“എടീ രാധമ്മേ..ഇവളെ അങ്ങോട്ട് കൂട്ടിക്കൊണ്ടു പോ..”
ബലരാമന് ഭാര്യയോട് ആജ്ഞാപിച്ചു. രാധമ്മ ദേവകിയുടെ അടുത്തെത്തി അവരുടെ തോളില് മെല്ലെ സ്പര്ശിച്ചു. ബലരാമനെക്കാള് രണ്ടോ മൂന്നോ വയസ് ഇളയ നല്ല തടിച്ചു വെളുത്ത ഒരു സ്ത്രീയാണ് രാധമ്മ. തറവാട്ടിലെ മൂത്ത മരുമകള്.
“ദേവകീ..എഴുന്നേല്ക്ക്..പോലീസ് വരുന്നു..വാ..വീട്ടിലേക്ക് പോകാം..” രാധമ്മ അവരോട് പറഞ്ഞു.
“ഹെന്റെ കുഞ്ഞേ..എന്റെ പൊന്നുമോള് കിടക്കുന്ന കിടപ്പ് കണ്ടോ..അയ്യയ്യോ ഇന്നലെ രാത്രി കളിതമാശ പറഞ്ഞു കിടന്നുറങ്ങിയ കൊച്ചാ ഈ കെടക്കുന്നത്..എനിക്ക് വയ്യായേ..എന്നേം കൂടി അങ്ങ് കൊല്ലോ..”
ദേവകി ദുഃഖം സഹിക്കാനാകാതെ നിലവിളിച്ചു. രാധമ്മ അവരെ ഒരു വിധത്തില് താങ്ങി എഴുന്നേല്പ്പിച്ച് അവരുടെ കുടിലിലേക്ക് നടന്നു.
“ഉം..മാറി നില്ക്കിനെടാ..”
സബ് ഇന്സ്പെക്ടര് ആചാരിയുടെ ഘനഗംഭീര ശബ്ദം കേട്ടപ്പോള് ആളുകള് ചിതറി മാറി. ആജാനുബാഹുവായ ആചാരിയും ഏഴെട്ട് പോലീസുകാരും കല്യാണിയുടെ ശരീരം തൂങ്ങിക്കിടന്നിരുന്ന മരത്തിന്റെ അടിയിലെത്തി. അയാള് മൃതദേഹത്തിന്റെ കിടപ്പ് താഴെ നിന്നും നിരീക്ഷിച്ചു. ഏതാണ്ട് അഞ്ചടി ഉയരത്തിലാണ് കല്യാണിയുടെ ശരീരം തൂങ്ങി നില്ക്കുന്നത്. കണ്ണുകള് പുറത്തേക്ക് തുറിച്ച്, നാവ് കടിച്ചു പിടിച്ച നിലയിലാണ്; കണ്ടാല് ഭീതി തോന്നുന്ന മുഖഭാവം. കഴുത്തില് കുരുക്ക് നന്നായി മുറുകിയിട്ടുണ്ട്.
“ഉം..ആത്മഹത്യ തന്നെയാണ്..” ആചാരി ചുറ്റും നടന്നു നോക്കി സ്വയം പറഞ്ഞിട്ട് തിരിഞ്ഞു.
“ആരാണ് ഈ ശരീരം ആദ്യം കണ്ടത്?”
“അവള്ടെ തള്ള തന്നെയാ സാറേ ആദ്യം കണ്ടത്..” മറുപടി നല്കിയത് ബലരാമന്റെ അനുജന് മാധവനാണ്. ചേട്ടനെപ്പോലെ തന്നെ കരുത്തനും മുഖത്ത് സദാ ക്രൂരഭാവം ഉള്ള ആളുമാണ് മാധവന്.
“ചാകാന് വല്ല കാരണവും ഉള്ളതായി അവര് പറഞ്ഞോ?” എസ് ഐ ചോദിച്ചു.
“ഒന്നും അറിയത്തില്ല സാറേ..ഇന്നലെ വൈകിട്ടും കളിച്ചും ചിരിച്ചും നടന്ന പെണ്ണാണ്..പെട്ടെന്ന് ഇങ്ങനെയൊരു കടുംകൈ അവളെന്തിനു ചെയ്തു എന്ന് ഞങ്ങള്ക്കും മനസിലാകുന്നില്ല..ഞങ്ങള്ക്കും അവള് സ്വന്തം മോളെപ്പോലെ ആയിരുന്നു” ബലരാമന് ദീര്ഘനിശ്വാസത്തോടെ പറഞ്ഞു.
“ഉം..ആരെങ്കിലും കയറി ബോഡി താഴെ ഇറക്കൂ….” എസ് ഐ ആജ്ഞാപിച്ചു.
സന്ധ്യയോടെ നിയമപരമായ എല്ലാ കാര്യങ്ങള്ക്കും ശേഷം കല്യാണിയുടെ ശരീരം സംസ്കരിച്ചു. കരഞ്ഞു തളര്ന്ന ദേവകി കുടിലില് കിടക്കുകയായിരുന്നു. അവരുടെ അനുജത്തിയും മക്കളും സംഭവമറിഞ്ഞ് എത്തിയതിനാല് വീട്ടില് അവര് തനിച്ചായിരുന്നില്ല. പനയന്നൂര് തറവാട്ടിലെ വീട്ടുജോലിക്കാരികളില് പ്രമുഖ ആണ് ദേവകി. വര്ഷങ്ങളായി തറവാടുമായി അടുത്ത ബന്ധം അവര്ക്കുണ്ട്. തറവാടിനോട് ചേര്ന്ന് പണ്ട് ഏതോ കാരണവര് നല്കിയ അരയേക്കര് സ്ഥലത്താണ് ദേവകിയും കുടുംബവും താമസിക്കുന്നത്. ഭര്ത്താവ് ഉപേക്ഷിച്ചു പോയതിനാല് മകള് കല്യാണിയുടെ കൂടെ തനിച്ചാണ് അവര് താമസിച്ചിരുന്നത്.
സന്ധ്യ ആയതോടെ പനയന്നൂര് തറവാട്ടിലെ പിള്ളമാര് തറവാട്ടു മുറ്റത്ത് പതിവുള്ള സുരപാനത്തില് ഏര്പ്പെട്ടിരിക്കുകയായിരുന്നു. ഏതാണ്ട് ഇരുപത് ഏക്കര് വരുന്ന വിശാലമായ വനം പോലെ തോന്നിക്കുന്ന പറമ്പിന്റെ മധ്യത്തിലാണ് ഇരുനിലകള് ഉള്ള ആ പടുകൂറ്റന് കൊട്ടാര സദൃശമായ വീട്. ഏതാണ്ട് മുപ്പതില് അധികം മുറികള് ആ തറവാടിനുണ്ട്.