ബംഗ്ലാവ് [ആദി]

“ഹാ.” അവളിൽ നിന്നൊരു സീൽക്കാര ശബ്ദം പുറത്തേക്കു വന്നു

സമയം വൈകുന്നെന്ന് തോന്നിയതോടെ അയാളേയും കൊണ്ടവൾ നിലത്തു വിരിച്ചിരുന്ന പായയിലേക്ക് കിടന്നു. സന്ധ്യക്കു മുൻപേ അവളതെല്ലാം റെഡിയാക്കി വെച്ചിരുന്നു. വത്സലയുടെ തുടകൾ വലിച്ചകത്തി അതിനുള്ളിലേക്കയാൾ കയറിക്കിടന്നു. കവാടത്തിന്റെ വാതിലിൽ മുട്ടി നിന്ന വീരനെ അവൾ തന്നെ പിടിച്ചു ഉള്ളിലേക്ക് തിരുകിവെച്ചു. ഒന്ന് തള്ളേണ്ട ആവിശ്യമേ അയാൾക്കുണ്ടായിരുന്നുള്ളൂ. തിങ്ങി ഞെരിഞ്ഞുകൊണ്ട് അത് അങ്ങ് ഉള്ളിലേക്കങ്ങ് കയറി.

“വത്സലേ നിന്റെ പൂറിനിപ്പോഴും എന്തൊരു ടൈറ്റാടീ.’ ഊരി അടിച്ചുകൊണ്ടയാൾ പറഞ്ഞു.

“അതേയ് വല്ലപ്പോഴും നിങ്ങൾക്കൊന്ന് കാലകത്തിത്തരുന്നതല്ലാതെ എനിക്ക് മറ്റാരുമായും ഒരിടപാടുമില്ല. ശാന്തക്ക് ആരേലും നന്നായി അടിച്ചു കൊടുക്കുന്നുണ്ടാകും. അതോണ്ടാ ലൂസ് തോന്നണത്”

ആ പറഞ്ഞത് അയാൾക്കിഷ്ടമായില്ലെങ്കിലും ചിരിച്ചുകൊണ്ടയാൾ കുനിഞ്ഞ് കവിളിലൊരു കടി കൊടുത്തു. അവൾ കവിളു തിരുമ്മി

“നിങ്ങളോട് ഞാൻ പറഞ്ഞിട്ടുള്ളതാണ് കാണുന്ന ഭാഗത്തൊന്നും കടിക്കരുതെന്ന്, മക്കളു കണ്ടാ എന്തു കരുതും? അക്കാര്യത്തിൽ അപ്പോഴും

അവൾ ബോധവതിയായിരുന്നു.

അതിനയാൾ മറുപടി പറയാതെ മൂലക്കണ്ണുകൾ ചപ്പി വലിച്ചുകൊണ്ട് ചന്തിപൊക്കി അടിക്കാൻ തുടങ്ങി. വത്സല സുഖം കൊണ്ട് പുളഞ്ഞു.

ഉള്ളിലേക്ക് ആഴ്ന്നിറങ്ങുന്ന ജവാനെ അവൾ ചന്തി പൊക്കിക്കൊടുത്ത് സ്വീകരിച്ചു . പ്രോത്സാഹനം കിട്ടിയതോടെ അയാൾ ആഞ്ഞടിച്ചു തുടങ്ങി. രതിയുടെ അപഃസ്വരങ്ങൾ അവളുടെ വായിൽ നിന്നുതിർന്നു വീണു. ഓളങ്ങളെ കീറിമുറിച്ചു കൊണ്ടവരുടെ കളിവഞ്ചി അതിധ്രുതം നീങ്ങി രതിയുടെ മറുകര തേടിയുള്ള യാത്ര. കിതപ്പും സീൽക്കാരങ്ങളും കൊണ്ടാ കൊച്ചു വിറകുപുര നിറഞ്ഞു. ഇടക്കവർ സർപ്പങ്ങളേപ്പോലെ ചീറ്റി പരസ്പരം ആഞ്ഞ് കൊത്തി. പക്ഷേ, കളിവഞ്ചി പെട്ടെന്ന് കരക്കടുപ്പിക്കാൻ അയാളൊരുക്കമല്ലായിരുന്നു. അതിലും കൂടുതലെന്തൊക്കെയോ അവളിൽ നിന്നയാൾ ആഗ്രഹിച്ചിരുന്നു. അവളുടെ മുകളിൽ നിന്നിറങ്ങി അയാൾ മലർന്ന് കിടന്നുകൊണ്ട് പറഞ്ഞു.