ബംഗ്ലാവ് [ആദി]

“ഇയ്യ് കളിയാക്ക്വാ…? ”

“ഇക്കായ്ക്ക് അങ്ങനെ തോന്നുന്നോ..? അഡോബോധംകൊണ്ടാ…”

“മനുഷ്യന്റെ സ്വസ്ഥത കെടുത്തല്ലോ. നിനക്കിപ്പോ എന്താ വേണ്ടത് കായലീചുറ്റണം. പോയി പണ്ടാറടങ്ങ്. പക്ഷേങ്കി, ഇയ്യും അന്റെ സിൽബന്ധീം മാത്രമല്ല, ആ സ്രാങ്കും ഒപ്പം ബേണ . അയാളെ ഞമ്മള് ഷാപ്പി കാണാൻ പാടില്ല.”

“എനിക്ക് സിൽബന്ധികളില്ല.” അപ്പോൾ പോർച്ചിൽ മെഹറുന്നീസ നിൽക്കുന്നത് കാണായി

‘ബിഗ് ഷോപ്പർ എടുത്തുവെച്ചോ..?” ഫരീദ് വിളിച്ചു ചോദിച്ചു.

“ഉവ്വ…” അവൾ തലയാട്ടി

ഹാജിയാർ തല ചെരിച്ചു നോക്കി, മെഹറുന്നീസ നിൽക്കുന്നു. ഫരീദ് പോട്ടെ, മെഹറുന്നീസ് യുണ്ടല്ലോ..! അവളെയൊന്ന് കളിച്ചിട്ട് ആഴ്ച്ച രണ്ട് കഴിഞ്ഞു. അതെങ്ങനെയാ.. ഫരീദയില്ലാത്തപ്പൊ അവളുണ്ടാകില്ല. അവളുണ്ടാകുമ്പോ തനിക്ക് സമയമുണ്ടാകില്ല. എല്ലാം കൂടി ഒത്തുവരുനൊ ഓൾടെ പൂറിനു ഒരാഴ്ച്ചത്തെ ബന്ദ്. മാരുതികാർ ഗേറ്റ് കടന്നു മറഞ്ഞതും ഹാജിയാരുടെ കുണ്ണ എണീറ്റു.

അതോടെ അയാളും എണീറ്റു.

“എടീ മെഹറുന്നീസാ.” നീട്ടി വിളിച്ചു കൊണ്ടയാൾ ഉള്ളിലേക്ക് കയറിയതും ടെലിഫോൺ ബെല്ലടിച്ചു നാശം. ഈ സമയത്താരാണ്. ആരായിരുന്നാലും അവരെ മനസ്സിൽ പ്രാകിക്കൊണ്ടാണു അയാൾ ഫോണെടുത്തത്.

മില്ലിൽ നിന്ന് താരീഖാണ്. “മൊതലാളിയെ തെരക്കി അയ്യപ്പന്റെ മോള് വന്നേക്കണ്”

അത് കേട്ടതും ഹാജിയാരുടെ മുഖം തെളിഞ്ഞു മന്താരിൽ വൃന്ദയുടെ വെളുത്ത കുണ്ടിയും തെളിഞ്ഞു.

“ഇയ്യ് ചോദിച്ചോടാ എന്തിനാണെന്ന്..?”

“ഉവ്വ് മുതലാളീ… ഇന്ന് അയ്യപ്പനെ ഡിസ്ചാർജ് ചെയ്യണ ദിവസാണ്. അവള കുറച്ച കായിക്ക് വന്നതാണ്’