Posted by ജഗജിത്ത് സിങ്ങിന്റെ പാട്ടിന്റെ ശീലിമയില്‍ ഞങ്ങള്‍ സഞ്ചരിക്കുന്ന മാര്‍ക്ക് ഫോര്‍ അബാസെഡര്‍ കാര്‍ വലിയ തേയില എസ്റ്റേറ്റിനെ പീളര്‍ന്ന്കൊണ്ട് നീണ്ട് കിടക്കുന്ന വഴിയിലൂടെ ഇരമ്പി നീങ്ങി. തേയില തോട്ടത്തിന്റെ നടുവില്‍ ഉള്ള ബംഗ്ലാവിന്റെ ഗേയ്റ്റില്‍ സലാം പറഞ്ഞ് ഞങ്ങളുടെ ഗൂര്‍ഖ റാം സിങ്ങ് നില്‍ക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു. കാര്‍ ബംഗ്ലാവിന്റെ വിശാലമായ പോര്‍ട്ടികോയിലെത്തി നിന്നു. ഞങ്ങള്‍ ഇറങ്ങിയ വശം കാര്‍ കാദറിക്ക ഒരു ഇരബലോടെ മുന്നോട്ടെടുത്തു. മാഡത്തിന്റെ മുന്തിയ ഇനം വിദ്ദേശ കാറുകളുടെ ഇടയില്‍ പാര്‍ക്ക് ചെയ്ത് മൂളിപ്പാട്ടുമായി കാര്‍ കീ പെരു വിരലിലിട്ട് കറക്കി വീട്ടിനുള്ളിലേക്ക് കയറി.
ഞങ്ങള്‍ വീടിന്റെ ഉള്ളിലേക്ക് കയറിയപ്പോള്‍ അന്നകുട്ടി ഞങ്ങളെ സ്വീകരിക്കാന്‍ വന്നു. കയ്യില്‍ അവരുടെ പ്രിയപ്പെട്ട ഡബിള്‍ ബാരല്‍ ഗണ്ണും ഉണ്ട്. അന്നകുട്ടിക്ക് സദാസമയവും ഈ ഡബിള്‍ ബാരല്‍ ഗണ്ണിനെ പരിപാലിക്കലാണ്‌ പതിവ്‌. സത്യത്തില്‍ ഞങ്ങളുടെ വീടിന്റെ കാവല്‍ ചുമതല അന്നകുട്ടിക്കാണ്‌. രാത്രി ഉറക്കമില്ലാത്ത അന്നകുട്ടി ശത്രുവിന്റെ ആക്രമണം എപ്പോള്‍ വേണമെങ്കിലും സംഭവിക്കാം എന്ന രീതിയില്‍ വീട്ടിലാകെ ഒരു മെന്റല്‍ എക്സെട്രിക്ക് പോലെ നടക്കുന്നുണ്ടാകും.
മാഡം ഒന്നും പറയാതെ മുകളിലെ നിലയിലുള്ള മുറിക്കുള്ളിലേക്ക് കയറിപ്പോയി. സ്റ്റെപ്പുകള്‍ കയറുബോള്‍ ആ ഉരുളി കമഴ്ത്തി വച്ചപോലെ സാധാര പെണ്ണുങ്ങളില്‍ കാണുന്നതിനേക്കാള്‍ അല്‍പ്പം താഴ്ന്ന് വിരിഞ്ഞു നില്‍ക്കുന്ന മാഡത്തിന്റെ നിതംബങ്ങള്‍ തുള്ളികളിച്ചു. ആ ചലനം വീക്ഷിച്ച എനിക്ക് പെട്ടെന്ന് തരിപ്പ് വരുകയും ആ മാംസളതയില്‍ തലചായ്ക്കാന്‍ മോഹം ഉള്ളില്‍ വിരിഞ്ഞു. മാഡത്തിനോടൊപ്പം സ്വവര്‍ഗ്ഗ കാമകേളി തുടങ്ങിയതില്‍ പിന്നെ എനിക്ക് ആ മാംസളത ഒരു ഹരമായി മാറീരിക്കുന്നു. മാഡത്തിന്റെ തുടകള്‍ക്കിടയിലെ കാമഗന്ധം ഇപ്പോഴും എന്റെ നാസ്വാദ്വാരത്തിലേക്ക് ഒരു മന്ദമാരുതന്‍ കണക്കിന്‌ വരുന്നത് പോലെ ഒരു ഫീല്‍. മാഡമില്ലാതെ ഒരു രാത്രി പോലും എനിക്കുറങ്ങാന്‍ സാദ്ധിക്കാത്ത അവസ്ത്ഥയിലാണ്‌ ഞാന്‍ ഇപ്പോള്‍. ഞാന്‍ അത്രക്കും അധപതിച്ചോ എന്ന ചിന്ത എന്നില്‍ ചെറിയ മൂകത പടര്‍ത്തി.
“…എന്താ….വൈഗ്ഗ കുട്ട്യേ….എന്താ ചിന്ത….”. അന്നകുട്ടി എന്റെ ചിന്തകളെ മുറിച്ച് കൊണ്ട് ചോദിച്ചു.