ഇപ്പൊ ഭാര്യ “ നമ്മുടെ” സാന്ദ്ര എന്ന് പറഞ്ഞ മുതല് സ്വന്തം ഭാര്യേടെ ആങ്ങള വിത്ത് പാകി ഉണ്ടാക്കിയതാണെന്നറിയാത്ത നിഷ്കു ആണിയാൾ എന്നോർത്തപ്പോ അവൻ്റെ ചുണ്ടിൽ ഒരു ഗൂഢസ്മിതം വിരിഞ്ഞു. ഒപ്പം ഒര് ചെറിയ സഹതാപവും തോന്നി.
“ എടി നീ അവരെ വാതിലിൽ തന്നെ നിർത്താതെ വിളിച്ചകത്തേക്ക് കയറ്റി ഇരുത്ത് “ എന്ന് തോമസ് ഭാര്യയെ ഓർമിപ്പിച്ചു.
“ അയ്യോ.. ശരിയാ… ഇവളെ കുറേക്കാലമെത്തി നേരിൽ കണ്ട സന്തോഷത്തിൽ ഞാനതങ്ങ് മറന്നു. വാടി… വാ മോനേ…”!
“ നിൻ്റെ മക്കളെവിടേടി ലിസി”?
“ അവര് മുകളിൽ കാണും. ഇച്ചായൻ്റെ അനിയൻ്റെം പെങ്ങടേം പിള്ളാരൊക്കെയുണ്ട്.. അവരവിടേം ഒരുമിച്ചാണല്ലോ…അല്ലാതെ നാട്ടിൽ അവർക്കാരാ കൂട്ടുകാർ … വാ നമുക്ക് മുകളിൽ ഇരിക്കാം“!.
“ അപ്പോ നിങ്ങളങ്ങോട്ടിരിക്ക്. എനിക്ക് കുറച്ച് കൂട്ടുകാരെ എൻ്റർടെയിൻ ചെയ്യാനുണ്ട്” എന്ന് പറഞ്ഞ് കൊണ്ട് തോമസ് പുറത്തേക്കിറങ്ങി!
“ക്ലബിലേക്കാ! ഇനിയിപ്പോ വെളുപ്പിന് നോക്കിയാ മതി” എന്ന് നജ്ലയുടെ ചെവിയിൽ പറഞ്ഞ് കൊണ്ട് ലിസി അവളുടെ അരയ്ക്ക് ചുറ്റിപ്പിടിച്ച് അകത്തേക്ക് നടന്നു.
എല്ലാവരെയും പരിചയപ്പെട്ട്, പാനോപചാരം, ഭക്ഷണം എന്നിവ കഴിഞ്ഞ് വന്നവരെല്ലാം പിരിഞ്ഞു . ലിസിയും നജ്ലയും ജാസിമും ലിസിയുടെ മക്കളും മാത്രമായി മുകളിലെ ലിവിംഗ് ഏരിയയിൽ ഇരുന്ന് വർത്തമാനം തുടങ്ങി. കുറച്ച് നേരം കഴിഞ്ഞ് പെൺപിള്ളേരുറങ്ങാൻ പോയിക്കഴിഞ്ഞപ്പോ ജാസിം ഉമ്മച്ചിയേയും കൂട്ടുകാരിയേയും അവരുടെ ലോകത്ത് വിട്ട് പതിയെ ബാൽക്കണിയിലേക്ക് നീങ്ങി. ദൂരേ നിന്ന് കടൽക്കാറ്റ് വീശുന്നുണ്ടായിരുന്നു. ജാസിം പോയിക്കഴിഞ്ഞപ്പോൾ ലിസിയും നജ്ലയും അവരുടെ ഹോസ്റ്റൽ ജീവിതം അയവിറക്കിത്തുടങ്ങി. രണ്ടു പേരും ഒരു ഹോസ്റ്റൽ മുറിയിൽ ആയിരുന്നു. രണ്ടും സ്കൂൾ കാലം മുതലേ പരസ്പരം ചട്ടിയടി തുടങ്ങിയ നല്ല കഴപ്പികൾ. തനിച്ചായപ്പോൾ ഇരുവരും പഴയ കഥകളൊക്കെ അയവിറക്കിത്തുടങ്ങി. ലിസി ഇരിക്കുന്നിടത്ത് നിന്ന് നോക്കിയാൽ ബാൽക്കണിയിലേക്കുള്ള ഡോറിൻ്റെ സൈഡിലുള്ള ഫ്രഞ്ച് വിൻഡോയിൽ അകത്ത് നിന്നുള്ള വെളിച്ചം പ്രതിഫലിക്കുന്നത് കാരണം ജാസിമിനെ അവൾക്ക് കാണാൻ കഴിയില്ലെങ്കിലും നജ്ലയ്ക്ക് താനിരിക്കുന്നിടത്ത് നിന്ന് അവനെ നന്നായി കാണാം. അവന് അവരെ ഇരുവരെയും കാണാനും അല്പം അവ്യക്തമായാണെങ്കിലും അവർ സംസാരിക്കുന്നത് കേൾക്കാനും കഴിയും.