ഒരു ജൂനിയർ നഴ്സിന്റെ ഹോസ്പിറ്റൽ അനുഭവങ്ങൾ 2 [Swantham Deepa]

Posted by

“ഹ്മ്മ്.. മനസിലായി. എന്തായാലും. തനിക്കു ഞാൻ ഒരു challenge തരാം. താൻ ഇപ്പൊ എന്ത് ചെയ്യുവായിരുന്നു എന്ന് ഞാൻ ഊഹിച്ചില്ലേ? അതുപോലെ തിരിച്ചൊന്നും ട്രൈ ചെയ്തേ.”

“ഓ താൻ പറഞ്ഞത് അത്ര കറക്റ്റ് ഒന്നും അല്ലാർന്നു കേട്ടോ. പക്ഷെ ഞാൻ challenge അക്‌സെപ്റ് ചെയ്യുന്നു.”

ഞാൻ ചിരിക്കുന്ന ഒരു എമോജി അയച്ചു.

“എനിക്ക് തോന്നുന്നു താൻ ഇപ്പൊ ബെഡിൽ കിടക്കുവാണ്. മുടി അഴിച്ചിട്ടിരിക്കുന്നു. ടീഷർട്ടാണ് വേഷം. പാന്റീസ് ഇട്ടിട്ടുണ്ട്. ബ്രാ ഇല്ല. കിടന്നു മറിഞ്ഞു മെസ്സേജ് ചെയ്തപ്പോൾ ടീഷർട് പതുക്കെ കുറച്ചു പൊങ്ങി വയറൊക്കെ കാണുന്നുണ്ട്. ക്യൂട്ട് വയറാണ് കേട്ടോ. പാന്റീസ് കുറച്ചു നനഞ്ഞിട്ടുണ്ട്. താൻ പാന്റീസിന്റെ പുറത്തൂടെ കൈ വച്ച് കുറച്ചൊക്കെ തൊടുന്നുണ്ട്. പക്ഷെ വിരൽ അകത്തിട്ടിട്ടില്ല. ഞാൻ തന്നെ ഇതുവരെ അത്ര ദൂരം എത്തിച്ചിട്ടില്ല. പക്ഷെ ഞാൻ എത്തിക്കും. ബാക്ഗ്രൗണ്ടിൽ തീരെ കുറച്ചു വെളിച്ചമേ ഉള്ളു. ഷീറ്റൊക്കെ ചുളിഞ്ഞു മറിഞ്ഞു കിടപ്പുണ്ട്. പുറത്തു താനിങ്ങനെ മാലാഖയെ പോലെ കിടന്നു മറിയുവല്ലേ?”

“താൻ ആള് കൊള്ളാല്ലോ? ഒട്ടുമുക്കാലും ശെരിയാണ് കേട്ടോ.”

“എന്താ തെറ്റിയെ?”

“ടാങ്ക് ടോപ് ആണ്. ടീഷർട് അല്ല. പിന്നെ ലൈറ്റ് ഓഫ് ആണ്. പക്ഷെ താൻ പറയുന്ന ഒരു രീതി വച്ച് ഞാൻ വിചാരിക്കുവായിരുന്നു താൻ എന്നെ ഇവിടെ നിന്ന് നോക്കുവാണോന്നു.”

“ഞാൻ അവിടെ ഉണ്ടായിരുന്നെങ്കിൽ ചുമ്മാ നോക്കിനിൽക്കത്തൊന്നുമില്ല”

“പിന്നെ?” എനിക്ക് നല്ല മൂട് കയറി തുടങ്ങി. പുളിക്കും അങ്ങനെ തന്നെ എന്ന് എനിക്ക് മനസിലായി.

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *