മഹേഷിന്റെ ചിന്തകൾ 4
Maheshinte Chinthakal Part 4 | Author : Solorider | Previous Part
ശരത് വന്നു തട്ടിവിളിച്ചു. നേരം ഉച്ച കഴിഞ്ഞിരിക്കുന്ന. മൊബൈൽ എടുത്തുനോക്കി. 9 മിസ് കോൾസ്. നാലു തവണ ചിന്ത വിളിച്ചിരിക്കുന്ന. തിരിച്ചു വിളിച്ച് കാര്യമെല്ലാം പറഞ്ഞു. നാളെ ക്ലാസ്സിൽ വരുമെന്നുറപ്പു കൊടുത്തു. ഒന്ന് കുളിച്ച് ഊണും കഴിച്ച് ബൈക്ക് എടുത്ത് വിനോദിനെയും കൂട്ടി നേരെ ഹോസ്പിറ്റലിലേക്ക് വിട്ടു. ആനന്ദിനെ റൂമിലേക്ക് മാറ്റിയിരിക്കുന്നു. ഇടതു കൈക്ക് ഫ്രാക്ച്ചർ ഉണ്ട്. മുഖമാകെ നീര് വന്നു വേർതിരിക്കുന്നു. ബെഡിൽ മയങ്ങി കിടക്കുകയാണ്. പാവം. ആനന്ദിന്റെ മമ്മി ആരോടോ ഫോണിൽ സംസാരിക്കുന്നു. ഇടക്ക് കണ്ണ് തുടയ്ക്കുന്നുണ്ട്. ഇടയ്ക്ക് ഒരു നേഴ്സ് വന്ന് ഇൻജെക്ഷൻ കൊടുത്തു. ഡ്രിപ്പ് മാറ്റിയതിനു ശേഷം അവർ പോയി. പലരും വന്നുപോകുന്നുണ്ട്. ഞങ്ങൾ റൂമിനുപുറത്ത് മാറിയിരുന്നു. വെറുതെയിരുന്ന് മടുത്തപ്പോൾ ഞങ്ങൾ പുറത്തേക്കിറങ്ങി. തട്ടുകടയിൽ പോയി ഒരു ചായ കുടിച്ചു.
“മഹേഷ് ” അങ്കിൾ ഞങ്ങളെ വിളിച്ചു.
“നിങ്ങലെപ്പോ വന്നു ” അങ്കിൾ ചോദിച്ചു.
“മൂന്നുമണിക്ക് എത്തി” വിനോദ് പറഞ്ഞു.
“ഞാൻ C.I സാജനെ കണ്ടിരുന്നു. ആനന്ദിനെ ഇടിച്ച വണ്ടിയുടെ ഡ്രൈവറെ പറ്റി ചില വിവരം കിട്ടിയിരിക്കുന്നു.” അങ്കിൾ തുടർന്ന്.
“ഹി സസ്പെക്ട ഫോർ എ കൊട്ടെഷൻ” അങ്കിൾ പറഞ്ഞുനിർത്തി.
ദൈവമേ കൊട്ടെഷൻ. കേട്ട ഉടനെ എന്റെ ശരീരത്തിലൂടെ ഒരു മിന്നർ പിണർ കടന്നു പോയി.
അതിനു കാരണം കോളേജിൽ കുറച്ചു നാൾ മുൻപ് നടന്ന ഒരു സംഭവമായിരുന്നു.അന്ന് ഉച്ചയ്ക്കു മുൻപുള്ള ഹവരും ഫ്രീ യായിരുന്നു.
ഞാനും ചിന്തയും ലാസ്റ് ബെഞ്ചിലിരുന്ന് സൊള്ളുകയായിരുന്നു. വിനോദിനെയും, ആനന്ദിനെയും ഞാനോടിച്ചുവിട്ടിരുന്നു. അവർ രണ്ടുപേരും ഡോറിനടുത്ത് മറ്റുകുട്ടികളോടെ സംസാരിച്ചിരുന്നു.
“പ്ലീസ് ഹെല്പ് മി. അവരെന്നെ കൊല്ലും” ഒന്നാം വർഷ കോമേഴ്സ് വിദ്യാർത്ഥി ഓടി ക്ലാസ്സിൽ കയറി വന്നു. നെറ്റിയിൽ മുറിവുണ്ടായിരുന്നു. മരണഭയം അവന്റെ മുഖത്തുണ്ടായിരുന്നു. ക്ലാസ്സുമൊത്തം ഒരു നിമിഷം നിശബ്ദമായി.
” ഇവിടെ വന്നു ഒരുത്തനും നിന്നെ തൊടില്ല” ഉറച്ച ശബ്ദത്തിൽ വിനോദ് പറഞ്ഞു.
ക്ലാസ് റൂം പൂർണ നിശബ്ദം. അടുത്തതായി എന്താണ് സംഭവിക്കാൻ പോകുന്നത് എല്ലാവര്ക്കും അറിയും.
ചിന്തയുടെ ഹൃദയമിടിപ്പ് എനിക്കു നന്നായി കേൾക്കാം.
“അങ്ങോട്ട് പോകണ്ട ” ബെഞ്ചിൽ നിന്നും എഴുന്നേറ്റ എൻറെ കൈക്ക് പിടിച്ച് ചിന്ത പറഞ്ഞു.
