Posted by ഞാൻ: ആ….
ശങ്കു: പിന്നെ മോനെ പറമ്പിൽ ഒന്നും കാണാറില്ലല്ലോ?
ഞാൻ: അമ്മയല്ലേ എല്ലാം ഇത്ര നാളും നോക്കിയത്, അതുകൊണ്ട് പോകുന്നവരേക്കും ആള് തന്നെ നോക്കട്ടെ എന്ന് കരുതി.
ശങ്കു: ആ….. അത് നന്നായി.
അമ്മ: ആഹാ…… രണ്ടുപേരും കൂടി കത്തിയടിച്ചു നിൽക്കാലെ. ഞാൻ വിചാരിച്ചു ഉമ്മറുത്തേക്ക് പൈസ വാങ്ങാൻ വരും എന്ന്.
ഞാൻ: മ്മ്…..
അമ്മ: ശങ്കുമാവാ, കുറച്ചു നാളികേരം ഒന്ന് പൊതിച്ചു തരുമോ.
ശങ്കു: അയ്യോ കുഞ്ഞേ, പൊതിക്കാൻ ഉള്ള കുറ്റി ഞാൻ എടുത്തില്ല.
അമ്മ: അയ്യോ.
ശങ്കു: ഒരു കുറ്റിയങ്ങു വാങ്ങാൻ മേലെ, ഇവിടെ എപ്പോഴും ആവശ്യം വരുന്നതല്ലേ.
അമ്മ: ആ…. കുറ്റി ഒരണ്ണം ഞാൻ ഇന്നലെ കണ്ടതാ.
അമ്മ എൻ്റെ മുഖത്തു കളിയാക്കിയപോലെ ഒന്ന് നോക്കി.
ശങ്കു: ആ, അത് എടുത്തുവാ.
അമ്മ: ശോ…. ആ കുറ്റിയിൽ ഞാൻ തന്നെ പൊതിച്ചോള്ളാം.
ശങ്കു: നല്ലതല്ലെ. അല്ലെങ്കിൽ മൂർച്ച കൂട്ടണം.
അമ്മ: ആ…. കണ്ടിട്ട് ഒറ്റ കുത്തിനു നാളികേരം വരെ പൊട്ടാൻ സാധ്യത ഉണ്ട്.
ശങ്കു: എന്നാ നോക്കിയും കണ്ടും പൊതിച്ചാൽ മതി.
അമ്മ: മ്മ്…..
അമ്മ അവർക്കു പൈസ കൊടുത്തു. അവർ പോയി.
ഞാൻ: അല്ല, കുറ്റി എവിടാ.
അമ്മ: എന്താ നിനക്ക് പൊതിക്കണോ?
ഞാൻ: എന്നാ ഒന്നു പൊതിച്ചിട്ടു പോവാം.
അമ്മ: എന്നാ മോൻ ഇവിടെ നിൽക്ക്, ഞാൻ കുറ്റി എടുത്തിട്ടു വരാം.
അമ്മ കുറ്റിയും ആയി വന്നു.
ഞാൻ: എവിടെ വച്ചാ പൊത്തിക്കുന്നെ.
അമ്മ എന്നെ ഒരു കള്ള നോട്ടം നോക്കി.
അമ്മ: എന്താ ഇവിടെ വച്ചു പൊതിക്കാൻ പറ്റില്ലേ?
എന്നിട്ട് ഒന്ന് പുഞ്ചിരിച്ചു. ഞാൻ ആകെ കൺഫ്യൂഷൻ ആയി. നാളികേരം പൊതിക്കുന്ന കാര്യം ആണോ അതോ അമ്മയെ പൊതിക്കുന്ന കാര്യമാണോ പറയുന്നേ എന്ന് മനസിലാവുന്നില്ല. അങ്ങനെ ഞാൻ നാളികേരം പൊതിക്കാൻ തുടങ്ങി. അമ്മയുടെ മുഖത്ത് എന്നെ കൊതിപ്പിച്ചു കടന്നു കളഞ്ഞ ഒരു ഭാവം ആയിരുന്നു.