ഗായത്രി എന്റെ അമ്മ 3 [ഗുൽമോഹർ]

ഫേവറിറ്റ് കറുത്ത അലുവയ്യും, പിന്നെ ഏലാംകൂടെ മിക്കസ് ചെയ്ത ഒരു വലിയ പകറ്റും വാങ്ങി നേരെ തുണികൾ വച്ചുവില്കുന്നിടത്തോട്ട് കയറി. അമ്മയ്ക്ക് ഒന്നുരണ്ടു ചുരിദാറും, സാരിയും എല്ലാം വാങ്ങി പെട്ടെന്ന് തന്നെ ഇറങ്ങി. അവിടുന്ന് നേരെ ബീച്ചിലോട്ട് വച്ചുപിടിച്ചു.ഞായറാഴ്ച ആയതുകൊണ്ടുത്തണേ അത്യാവശ്യം നല്ല തിരക്കുണ്ട്. വണ്ടി പാർക്കിങ്ങിൽ സൈഡാക്കി അമ്മയുടെ കയ്യും പിടിച്ചു ആ ആൾക്കൂട്ടത്തിലേക്കു പതിയെ ഊളിയിട്ടു…
.മനസ്സ് സന്തോഷംകൊണ്ട് വല്ലാതെ തുടിക്കുന്നുണ്ട്. ഒരുപാട് കാലത്തെ ആഗ്രഹമാണ് ഇതൊക്കെ. പതിയെ അമ്മയുടെ തോളിലൂടെ ഇട്ടാ കൈ മെല്ലെ ഇറക്കി ആൾടെ ആരായിലൂടെ കൊണ്ടുവന്നു ഒന്നൂടെ ചേർത്തുപിടിച്ചു. ആളൊന്നു ഞെട്ടിയിട്ടുണ്ട്. ഒരു കൈകൊണ്ടു വയറിലോട്ട് മേലെ കുത്തിയിട്ട് വിടാടാ….
വിടാടാ…. എന്ന് പറഞ്ഞിട്ട് ചുറ്റിലും കണ്ണോടിക്കുന്നുണ്ട്. സംഭവം അമ്മയ്ക്ക് ഇരിട്ടേഷൻ ആവുന്നുണ്ടേലും കയ്യെടുക്കൻ തോന്നിയില്ല. ഒന്നൂടെ ചേർത്തുപിടിച്ചു ആ തിരക്കിലൂടെ ചുറ്റുമുള്ള കാഴ്ചകൾക്കണ്ടു അമ്മയെയുംകൊണ്ട് പതിയെ നടന്നു.
ആ തിരക്കിലൂടെ വലിയ ബാലുണുകൾ വിൽക്കുന്ന ഒരു ബംഗാളി ഫാമിലിയെ കണ്ടു. ഊതി വീർപ്പിച്ച ആ ബലൂണുകളിൽ ഒരുനേരത്തെ അന്നത്തിന്റെയും ജീവിതത്തിന്റെ സ്വപ്നങ്ങളെയും പ്രതീക്ഷകളെയും അർപ്പിച്ചിരിക്കുന്ന കുറച്ചു മനുഷ്യർ….
അമ്മയ്ക്കിപ്പോ പഴയ പരിഭ്രാമമില്ല…
എന്നൊണ്ട് ചേർന്ന് തൊട്ടുരുമ്മി ആ കാഴ്ചകളിലേക്കു മഴികളാർപ്പിച്ചു നടക്കുകയാണ് ആള്. ആവശ്യമിലെല്ലും അമ്മയെയുംകൊണ്ട് ആ ബാലുണ് വിൽക്കുന്ന ഫാമിലിയുടെ അടുത്തിട്ട് ചെന്നു ഒരു ബാലുണ് വാങ്ങി അമ്മയുടെ കയ്യിലോട്ട് കൊടുത്തു. നാറുന്നിലവ് വിരിഞ്ഞൊരു പുഞ്ചിരിയുണ്ട് ആ മുഖത്തു. അവരുടെ കൂട്ടത്തിലെ കുഞ്ഞൊരു കുട്ടിയുടെ കയ്യിലോട്ട് അമ്മ ആ ബാലുണ് പിടിപ്പിച്ചു അതിന്റെ തലയിലൂടെ സ്നേഹത്തോടെ ഒന്ന് തഴുകിവിട്ടു. പേഴ്സ് എടുത്തു അഞ്ഞുറിന്റെ ഒരു നോട്ടുത്തു പ്രായമായ ആ സ്ത്രീയുടെകൈയിലോട്ട് വച്ചുപിടിപ്പിച്ചു തിരിഞ്ഞുനോക്തെ അമ്മയെയുംകൊണ്ട് മുന്നോട്ട് നടന്നു. കടൽകാറ്റേറ്റ് പാറിപറന്ന ആ മുടിയിണകളെ കൈകൊണ്ടു ഒന്ന് ഒതുക്കിവച്ചുകൊടുത്തു അമ്മയുടെ കണിലോട്ട് മെല്ലെ നോക്കി. വല്ലാത്തൊരു സംതൃപ്തിയുണ്ടാ മുഖത്തു. അതിനുപുറ മേ തന്റെ ജീവനോടുള്ള അടങ്ങാത്ത ഒരു പ്രണയവും ആ കണ്ണിലലോളിപ്പിച്ചു വച്ചിട്ടുണ്ട്. ഒരു പകലിന്റെ പിണക്കങ്ങളും, പരിഭവങ്ങളും പങ്കുവച്ചു വിടപറഞ്ഞകലുന്ന സൂര്യനെനോക്കി അമ്മയുടെ കയ്യും പിടിച്ചു ആ മണൽത്തട്ടില്ലങ്ങനെ ഇരുന്നു.
“ദേഷ്യമുണ്ടോ ഉണ്ണിക്കെന്നോട്”
വളരെ പതിയെയാണ് അമ്മ ചോദിച്ചത്.
തോളിലൂടെ കയ്യിട്ടു ഒന്നൂടെ അമ്മയെ ചേർത്തുപിടിച്ചു. എപ്പോഴും എന്റെ സിരകളെ മത്തു പിടിപ്പിക്കുന്ന അമ്മയുടെ ആ വിയർപ്പിന്റെയും, കാച്ചെണ്ണയുടെയും മണം ഒന്നുടെ ആഞ്ഞു ശ്വസിച്ചു പതിയെ അമ്മയുടെ നെറ്റിയിൽ പതിഞ്ഞൊരു ഉമ്മകൊടുത്തു.
“ഈ ജന്മത്ത് എന്റെയമ്മയെ സ്നേഹത്തോടെയല്ലതെ ദേഷ്യത്തോടെ കാണാൻ ഈ ഉണ്ണിക്ക് കഴിയുമെന്ന് തോന്നുന്നുണ്ടോ അമ്മയ്ക്ക്….
പറയുന്നകൂടെ നിറഞ്ഞുവരുന്ന അവന്റെ കണ്ണുകൾക്കണേ അങ്ങനെ ചോദിക്കേണ്ടിയിരുന്നില്ല എന്നുതോന്നിപ്പോയി അവൾക്കു….
“ഉണ്ണീ….
ഞാൻ മോനെ….
അങ്ങനെയൊന്നും ഉദ്ദേശിച്ചു പറഞ്ഞതല്ലടാ….
വാക്കുകൾ വല്ലാതെ ഇടറിപ്പോയി അവളുടെ.