പുഴ ലക്ഷ്യമാക്കി നടന്നു. അങ്ങോട്ട് വരുമ്പോൾ ഉള്ളിൽ ഉണ്ടായ ഭീതി എനിക്കപ്പോൾ ഉണ്ടായിരുന്നില്ല. നഗ്ന പാദനായിട്ടും കല്ലും മുള്ളും എന്നെ നോവിച്ചില്ല. ഞാൻ പുഴക്കരയിൽ എത്തി. കല്ലുകളിൽ ചവിട്ടി പുഴയിലേക്ക് ഇറങ്ങി. പുഴയിലെ വെള്ളത്തിനു തണ്ടുപ്പുണ്ട്. ഒപ്പം നല്ല ഒഴുക്കുണ്ട്.
മഴക്കാറുണ്ട്.
കല്ലിൽ പൊതി വച്ചു. തോർത്ത് മുണ്ട് ഊരി അതിനു മീതെ വച്ചു.
ഞാൻ ഒന്ന് മുങ്ങി നിവർന്നു. പുഴയിൽ മുങ്ങിയപ്പോൾ എന്റെ ശരീരത്തിൽ എന്തോ പെട്ടെന്ന് സംഭവിച്ചു. പെട്ടെന്ന് എന്താണെന്ന് എനിക്ക് മനസ്സിലായില്ല. എന്റെ നവദ്വാരങ്ങളിലൂടെ വിസ്സർജ്ജനം നടന്നതായിരുന്നു അത്. കുളിച്ച് കയറി. തോർത്തി. എന്നിട്ട് ആ പൊതി തുറന്നു.
ഒരു മുണ്ടും ഒരു കോണകവും മേൽമുണ്ടും മാത്രം. ഒപ്പം വളഞ്ഞ വായ്ത്ത്തലയുള്ള ഒന്നരയടി നീളമുള്ള ഒരു കത്തിയും.
ഞാൻ ആ കോണകം എടുത്ത് അരയിൽ ചുറ്റി കാലിന്റെ ഇടയിലൂടെ എടുത്ത് പുറകിൽ കുത്തി. മുണ്ട് ഉടുത്തു. മേൽമുണ്ട് കൊണ്ട് പുതച്ചു.
തോർത്തിക്കഴിഞ്ഞ് തോർത്തും കവറും പുഴയിൽ എറിഞ്ഞു.
തിരികെ വരുമ്പോൾ ഞാൻ അവർ പറഞ്ഞതു പോലെ പടിപ്പുര കടന്ന് വലതു വശത്തെ പനയുടെ ചുവട്ടിൽ കണ്ണടച്ച് നിന്നു.
അൽപം കഴിഞ്ഞപ്പോൾ ഒരു ചിലങ്കയുടെ ശബ്ദം കേട്ടു.
“ചില കാര്യങ്ങൾ ചെയ്യാനുണ്ട്. ഒരു കാരണവശാലും ഞാൻ പറയാതെ കണ്ണ് തുറക്കരുത്.” പ്രൊഫസർ ജയന്തിയുടെ ശബ്ദം.
തണുത്ത വിരലുകൾ എന്റെ അരകെട്ടിൽ പടരുന്നു. അത് എന്റെ മുണ്ടും കോണകവും അഴിച്ചു. നാഭിയിൽ ഒരു ചുണ്ട് ഉരയുന്നു. നാഭിച്ചുഴിയിൽ നിന്നും അത് താഴേക്ക് മെല്ലെ മെല്ലെ പോയി. വല്ലാത ഒരു അനുഭൂതി എൻറ ശരീരത്തിൽ പടർന്നു എന്നൽ എന്റെ കുണ്ണ യാതൊരു അനക്കവും ഇല്ലാതെ കിടക്കുന്നത് എന്നെ അൽഭുതപ്പെടുത്തി.