ബംഗ്ലാവ് [ആദി]

“ചെ” അവളതു വിട്ടുകളഞ്ഞു. അയാൾ ഊറിച്ചിരിച്ചു.

അയാളുടെ അടുത്ത നീക്കം പെട്ടെന്നായിരുന്നു. അവളുടെ തുടകൾ അയാൾ അകറ്റിവെച്ചു. എന്നിട്ട് അതിനിടയിൽ കിടന്നു. ആ ജന്തു തന്റെ മുള്ളുന്ന ചെപ്പിൽ മുട്ടിയതും, ചെപ്പിനോടെന്തോ മന്ത്രിക്കുന്നതും വിറയലോടെ അവൾ അറിഞ്ഞു. എന്താണാ കിന്നാരം? ഞാനങ്ങ് അകത്തേക്ക് കയറട്ടേന്ന് അനുവാദം വാങ്ങുകയാണോ? അവൾ ആലോചിച്ചു

പിന്നെ ചിന്തിക്കേണ്ടി വന്നില്ല. ആണൊരുത്തൻ പൊടുന്നനെ വളഞ്ഞുകുത്തി പുളഞ്ഞുകയറി.

“അയ്യോ..” അവൾ ചീറി, കരച്ചിൽ ഉച്ചത്തിലായി.

അയാൾ അത് ഗൗനിച്ചില്ല. ആദ്യം എല്ലാ പെൺകുട്ടികളും ഇങ്ങിനെ തന്നെ. കയറുമ്പോൾ കരയും! പിന്നീടൊന്നു കേറ്റാൻ വേണ്ടി നെട്ടോട്ടമോടും! അയാൾ വിലയിരുത്തി.

‘വിട.വേണ്ട…’ അവൾ തുനിഞ്ഞപ്പോഴാണ് അയാൾക്ക് ബോധോദയം ഉദിച്ചത്. അയാൾ അവളുടെ അധരത്തിൽ മുദ്ര വെച്ചു.

പിന്നെ അവൾക്ക് ശബ്ദിക്കാനായില്ല. ഹാജിയാർ അവളിൽ കയറിയിറങ്ങി തുടങ്ങി. അയാളുടെ നാവ് അവളുടെ നാവിനേയും പൗരുഷം അവളുടെ കന്യകാത്വത്തിലും കുത്തി തുടങ്ങി. കട്ടിൽ ഉലയുന്നതിനൊപ്പം അവളുടെ ഞെരക്കവും ഉയർന്നു കേട്ടു.

കായലിലൂടെ മന്ദം ഒഴുകിയെത്തിയ തെന്നൽ ജാലകത്തിലൂടെ കള്ളനെപ്പോലെ കടന്നു വന്നു. അതിനെ ഫാനിന്റെ കൃത്രിമ കാറ്റ് പിടികൂടി പുറത്തെറിഞ്ഞു.

ഹാജിയാരുടെ അരക്കെട്ടു ധ്യതഗതിയിൽ ചലിച്ചു തുടങ്ങിയതോടെ വൃന്ദ തളർന്നുപോയി. അവളുടെ രഹസ്യാധരങ്ങൾക്കിടയിലൂടെ ഒഴുകിയ രുധിരം ബെഡ്ഷീറ്റിൽ കുതിർന്നു! അതോടെ അവളുടെ പ്രജ്ഞ നശിച്ചു. അയാൾ അണയ്ക്കുകയും അവൾ കുറുകുകയും ചെയ്യുകൊണ്ടിരുന്നു.