നിശാഗന്ധി 7 [വേടൻ]

Posted by

 

✨✨✨✨✨✨✨✨✨✨✨✨✨✨✨✨✨✨

 

 

മുറിയിലെ വെളിച്ചം ഇടക്കൊന്ന് തുറന്ന് വന്ന ഇരുട്ടിലേക്കും കടന്നു,

കയ്യിൽ ഒരു ഗ്ലാസ്സ് പാലുമായി, ഒരുസെറ്റ് സാരിയും ചുറ്റി, തലയിൽ മുല്ലപ്പൂ മണവും കൊണ്ടവൾ നികരികിലേക്ക് നടന്നെത്തി, അവൾ അകത്തേക്ക് കയറിയതും ചില ചിരിയോടെ ആ വാതിലും അടഞ്ഞു.

 

 

“”ആകെ മുഷിപ്പായല്ലേ പെണ്ണെ.. “” അവള് വന്നെന്റെ അരികിൽ നിന്നതും ഞാൻ തലയുയർത്തി അവളെ നോക്കി, ആ മുഖത്ത് ഒരുതരം ചിരിയും, നാണവും..

 

 

“” ന്താടി… നീയേ…. “” അവളുടെ മുഖത്തെ ചിരികണ്ട് ഞാനവളെ മുഴുവനായൊന്നു നോക്കിയതും പറയാൻ വന്ന വാക്കും മുറിഞ്ഞു പൊയ്. ഞാൻ നോക്കുമ്പോ നാണം കൊണ്ട് തറയിൽ കളം വരക്കുന്നു.

 

 

“” നീയെന്താ ന്റെ പെണ്ണെ ഈ കാണിക്കണേ.. “”

 

 

അവളുടെ പ്രവർത്തി കണ്ട് പൊട്ടിവന്ന ചിരി കടിച്ചു പിടിച്ചു ഞാൻ ചോദിച്ചതും

 

 

“” നാണങ്കോണ്ടാ… “” ന്ന് തലതാഴ്ത്തി പറയുമ്പോ, ആ മുഖത്തെ ചേഷ്ടകൾ.. ഞാൻ ആ കയ്യിൽ കൈ നീട്ടി പിടിച്ചെന്റെ നേരെ അടുപ്പിക്കുമ്പോ ഒരു ചെറു ഞെട്ടലോടെ അവളെന്റെ അരികിലേക്ക് വീണു. പാൽ ഗ്ലാസ്സ് കയ്യിൽ നിന്ന് വാങ്ങി മേശേമേൽ വെക്കാൻ തുടങ്ങിയതും അവളെന്നെ തടഞ്ഞു.

 

 

“” അതങ്ങ് കുടികാം വാവേ… “” ഞാനവളെ നോക്കി,

അവളിൽ ഞാനിന്ന് വരെ കണ്ടിട്ടില്ലാത്ത ഒരുതരം ഭാവം.

 

 

“” ന്താ ന്റെ പെണ്ണെ നിനക്ക് പറ്റിയെ…?? “”

 

 

ആ മുഖം കയ്യിൽ കോരിയെടുത്തു ഞാൻ അത്രേയേറെ പ്രണയാർദ്രമായി ചോദിച്ചതും,

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *