രാജീവൻ മനുവിനോട് അയാളുടെ പദ്ധതി വിശദീകരിച്ചു എന്നിട്ട് ഇനി ഉള്ള ദിവസങ്ങളിൽ കൈപിടിത്തം ഉപേക്ഷിക്കാനും പറഞ്ഞു. രാജീവൻ മനുവിനോട് അയാൾക്കു ഈ മാതൃപുത്ര സംഗമത്തിലേക് ഉള്ള വഴി തെളിക്കാൻ മാത്രമേ കഴിയുള്ളൂ അവിടെ നിന്നും മുന്നോട്ട് പോകേണ്ടത് മനുവിന്റെ മിടുക്ക് ആണ്. രാജീവൻ സീതയെ വിഷമിപ്പിച്ചു കൊണ്ട് ഒന്നും ചെയ്യാൻ ആഗ്രഹിക്കുന്നില്ല എന്നും അറിയിച്ചു. മനുവിന് അയാൾ ഉദ്ദേശിച്ചത് മനസ്സിലായി. മാതൃഭോഗത്തിന് ഉള്ള വഴി മാത്രമേ അച്ഛൻ തുറന്നിട്ടുള്ളു അതിലൂടെ സഞ്ചരിച്ചു ലക്ഷ്യത്തിൽ എത്തേണ്ടത് തന്റെ കഴിവ് ആണ് എന്ന്.
അങ്ങനെ കാത്തിരുന്ന ആ വിവാഹവാർഷിക ദിനം വന്നെത്തി. രാവിലെ തന്നെ രാജീവനും സീതലക്ഷ്മിയും അമ്പലത്തിൽ പോയി വന്നു. ഒഴിച്ചുകൂടാനാവാത്ത ജോലി ഉള്ളത് കൊണ്ട് രാജീവന് ഓഫീസിൽ പോകേണ്ടി വന്നു. വൈകീട്ട് ഉള്ള സ്ഥിരം കളി ഓര്മിപ്പിച്ചാണ് അയാൾ ഓഫീസിൽ പോയത്.
സീതാലക്ഷ്മിക്ക് നേരം പോകുന്നിലായിരുന്നു രാജീവന്റെ വിശേഷമായ ആ വാർഷികസമ്മാനം എന്താണ് എന്ന് അറിയാഞ്ഞിട്ട്. സീതാലക്ഷ്മി വീട്ടുജോലി ചെയ്തും ചിന്തകളിൽ മുഴുകിയും സമയം കളഞ്ഞു. മനു വരാത്തത് കൊണ്ടുള്ള ഒരു അസ്വസ്ഥത അവൾക്ക് ഉണ്ട് എന്നാലും ഈ പുതിയ കളി കളിക്കാൻ ഉള്ള ആഗ്രഹം കൊണ്ട് മനു ഇല്ലാത്തത് നന്നായി എന്ന് മാത്രമേ അവൾ കണക്ക് കൂട്ടി ഉള്ളൂ.
സന്ധ്യയായി. രാജീവന് ഓഫീസിൽ നിന്നും ഇറങ്ങി എന്ന ഫോൺ വന്നു. അവൾ വേഗം മേല്കഴുകി വന്നു ഒരു തോർത്തുമുണ്ട് കൊണ്ട് നാണം മറച്ചു തന്റെ കള്ളകാമുകനായ ഭർത്താവിനെ കാത്തിരുന്നു. ഒരു വണ്ടി വന്നു നിൽക്കുന്ന ശബ്ദം കേട്ട് അവൾ തന്റെ ഭർത്താവു പറഞ്ഞ മാതിരി വാതിലിന് എതിർവശം തിരിഞ്ഞു നിന്ന് തന്റെ കാമുകനെ കാത്തിരുന്നു. വാതിൽ തുറന്നു ആരോ ഉള്ളിൽ കയറിയപ്പോൾ അവൾ തിരിഞ്ഞു നോക്കാതെ
“വാ മനുകുട്ടാ. അമ്മക്ക് എന്ത് സന്തോഷം ആയി എന്നറിയാമോ ഈ വാര്ഷികത്തിന്ന് അമ്മയുടെ പൂറിന്റെ കടി മാറ്റാൻ മോൻ വന്നതിനു.”
തന്റെ പിന്നിലേക്ക് ആഗതൻ വന്നത് സീതാലക്ഷ്മി അറിഞ്ഞു. അയാൾ തന്റെ മുലയിലേക് കൈകൾ കൊണ്ട് വരുന്നത് അവൾ അറിഞ്ഞു. മുന്പിലേക് വന്ന കൈകൾ തന്റെ മുലയിൽ അമർന്നപ്പോൾ ആണ് സീതാലക്ഷ്മിക്ക് ആഗതൻ രാജീവൻ അല്ല എന്ന് മനസ്സിലായത്. തിരഞ്ഞു നോക്കിയപ്പോൾ താൻ നിന്നനിൽപ്പിൽ ഭൂമി പിളർന്നു പോയെങ്കിൽ എന്ന് അവൾക്ക് തോന്നിയത്. തന്റെ മുലയെ പിടിച്ചു ഞെരിച്ച കൈ തന്റെ പൊന്നോമന പുത്രൻ മനുവിന്റേത് ആണു എന്ന്.