നെഞ്ചിൽ വല്ലാത്തൊരു വേദന തോന്നിയാ ഞാൻ ഒന്ന് ചുമച്ചു പോയി.. കുറവും നെഞ്ചും അടിവയറും അടക്കം കൊളുത്തി പിടിക്കുന്ന വേദന.
മാതക നിതംബത്തിന്റെ ഉടമ പെട്ടെന്ന് നിവർന്ന് എന്നെ തിരിഞ്ഞുനോക്കി.
ഐശ്വര്യ ചേച്ചി. അല്ലിയുടെ അടുത്ത കൂട്ടുകാരിയാണ്. നേഴ്സുമാണ്.
ആഹാ.. ചിറക്കൽ കാശിനാഥൻ കണ്ണു തുറന്നു….. ഒരു പുഞ്ചിരിയോടെ ഐശ്വര്യ ചേച്ചി ചോദിച്ചു.
നിൻറെ പൂറ്റിലെ വർത്താനം പറയാതെ പണി അറിയാവുന്ന വല്ല ഡോക്ടർമാരെയും വിളിച്ചോണ്ട് വന്ന് എന്നെ നോക്കാൻ പറയടി പുണ്ടച്ചി എന്ന് എനിക്ക് പറയണം എന്നുണ്ടായിരുന്നെങ്കിലും അതിനുള്ള ആവത് ഇല്ലായിരുന്നു എന്നതായിരുന്നു സത്യം.
ചേച്ചി പെട്ടെന്ന് ടേബിളിനു മുകളിൽ ഇടുന്ന ഫോൺ റിസീവർ കയ്യിലെടുത്ത് എന്തോ പറയുന്നത് കേട്ടു.
അപ്പോഴാണ് സിനിമയിൽ ഒക്കെ കാണാറുള്ളത് പോലെ ഒരുമാതിരി ബീപ്പ് ശബ്ദവും കുറെ ട്യൂബുകളും ഒക്കെ എൻറെ കണ്ണിൽ പെട്ടത്.
ഞാൻ ഐസിയുവിൽ ആണെന്ന് എനിക്ക് മനസ്സിലായി.
എനിക്ക് ജന്മം തന്ന എൻറെ തന്ത തട്ടിപ്പോയോ ഇല്ലയോ എന്ന് ചോദിക്കാൻ നാവു ഉയർത്തിയ നിമിഷം എൻറെ ബോധം പിന്നെയും പോയി.
🌹🌹🌹
മൃഗശാലയിലെ കുരങ്ങനെ പോലെ ഞാൻ അങ്ങനെ കിടന്നുപോയി… അമ്മ. കുഞ്ഞി. അല്ലി. പോരാത്തതിന് ചെറിയമ്മ അപ്പു ചെറിയമ്മയുടെ ഇളയ മകൻ.. കൂട്ടത്തിൽ മനുവും വിശാഖും… ഫുള്ള് സാഡ് വൈബ്.
കരച്ചിലും പിടിച്ചിലും ഒരുമാതിരി അവരാതിച്ച അവാർഡ് സിനിമ പോലെ.. ഇതിലും ഭേദം തീർന്നു പോകുന്നതായിരുന്നു.