“ഇഡ്ഡലിയോട് വലിയ കൊതിയാണെന്ന് തോന്നുന്നു?” മേമ അർഥഗർഭമായി പറഞ്ഞു.
“പ്രായം അതല്ലേ ടീച്ചറേ, ഈ പ്രായത്തിൽ എന്തോരം ഇഡ്ഡലി തിന്നാലും മതിയാകില്ല. ” ജാനുവമ്മയും കൂടെക്കൂടി.
“നേരാ നല്ല തടിച്ചുന്തിയ മൃദുലമായ ഇഡ്ഡലി എനിക്ക് ഇഷ്ടമാ. ആരുതന്നാലും തിന്നും. ”
“അതേ നിനക്ക് തിന്നാനുള്ളത് സമയമാകുമ്പോൾ കിട്ടും. പുറത്ത് നിന്നും പോയി ഇഡലി തിന്നണ്ട. ”
“വീട്ടിൽ ഉള്ളവർ ഇഡ്ഡലി തിന്നാൻ തരാഞ്ഞാൽ പുറത്ത് നിന്നും തിന്നേണ്ടിവരും.”
“ഡാ ഡാ” മേമ എന്റെ പുറകിൽ വന്ന് ചെവിയിൽ നുള്ളി.
മേമയും ഞാനും ഇരുന്ന് ബ്രേക്ക് ഫാസ്റ്റ് കഴിച്ചു. എന്നിട്ട് ഒപ്പം ഇറങ്ങി.
മേമയുടെ ഒപ്പം സൈക്കിൾ ചവിട്ടി അൽപദൂരം നീങ്ങി. മേമ ബെസ്റ്റോപ്പിലേക്ക് ഉള്ള ഇടവഴിയിലൂടെ ഇറങ്ങിയപ്പോൾ ഞാൻ ബായ് പറഞ്ഞ് വേഗം ചവിട്ടി.
ഞങ്ങളുടെ വിശാലമായ തൊടിയോട് ചേർന്നുള്ള ഇടവഴി വഴി സൈക്കിൾ കുതിച്ചു. രണ്ടു പറമ്പ് കഴിഞ്ഞപ്പോൾ ഗിരിജ ചേച്ചിയുടെ വീടിന്റെ മുമ്പിൽ എത്തി.
“ഡാ നിധിനേ നീ ഇതെങ്ങോട്ടാ വാണം വിട്ട പോലെ പോകുന്നത്?” വടക്ക് വശത്തെ ഇറയത്തു നിന്ന് മുളകരക്കുകയായിരുന്ന ഗിരിജേച്ചി ചോദിച്ചു. ഞാൻ സഡൻ ബ്രേക്കിട്ട് സൈക്കിൾ നിർത്തി.
“എന്താ ഗിരിജേടത്തീ കാര്യം…”
“നീ ഇതെങ്ങോട്ടാ.. ഒന്നിങ്ങ് വന്നേടാ ഒരു കാര്യം പറയാനാ…”
ഞാൻ സൈക്കിൾ അവരുടെ വേലിക്കരികിൽ വച്ചു. എന്നിട്ട് കടമ്പായി (പശുവും മറ്റും കടക്കാതിരിക്കാൻ ഗേറ്റില്ലാത്ത വീടുകളുടെ പടിക്കൽ മുളകൊണ്ട് വിലങ്ങനെ വെക്കുന്നത്) കവച്ച് കടന്നു. അവർ മുളകരക്കുമ്പോൾ ഇറുകിയ ജാക്കറ്റിനുള്ളിൽ കൊഴുത്ത മുല കിടന്ന് തുളുമ്പുന്നത് കാണാൻ നല്ല രസമാണ്.