“പേടിക്കണ്ട നോക്കട്ടെ” അവളുടെ കൈ വിടുവിച്ച് ഞാൻ വാതിലിന്റെ അടുത്തേക്ക് നടന്നു.
വിനോദ് വാതിൽ പടിയിൽ വഴിതടഞ്ഞുനിന്നു . പിന്നിൽ ആനന്ദും മറ്റു കുട്ടികളും.
സെക്കന്റുകൾക്ക് മണിക്കൂറിന്റെ ദൈർഖ്യമുള്ള നിമിഷങ്ങൾ.
ആറേഴ് കുട്ടികൾ ഓടിവന്ന് ക്ലാസ്സിലേക്ക് തള്ളിക്കയറാൻ ശ്രമിച്ചു.
വിനോദും മറ്റുകുട്ടികളും അവരെ തടഞ്ഞു. അവർ ബലം പ്രയോഗിച്ചെങ്കിലും വിനോടാവരെ തള്ളി മാറ്റി.
“മഹേഷ് ” അങ്കിൾ ഞങ്ങളെ വിളിച്ചു.
“നിങ്ങലെപ്പോ വന്നു ” അങ്കിൾ ചോദിച്ചു.
“മൂന്നുമണിക്ക് എത്തി” വിനോദ് പറഞ്ഞു.
“ഞാൻ C.I സാജനെ കണ്ടിരുന്നു. ആനന്ദിനെ ഇടിച്ച വണ്ടിയുടെ ഡ്രൈവറെ പറ്റി ചില വിവരം കിട്ടിയിരിക്കുന്നു.” അങ്കിൾ തുടർന്ന്.
“ഹി സസ്പെക്ട ഫോർ എ കൊട്ടെഷൻ” അങ്കിൾ പറഞ്ഞുനിർത്തി.
ദൈവമേ കൊട്ടെഷൻ. കേട്ട ഉടനെ എന്റെ ശരീരത്തിലൂടെ ഒരു മിന്നർ പിണർ കടന്നു പോയി.
അതിനു കാരണം കോളേജിൽ കുറച്ചു നാൾ മുൻപ് നടന്ന ഒരു സംഭവമായിരുന്നു.അന്ന് ഉച്ചയ്ക്കു മുൻപുള്ള ഹവരും ഫ്രീ യായിരുന്നു.
ഞാനും ചിന്തയും ലാസ്റ് ബെഞ്ചിലിരുന്ന് സൊള്ളുകയായിരുന്നു. വിനോദിനെയും, ആനന്ദിനെയും ഞാനോടിച്ചുവിട്ടിരുന്നു. അവർ രണ്ടുപേരും ഡോറിനടുത്ത് മറ്റുകുട്ടികളോടെ സംസാരിച്ചിരുന്നു.
“പ്ലീസ് ഹെല്പ് മി. അവരെന്നെ കൊല്ലും” ഒന്നാം വർഷ കോമേഴ്സ് വിദ്യാർത്ഥി ഓടി ക്ലാസ്സിൽ കയറി വന്നു. നെറ്റിയിൽ മുറിവുണ്ടായിരുന്നു. മരണഭയം അവന്റെ മുഖത്തുണ്ടായിരുന്നു. ക്ലാസ്സുമൊത്തം ഒരു നിമിഷം നിശബ്ദമായി.
” ഇവിടെ വന്നു ഒരുത്തനും നിന്നെ തൊടില്ല” ഉറച്ച ശബ്ദത്തിൽ വിനോദ് പറഞ്ഞു.
ക്ലാസ് റൂം പൂർണ നിശബ്ദം. അടുത്തതായി എന്താണ് സംഭവിക്കാൻ പോകുന്നത് എല്ലാവര്ക്കും അറിയും.
ചിന്തയുടെ ഹൃദയമിടിപ്പ് എനിക്കു നന്നായി കേൾക്കാം.
“അങ്ങോട്ട് പോകണ്ട ” ബെഞ്ചിൽ നിന്നും എഴുന്നേറ്റ എൻറെ കൈക്ക് പിടിച്ച് ചിന്ത പറഞ്ഞു.
“പേടിക്കണ്ട നോക്കട്ടെ” അവളുടെ കൈ വിടുവിച്ച് ഞാൻ വാതിലിന്റെ അടുത്തേക്ക് നടന്നു.
വിനോദ് വാതിൽ പടിയിൽ വഴിതടഞ്ഞുനിന്നു . പിന്നിൽ ആനന്ദും മറ്റു കുട്ടികളും.
സെക്കന്റുകൾക്ക് മണിക്കൂറിന്റെ ദൈർഖ്യമുള്ള നിമിഷങ്ങൾ.
ആറേഴ് കുട്ടികൾ ഓടിവന്ന് ക്ലാസ്സിലേക്ക് തള്ളിക്കയറാൻ ശ്രമിച്ചു.
വിനോദും മറ്റുകുട്ടികളും അവരെ തടഞ്ഞു. അവർ ബലം പ്രയോഗിച്ചെങ്കിലും വിനോടാവരെ തള്ളി മാറ്റി.