ബംഗ്ലാവ് [ആദി]

“ദേ പോണെടാ. നമ്മുടെ സാമ്പാറ് സാറാമ്മ. ‘

ശിവൻകുട്ടി പെട്ടെന്ന് തലയുയർത്തി നോക്കി. ആരെയും കണ്ടില്ല. കൂട്ടുകാരുടെ കൂട്ടച്ചിരിയിൽ അവൻ ചമ്മിപ്പോയി.! സാറാമ്മയുടെ കാര്യം പറഞ്ഞ് കൂട്ടുകാർ ഇപ്പോഴും ഇടയ്ക്കിടയ്ക്ക് താങ്ങാറുണ്ട്. കുണ്ണയിൽ ഇക്കിളിയായിത്തുടങ്ങിയ തുടങ്ങിയിട്ടേയുള്ളൂ. അന്നാണ് ജീവിതത്തിലൊരിക്കലും മറക്കാനാവാത്ത ആ അബദ്ധം തനിക്കു പറ്റിയത്. കളി പഠിക്കാനുള്ള അടങ്ങാത്ത ആഗ്രഹവുമായി താൻ എത്തിപ്പെട്ടത് സാക്ഷാൽ സാമ്പാറു സാറാമ്മയുടെ മുന്നിലായിരുന്നു.! കല്യാണ വീടുകളിൽ പാചകക്കാരന്റെ സഹായിയായിരുന്നു അവൾ, സാമ്പാറു വെയ്ക്കുന്ന ചെമ്പിന്റെ മറവുമാത്രം മതി സാറാമ്മയ്ക്കെന്നാണ് വെയ്പ്!!

ആ പുലയാടി മോള് തന്നെ പറ്റിച്ചു കളഞ്ഞു. ചെപ്പെന്ന് പറഞ്ഞ് തുടകളുടെ ഇടുക്കിലാണ് തന്റെ വീരനെ വെച്ചത്. വീരൻ കാര്യം സാധിച്ചു.! മറ്റു പല രോടും ഈ വീരസ്യം സാറാമ്മ വിളമ്പി, അങ്ങനെയാണ് ആ വിവരം താൻ അറിഞ്ഞത്. വൈകാതെ കൂട്ടുകാരും. ശ്രീകലയുടെ ചെവിയിലും ആരോ അത് എത്തിച്ചു

അവളത് തമാശയായിട്ടാണ് എടുത്തത്. വിശ്വസിച്ചതുമില്ല. അതുകൊണ്ട് രക്ഷപ്പെട്ടു. ശിവൻകുട്ടിയൊരു ചെറു പുഞ്ചിരിയോടെ അതെല്ലാം ഓർത്ത് കിടക്കുകയായിരുന്നു. അപ്പോഴാണ് അതുവഴി പോയ ഒരു കൊച്ചുകുട്ടി ഒരു കല്ല് എടുത്തു അടുത്തുള്ള ചെളിയിലേക്ക് എറിഞ്ഞത്.

പ്ലം. ‘ ചെളിയിൽ കല്ലു വീണ ശബ്ദം

അത് കേട്ടതും ശിവൻകുട്ടിയുടെ ഉള്ളം തലേ രാത്രിയിലേക്കോടി. വിറകു പുരയിലെ ഇരുട്ടിലാണവൻ. പ്ലം, പ്ലം. പ്ലം.” അവന്റെ കാതിൽ അലയടിച്ചു. രാഘവേട്ടന്റെ കുതിപ്പും അമ്മയുടെ കിതപ്പും.!