എന്നോട് പൊറുക്കില്ലേ ???… ചെറിയമ്മ എന്നോട് മിണ്ടാതിരിക്കുന്ന ഒരോ നിമിഷവും എനിക്ക് വല്ലാത്ത ഒരു വേദനയാണ് മനസിന്‌.
മാലതി : ഇതിനെല്ലാം ഞാൻ നിന്നോട് അവിടുന്ന് മറുപടി പറഞ്ഞതല്ലേ… പിന്നെ എന്തിനാ വീണ്ടും ഇതു പറയുന്നേ.
ഞാൻ : ചെറിയമ്മ എന്നെ വീട്ടിൽ ഒന്ന് മൈൻഡ് ചെയുന്നുപോലുമില്ല അതാ…
മാലതി : എനിക്ക് നിന്നെ ഫേസ് ചെയ്യാൻ ഒരു മനോവിഷമം അത്രേയുള്ളൂ.
ഞാൻ ചെറിയമ്മയുടെ കൈയിൽ കേറിപിടിച്ചു.
മാലതി : ഇനി എന്റെ മോൻ എനിക്ക് സത്യം ചെയ്ത് തരണം. ഇനി അങ്ങനെയൊന്നും ഉണ്ടാവില്ല എന്ന്.
ഞാൻ ചെറിയമ്മയുടെ കണ്ണിൽ തന്നെ നോക്കി.
ഞാൻ : ഇല്ല ചെറിയമ്മേ, എനിക്കതിനു കഴിയില്ല.
മാലതി ഒരു ഞെട്ടലോടെയാണ് അതു കേട്ടത്.
മാലതി : അപ്പൊ നിനക്ക്….
ഞാൻ : ഇല്ല ചെറിയമ്മേ, ചെറിയമ്മ തുണിയുരിഞ്ഞു ഇവിടെ നിന്നാൽ പോലും ഞാൻ ഒന്നും ചെയ്യില്ല. പക്ഷെ ചെറിയമ്മയോടുള്ള എന്റെ സ്നേഹം സത്യമാണ്…. അതെനിക്ക് ഒഴിവാക്കാൻ കഴിയില്ല.
മാലതി : എന്താ മോനെ നീ പറയുന്നത്… അതെല്ലാം തെറ്റാണു.
ഞാൻ : ഈ കാര്യങ്ങൾ നമ്മൾ മാത്രമാണ് സംസാരിക്കുന്നതു. നമ്മളാണ് പരസ്പരം സ്നേഹിക്കുന്നത്. നമ്മൾ രണ്ടു പേർക്കിടയിൽ എന്തിനാണ് തെറ്റും ശെരിയും.
മാലതി : എനിക്കൊന്നും മനസികാകുന്നില്ല…