നിശാഗന്ധി 7 [വേടൻ]

Posted by

 

 

ഞാനവളെ ആ നിമിഷം ന്നോടടുപ്പിച്ചു, ഒരു തേങ്ങളോടെ ചേർന്നു നിന്നവളുടെ കണ്ണുകൾ ചുറ്റും പിടഞ്ഞോടി.

ഞാനെന്റെ ചുണ്ട് അവളിലേക്ക് അടുപ്പിക്കുന്തോറും അവളുടെ മിഴികൾ അടഞ്ഞു വന്നു.. അടുത്തെത്തി ന്റെ നിശ്വാസം മുഖത്തടിച്ചതും അവളൊന്ന് കുളിരണിഞ്ഞ പോൽ ഒന്ന് വിറച്ചു.

 

 

 

“” വിശക്കുന്നില്ലേ… വല്ലതും കഴിക്കണ്ടേ… “”

 

 

 

ഒരുമ്മക്കായി കാത്തിരുന്നവൾ ന്റെ ആ മറുപടി കേട്ടതും കണ്ണ് വെട്ടി തുറന്നു. ന്റെ മുഖത്തെ ചിരിയും, ആഗ്രഹിച്ച ഉമ്മ കിട്ടാത്തതിലുള്ള വിഷമത്തിലും അവളെന്റെ നെഞ്ചിൽ തള്ളി തിരിഞ്ഞു നടന്നു.

 

 

 

“” ഹാ വെറുതെ പിണങ്ങിയങ്ങ് പോവല്ലേ പെണ്ണെ… ചോദിക്കട്ടെ ഞാൻ.. “”

 

 

 

തിരിഞ്ഞ് നടന്നവളുടെ കൈക്ക് പിടിച്ചു നിർത്തി ഞാൻ ന്നോട് അടുപ്പിച്ചു, ന്നിട്ടും മുഖത്തേക്ക് നോക്കാതെ നിന്നവവളുടെ താടിയിൽ പിടിച്ചൊന്നുയർത്തുമ്പോ അവളാ കണ്മഷിയെഴുതിയ മിഴികൾ ന്നിലേക്ക് അയച്ചു.

പിന്നെ കണ്ണിലേക്ക് നോക്കി അവളേറെ നേരം നിന്നെങ്കിലും നാണം അരിച്ചിറങ്ങുന്ന മുഖം ന്നിൽ നിന്നും സമദ്ധമ്മായി മറക്കാൻ നോക്കിയവൾ

 

 

“” ഹ്മ്മ്.. മ്മാറ്… ഞാനടുക്കളെ പോട്ടെ… “”

 

 

 

അവൾ മുഖം വെട്ടിച്ചു പോകാൻ നോക്കിയെങ്കിലും ഞാൻ തടഞ്ഞു.

 

 

 

“” അങ്ങനെയിപ്പോ ന്റെ ഭാര്യേ കഷ്ടപ്പെടുത്താൻ ഞാൻ സമ്മതിക്കില്ല… അതോണ്ട് ന്റെ മോളിങ്ങ് വാ… “”

 

 

പറഞ്ഞതും ഞാനവളെ എടുത്തു പൊക്കി, ന്റെ കയ്യിൽ കിടക്കുന്നവൾ ന്റെ തോളിലേക്ക് കയ്യുമിട്ട് ചിരിയോടെ ന്നെ നോക്കി കിടന്നു.

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *