ബംഗ്ലാവ് [ആദി]

“വ്..വേണ്ട…’ അവൾ വിലക്കി.

അയാളത് കേട്ടില്ലെന്നു തോന്നുന്നു. അത്രയ്ക്ക് പതിഞ്ഞതായിരുന്നല്ലൊ, അവളുടെ സ്വരം, ആ കനികൾ ഉടഞ്ഞിട്ടില്ലെന്ന് അയാൾക്ക് അറിയാമായിരുന്നു. അതിൽ ഇന്നോളം ആരും കൈവെച്ചിട്ടില്ലെന്നും…! ഇനി കൈവെയ്ക്കുന്നവർക്ക് ഒരു തരിമ്പും ബാക്കി നൽകാതെ ആ കനികൾ ഉടച്ചു കളയാൻ മദം കൊണ്ട അയാളുടെ മനം വെമ്പി

പിന്നയാൾ ചിന്തിച്ചു നിന്നില്ല. മുലകൾ രണ്ടും കശക്കിയുടക്കാൻ തുടങ്ങി. “ങാ.ഹ് അവളിൽനിന്നൊരു നിലവിളി മുറിഞ്ഞു.

അയാളെയതു ഉന്മത്തനാക്കുകയാണ് ഉണ്ടായത്. അയാൾ പൂർവ്വാധികം ശക്ടിയോടെ അതിനെ ഞെരടി, കശക്കി.! ഉടച്ചു.!,

അവൾക്ക് കരയാനായില്ല. എതിർക്കാനും.

ആ തുടകൾക്കിടയിലൂടെ അടിവസ്ത്രം ഊർന്നുപോകുന്ന തോന്നലുണ്ടായത്. തോന്നലല്ല, യാഥാർത്ഥ്യം തന്നെ!. ആ ദേഹത്തുനിന്നും അവസാനത്തെ വസ്ത്രവും വിട്ടുകന്നു! ഇനി അരക്കെട്ടു മറയ്ക്കാൻ ഇത്തിരി രോമങ്ങളും, ഒരു അരഞ്ഞാണ ചരടും മാത്രം…!

വൃന്ദ ഭാവനയിൽ ആ രംഗം കണ്ടു. അപ്പോൾ വയറിൽ ചൂടുള്ളതെന്തോ മുട്ടിനിന്നു. അത് അനങ്ങന്നു. അണിവയറിൽ പാമ്പിഴയുന്ന പ്രതീതി. അവൾ സ്വയമറിയാതെ അതൊന്നു തൊട്ടു.

‘ഹയ്യോ…’ ഭയത്തോടെ അവൾ കൈ പിൻവലിച്ചു.

പിടയുന്ന പൗരുഷം!

“അയ്ക്കന്റെ പിടിച്ചോളിൻ. ഉപദ്രവിക്കില്ല.പാവാ,” ഹാജിയാർ ചിരിച്ചു.

അനന്തരം അതെടുത്ത് അവളുടെ ഊഷ്മളമായ കയ്യിൽ പിടിപ്പിച്ചു. അതിന്റെ തൊലിയില്ലാത്ത മകുടത്തിൽ, അഗ്രഭാഗത്തിലൂടെ ഒഴുകിയെത്തിയ മദജലം അവളുടെ കയ്യിൽ പറ്റി.