” മോനേ. നമ്മളിപ്പോൾ അരുതാത്ത കാര്യമാണ് ചെയ്തത്. കാര്യം അന്നേരം സുഖിച്ചെങ്കിലും.. അതു തെറ്റു തന്നെയാണ്. അതുകൊണ്ട്..” അവർ ഒന്നു നിർത്തി.
ഗിരീഷ് എന്തു പറയണമെന്നറിയാതെ നിന്നു.അവർ അവന്റെ മുഖത്തേക്കു തറപ്പിച്ചു നോക്കിക്കൊണ്ടു തുടർന്നു..
” അതുകൊണ്ട് മോൻ പറ്റുമ്പോഴൊക്കെ ആ തെറ്റു ചെയ്യണം..”
ഒന്നന്ധാളിച്ചു പോയ ഗിരീഷ് പിന്നെ പൊട്ടിച്ചിരിച്ചു കൊണ്ടു അമ്മയെ കെട്ടിപ്പിടിച്ചു..
*** *** ***
ആ ആഴ്ച രഘു വീട്ടിലുണ്ടായിരുന്നതു കൊണ്ട് ഗിരീഷിന്റേയും ഗോമതിയുടേയും കളി പിന്നെ നടന്നില്ല..
തിങ്കളാഴ്ച അയാൾ വീണ്ടും ജോലിക്കായി പോയതോടെ അവരുടെ തടസ്സം നീങ്ങി.
അമ്മയും മകനും മൂന്നു ദിവസം കൂടെ കളിച്ചു..
പക്ഷേ…
മൂന്നാം ദിവസം രാവിലത്തെ കളിക്കു ശേഷം ഗിരീഷ് പുറത്തേക്കു പോയ സമയത്തായിരുന്നു ഗോപന്റെ വരവ്…
കളിയുടെ ആലസ്യത്തിൽ കിടന്നു മയങ്ങുകയായിരുന്നു ഗോമതി..
ആരോ കോളിംഗ്ബെൽ അടിക്കുന്നതു കേട്ടാണവർ എഴുന്നേറ്റത്. ഊരിയിട്ട വസ്ത്രങ്ങളെല്ലാം പെട്ടെന്നണിഞ്ഞ് അവർ ചെന്നു വാതിൽ തുറന്നു..
ഗോപൻ..!
അകത്തു കടന്നയുടനേ തന്നേയയാൾ ഗിരീഷിനേക്കുറിച്ച് അന്വേഷിച്ചു. അവൻ പുറത്തു പോയിരിക്കുകയാണെന്നറിഞ്ഞയുടനേ ഗോപൻ കളിവയ്ക്കാനായി വട്ടം കൂട്ടി.
ഗിരീഷുമായി കളി കഴിഞ്ഞതേയുള്ളൂ എന്നതിനാൽ ഗോമതിക്ക് വലിയ ഉത്സാഹമൊന്നുമില്ലായിരുന്നു. എങ്കിലും ഗോപനുമായി പരിപാടി നടത്തിയിട്ട് ഒരാഴ്ചയിലേറേയായതു കൊണ്ട് അവർ പിന്നങ്ങു സമ്മതിച്ചു..