Posted by ഞാന്‍ കൈ കൊണ്ട് മുഖത്തേക്ക് വീണുകിടന്നിരുന്ന അളകങ്ങള്‍ മെല്ലെ കൈകൊണ്ട് മാടിയൊതുക്കി.
“ആന്റി..” ഞാന്‍ ആ മുഗ്ദ്ധസൌന്ദര്യം കണ്ടു മതിയാകാതെ വിളിച്ചു. ആന്റി മൂളി.
“ആന്റിയെ ഞാന്‍ മോളെന്നു വിളിക്കട്ടെ”
ഞാന്‍ ആ കവിളുകളില്‍ തലോടിക്കൊണ്ട് ചോദിച്ചു. ആ കണ്ണുകള്‍ പേടമാനിനെപ്പോലെ പിടയ്ക്കുന്നത് ഞാന്‍ കണ്ടു. ഒപ്പം മെല്ലെ അവയിലേക്ക് കണ്ണുനീര്‍ത്തുള്ളികള്‍ നിറഞ്ഞു തുളുമ്പുന്നതും.
“ആന്റി..ആന്റി..കരയുന്നോ?”
ഞാന്‍ ആ നീര്‍ മുത്തുകള്‍ എന്റെ ചുണ്ടുകള്‍ കൊണ്ട് ഒപ്പിയെടുക്കുന്നതിനിടെ ചോദിച്ചു. ആന്റിയുടെ കിതപ്പ് ഞാന്‍ ശ്രദ്ധിച്ചു. ഞാന്‍ മുഖമുയര്‍ത്തി ആന്റിയെ നോക്കി. ആന്റി കട്ടിലിന്റെ മറുഭാഗത്തേക്ക് നോക്കി കിടക്കുകയായിരുന്നു. ഞാന്‍ ആ പൂങ്കവിളുകളില്‍ പിടിച്ച് മുഖം എന്റെ നേരെ തിരിച്ചു.
“എന്തിനാ കരഞ്ഞത്?”
“ഒന്നുമില്ല”
“അല്ല..എന്തോ ഉണ്ട്..പറ ആന്റി”
“ഒന്നുമില്ല കുട്ടാ…നീയങ്ങനെ ചോദിച്ചപ്പോള്‍ ഞാന്‍ എന്തൊക്കെയോ ഓര്‍ത്തുപോയി”
“എന്ത്? പ്ലീസ് എന്നോട് പറ..ആന്റിക്ക് എന്നോട് എന്തും പറയാം..എന്തും. ഇന്ന് ഞാനീ ലോകത്ത് ഏറ്റവും സ്നേഹിക്കുന്നത് ആന്റിയെ ആണ്”
ആന്റി കൈനീട്ടി എന്റെ മുഖത്ത് തലോടി. ഞാന്‍ ആ കൈ പിടിച്ച് അതില്‍ തെരുതെരെ ചുംബിച്ചു. പിന്നെ ആ കണ്ണുകളിലേക്ക് നോക്കി.
“ഒന്നുമില്ല മോനെ..എനിക്ക് അങ്ങനെ വിളിക്കാന്‍ ഒരു കുഞ്ഞില്ലല്ലോ എന്ന് വെറുതെ ചിന്തിച്ചു പോയി. ലോകത്ത് ഏതൊരു പെണ്ണും മോഹിക്കുന്നത് ഒരു അമ്മയാകാനാണ്. അമ്മ ആകുന്നതിലൂടെ മാത്രമേ അവളൊരു പൂര്‍ണ്ണ സ്ത്രീ ആകുകയുള്ളൂ. പ്രകൃതി അവളില്‍ ഏല്‍പ്പിച്ചിരിക്കുന്ന ഉത്തരവാദിത്തം അതാണ്‌. മക്കളെ പ്രസവിച്ചു വളര്‍ത്തി അവര്‍ക്ക് തണലായി ജീവിക്കുക. പക്ഷെ ഞാനോ….” ആന്റി ഏങ്ങലടിച്ചു. ഞാന്‍ ആന്റിയുടെ കരതലം തഴുകിക്കൊണ്ട് അങ്ങനെതന്നെ ഇരുന്നു.