ബംഗ്ലാവ് [ആദി]

ഹൊ. എത്ര കാശ് പോയാലെന്താ.

“ഉപ്പാ.. എനിക്കൊരു അഞ്ഞു്റു രൂപ വേണം.” തൊട്ടുപിന്നിൽ ഷഹാന.

അവൾ യൂണിഫോമിലാണ്. “എന്തിനാടീ കാശ്.?”

“ഞാനേയ്. ചെറിയ കുട്ടിയല്ല. എനിക്കെന്തെല്ലാം ആവശ്യങ്ങളുണ്ടാകും.” അവളുടെ മുഖം കറുത്തു.

“ങ്ങേ. അതുശരി. അപ്പൊ മെൻസസിനു പുറ്റിൽ തിരുകാനുള്ള സാധനം വാങ്ങാനാകും! എന്നാലും അതിന് അഞ്ഞ്റു രൂപയൊക്കെ വിലയുണ്ടോ..? ഇതൊക്കെ ഇവൾക്ക് ഉമ്മയോട് പറഞ്ഞാൽ പോരെ. പെണ്ണിന് ഈയിടെയായി കുറുമ്പ് ഇത്തിരി കൂടുതലാണ്. “പേഴ്സ് കയ്യിലെടുത്തതും അവൾ തട്ടിപ്പറിച്ചു.

“ഞാൻ പൈസ ചോദിച്ചാ ഉപ്പാക്ക് ഭയങ്കര പിശുക്കാ..?” ഏതാനും നോട്ടുകൾ വലിച്ചെടുത്തിട്ട് പേഴ്സ് ഉപ്പാന്റെ നേരെ എറിഞ്ഞ് അവൾ ഒറ്റയോട്ടം.

ശരിയാണ് മോളേ, നിന്റെയടുത്തല്ലാതെ മറ്റൊരു പെണ്ണിന്റെയടുത്തും ഉപ്പ ഇന്നേവരെ പിശുക്ക് കാണിച്ചിട്ടില്ല. വാരിക്കോരി കൊടുത്തിട്ടേയുള്ള.

ഷഹാന സ്കൂളിലേക്ക് പോയതും ഫരീദ അയാളുടെ അടുത്തെത്തി. “ണ്ടും.? അയാൾ തലയുയർത്തി

“മനസ്സിനൊരു സുഖോമില്ല. ഞാനൊന്ന് കായൽ സവാരിക്ക് പോകാ..?”

“അനക്ക് പിരാന്താ. നാലഞ്ചീസം കഴിയട്ടെ. ഞമ്മക്ക് കറങ്ങാൻ പോകാം. ഗോവയിലോ, കാൾമീരിലോ, കൊഡൈക്കനാലിലോ. എവിടെ വേണംന്ന് ഇയ്യ തീരുമാനിക്ക്…?”

“സ്വിറ്റ്സർലാൻഡ്.“

“അതെവിടെയാ..?”

“യൂറോപ്…” അയാൾ തല ചൊറിഞ്ഞു.

“അയിനൊക്കെ പാസ്പോട്ട പുതുക്കണം. അനക്ക് പാസ്പോർട്ട് ഉണ്ടാക്കണം. കുറേ പണീണ്ട്.”

“പാസ്പോർട്ട് വേണ്ടാത്തയിടമുണ്ട്, നേപ്പാൾ. പോയാലോ..?”