എസിയുടെ ചെറു തണുപ്പിലും ചെന്നിയിലൂടെ വിയർപ്പിറങ്ങി ചങ്കിലേക്ക് പോകുന്ന തുള്ളികളെ കൈകൊണ്ട് തുടച്ച് ടെൻഷനോടെ ഇരിക്കുന്ന ആമിയുടെ ഫോണിൽ നോട്ടിഫിക്കേഷൻ ശബ്ദം ഉയർന്നു.
“എടി.. ഞാനിവിടെ എത്തി..”
“ആ അവിടെ ഇരുന്നോ..”
“വരുന്നില്ലേ..”
“ഇല്ല..!”
“ശെരി ഞാൻ പോയേക്കാം..”
“ദേഷ്യപ്പെടുമോ എന്നോട്..”
“എന്തിന്.. ഇത്രനാളും കഴിഞ്ഞ് വന്നിട്ട് എന്റെ ആഗ്രഹം സാധിക്കുന്നില്ലല്ലോ നീ.. വിഷമം മാത്രം..”
“എന്ത്ന്നാ ഏട്ടാ.. രാവിലെ ഞാൻ ഏട്ടന്റെ കൂടെ വന്നില്ലേ..”
“ശെരി ഞാൻ ഇറങ്ങുവാ..”
“നിക്ക്..”
മെസ്സേജ് അയച്ചു കഴിഞ്ഞ ഉടൻ അവൾ ഫോൺ ലോക്ക് ചെയ്തു. നീണ്ടടയുന്ന മിഴികളിലൂടെ ഓഫീസ് അന്തരീക്ഷം ഒന്ന് വീക്ഷിച്ചു. വലിയ പന്തികേട് ഒന്നുമില്ല. വരുൺ മാത്രമേ തന്നെ നിരീക്ഷിക്കു എന്നവൾക്കറിയാം. എന്നാൽ പോലും ബാക്കി കാര്യങ്ങളൊന്നും അറിയാൻ പോകുന്നില്ലല്ലോ. താൻ ബാത്റൂമിൽ പോകുന്നതിന് അവനെന്തു കാര്യം. എന്നാലും അവന്റെ കുരുട്ട് ബുദ്ധിയിൽ എന്നെയും റിതിയെയും കുറിച്ച് വേണ്ടാത്ത ചിന്തകൾ ഊഹിക്കുമെന്ന് തീർച്ച. പക്ഷെ അവന് ഇനിയെന്നെ ഒറ്റക്ക് കിട്ടണമെങ്കിൽ വീട്ടിലേക്ക് വന്നല്ലേ പറ്റു. അതിന് ശ്രീയുടെ സമ്മതവും വേണ്ടേ. അത് കൊണ്ട് കുഴപ്പമില്ല. ആമി ഒരു ദീർഘ ശ്വാസമെടുത്ത് എഴുന്നേറ്റ് ബാത്രൂം ലക്ഷ്യമാക്കി നടന്നു.
ആമി ഒന്ന് എഴുന്നേൽക്കുമ്പോൾ നിരീക്ഷണം ശക്തമാക്കുന്ന വരുൺ അവളുടെ നീക്കങ്ങൾ കാണുന്നുണ്ട്. തൊട്ട് മുൻപ് റിതിൻ സാറും ബാത്റൂമിലേക്ക് പോയത് അവൻ കണ്ടതാണ്. മനഃപൂർവം കൂട്ടി വായിച്ചപ്പോൾ തന്നെ അവന് പന്തികേട് മണത്തു.