ഏഴു വർണങ്ങളും വിരിയട്ടെ 1 [സ്പൾബർ]

ഈ പല്ലവി ആരാണെന്ന് ഇവനറിയില്ല..

 

 

“ഞാൻ പാന്റിയൊക്കെ ഇട്ടിട്ടുണ്ട്… “..

 

 

പല്ലവി ഞെട്ടിപ്പോയി..

വിവേകിനെ ചീത്ത പറയാനായി തല തിരിച്ച അവൾ പതിയെ പറഞ്ഞത് അവൾക്ക് തന്നെ വിശ്വസിക്കാനായില്ല..

ഇത് പറയാനാണോ താൻ അവനെ നോക്കിയത്..

 

 

പെട്ടെന്ന് പല്ലവിയുടെ കാതിൽ ഒരു തണുപ്പനുഭവപ്പെട്ട് അവൾക്ക് ഇക്കിളിയായി..

വിവേക് നാവ് നീട്ടി തന്റെ കാതിൽ നക്കിയതാണെന്നറിഞ്ഞതും അവൾ പുളഞ്ഞ് പോയി..

 

 

“” ഇല്ല… മാഡം പാന്റിയിട്ടിട്ടില്ല… “..

 

 

ചുടു നിശ്വാസത്തോടൊപ്പം അവന്റെ കിതപ്പാർന്ന സ്വരവും കാതിൽ..

വീർത്ത് നിൽക്കുന്ന ചന്തിയിൽ അവനാകെയൊന്ന് കയ്യോടിച്ചു..

 

 

“മാഡം കള്ളം പറഞ്ഞതാ…

ഇതിലെവിടെ പാന്റി… ?””..

 

 

വിവേക് പതിയെ ചന്തിപിടിച്ച് ഉടക്കാൻ തുടങ്ങി..

പല്ലവിയുടെ മൂഡ് മാറുകയായിരുന്നു..

ഇത്രയും കാലം അനുഭവിച്ചിട്ടില്ലാത്തൊരു അവസ്ഥയിലേക്ക് അവൾ പതിയെ വീണുകൊണ്ടിരുന്നു..

അവൾക്ക് വിവേകിനോടൊന്നും പറയാനായില്ല..

അവനെ എതിർക്കാനുമായില്ല..

 

 

എന്നാൽ അവന്റെ മുന്നിൽ താൻ പാന്റിയിടാത്തവളാകുന്നത് പല്ലവിക്ക് സഹിക്കാനായില്ല..

അവൾ വരദയെ ശ്രദ്ധിച്ചു..

മൂന്ന് പെഗ്ഗിന്റെ മൂഡിൽ അവൾ മറ്റൊന്നും ശ്രദ്ധിക്കാതെ സ്റ്റേജിലേക്ക് തന്നെ നോക്കി നിൽക്കുകയാണ്..

 

 

പല്ലവി പതിയെ തല ചെരിച്ചു..

നോക്കിയത് തന്നെ വിവേകിന്റെ മുഖത്തേക്ക്..

കള്ളച്ചിരിയോടെ നിൽക്കുകയാണവൻ..

 

 

“” പാന്റിയിട്ടോന്ന് നോക്കുമ്പോ ശരിക്ക് നോക്കണം…