Posted by
ഒടുവിൽ ആ നിമിഷം വന്നെത്തി ടീച്ചർ പൂർണമായി തിരിഞ്ഞ് നോക്കി… പക്ഷെ എന്തോ എന്നെ കണ്ടതും കാർമേഘങ്ങൾ കൊണ്ട് നിറഞ്ഞപോലിരുന്ന മുഖത്ത് ചെറിയ ഒരു പ്രകാശം വന്നെത്തിയത് പോലെ എനിക്ക് തോന്നി.. ചിലപ്പോൾ എനിക്ക് തോന്നിയത് മാത്രം ആയിരിക്കാം…
“ഹൊ…നീ ആയിരുന്നോ ഞാൻ ഓർത്തു വല്ല ഞരമ്പ് രോഗിയും ആയിരിക്കും എന്ന്…!!” ഒരു ആശ്വാസം കലർന്ന ചിരിയോടെ എന്നെ നോക്കി എനിക്ക് മാത്രം കേൾക്കാൻ സാധിക്കുന്ന രീതിയിൽ ശബ്ദം കുറച്ചുപറഞ്ഞു… അതിന് മറുപടി എന്നോണം ഞാൻ വെളുക്കെ ഒന്ന് ചിരിച്ച് കാട്ടി…മാനം കപ്പലുകയറി ഇല്ലല്ലോ എന്ന് ഓർക്കുമ്പ ഒരു ആശ്വാസം…
“സാധാരണ ഞാൻ ഫ്രണ്ടിലാ നിക്കാറ് ഇന്നവിടെ തീരെ സ്ഥലം ഇല്ലായിരുന്നു അതാ ഇങ്ങോട്ട് പൊന്നേ… സത്യം പറഞ്ഞ എനിക്ക് ഇവിടെ നിക്കണത് അത്ര ഇഷ്ടല്ലാ…” ടീച്ചറുടെ വാക്കുകളിൽ വിമ്മിഷ്ടം നിറഞ്ഞ് നിന്നിരു
ന്നു.. അത് പിന്നെ സ്വഭാവികം ആണല്ലോ…
“എന്താണോ ഇത്രേം തിരക്ക്.. നമ്മൾ അവിടെ വരയും നിക്കേണ്ടി വരുവോ ..?? ” ഞാൻ ടീച്ചറിനോട് ചോദിച്ചു…
“മിക്കവാറും അങ്ങനെ ആവനാ സാധ്യത..നീ കണ്ടില്ലേ മുഴവൻ ബംഗാളികളാ…എനിക്ക് ആണേൽ ശെരിക്കും നിൽക്കാൻ പോലും പറ്റണില്ല…”ടീച്ചർ അത് പറഞ്ഞപ്പോഴാണ് ഞാനും ശ്രദ്ധിക്കണേ ബസിൽ ഭൂരിഭാഗവും അവർ കയ്യേറിയിരിക്കുകായാണ് അവരുടെ ബാഗും സാമാനങ്ങളും കാരണം ശെരിക്കും നിക്കാൻ പോലും ഇടയില്ലാത്ത അവസ്ഥ…! മൈര്…ഞാൻ ഒരു ആത്മാഗതാഗതം പറഞ്ഞു നെടുവീർപ്പിട്ടു…
“ഇഹ്…എന്താടാ….” എൻ്റെ അത്മാഗതാഗതം അൽപ്പം ഉച്ചത്തിൽ ആയി പോയെന്ന് തോന്നുന്നു..അതുകൊണ്ട് ആയിരിക്കണം ടീച്ചർ ഇങ്ങനെ ചോദിക്കാൻ കാരണം…