അമ്മക്ക് വൃത്തിയും അടിക്കി പെറുക്കി വെക്കുന്നതും അല്പം കൂടുതലാണ്. അതിന്റെ നാലിലൊന്ന് മാത്രമേ എനിക്ക് കിട്ടിയിട്ടുള്ളൂ.
മനു: പോട്ടെ അമ്മമ്മേ, ഇവിടെ വന്നു കഴിയുമ്പോൾ ചേച്ചി പഴയ മോള് തന്നെയല്ലേ.
ഇത് പറഞ്ഞു കൊണ്ട് അമ്മയുടെ മുൻപിൽ വച്ച് അവൻ എന്റെ ചന്തിക്ക് പിടിച്ചു. അമ്മ കാണാതെയാണ് പിടിച്ചതെങ്കിലും ഞാൻ അവനെ ഒന്ന് കണ്ണുരുട്ടി നോക്കി. അമ്മ തോർത്ത് എടുത്ത് അമ്മയുടെ കസേരയിൽ മടക്കി ഇട്ടു. ചെറുതാണെങ്കിലും ആറ് പേർക്ക് ഇരിക്കാൻ പറ്റുന്ന മേശയാണ് അത്. അതിൽ രണ്ട് കസേര അടുപ്പിച്ചിട്ടിരിക്കുന്നതാണ് മനു ഇരുന്നത്, അവന്റെ അടുത്തുതന്നെ ഞാനും ഇരുന്നു. അമ്മ മനുവിന് അടുത്ത ഉള്ള ഒരു ചെയർ മാത്രം ഉള്ള വശത്താണ് ഇരുന്നത്, ആ കസേര ഇട്ടിരിക്കുന്നത് അടുക്കള വാതിലിനോട് ചേർന്നാണ്. മേശയ്ക്ക് വലിപ്പം കുറവായതുകൊണ്ട് ഞാനും മനുവും തമ്മിൽ വളരെ കുറച്ച് ഗ്യാപ്പ് മാത്രമേ ഉണ്ടായിരുന്നുള്ളൂ. ഉപ്പുമാവും പഴവും കടലക്കറിയും ഉണ്ടായിരുന്നു.
ഞാൻ: അമ്മേ, നമ്മുടെ തെക്കേതിലെ ഗൗരിയമ്മ ഇപ്പോഴുമുണ്ടോ.
അമ്മ: ആ ഉണ്ടല്ലോ..
അമ്മക്ക് ഓർമ്മക്കുറവ് ഉണ്ടെങ്കിലും സംസാരിക്കുമ്പോൾ അതൊന്നും അമ്മ ഓർക്കാറില്ല. എന്തെങ്കിലുമൊക്കെ നാട്ടുവിശേഷം പറഞ്ഞു തന്നെ അമ്മ വീണ്ടും വീണ്ടും പറയും. അമ്മയെ കാണാൻ ചെല്ലുമ്പോൾ ഇങ്ങനെ എന്തെങ്കിലും ഒക്കെ അമ്മയെക്കൊണ്ട് പറയിപ്പിക്കണമെന്ന് ഡോക്ടർമാരും പറയാറുണ്ട്. ഈ സമയം മനുവിന്റെ ഇടത്തെ കൈ മേശക്കടയിലൂടെ വന്നു എന്റെ തുടയിൽ പിടിച്ചു. ഞാൻ ഇടം കണ്ടിട്ട് അവനെ ഒന്ന് തറപ്പിച്ച് നോക്കി, പക്ഷേ അവൻ ഒരു കുലുക്കവും ഉണ്ടായിരുന്നില്ല.