ചുവപ്പ് വീണു തളിർത്ത പുടവയിൽ അവളുടെ ഗോതമ്പിന്റെ നിറം ന്റെ കണ്ണുകളിൽ തിളങ്ങി നിന്നു. ചെറു നനവ് വീണ കണ്ണുകളും ചുണ്ടിണകളിലെ പുഞ്ചിരിയും മുഖത്തെ നാണവുമായി, കയ്യിലൊരു താലവുമേന്തി നിക്കരികിലേക്ക് നടന്നടുക്കുന്നത്
ന്റെ പ്രിയപ്പെട്ടവളാണ്…ന്റെ പെണ്ണാണ്…
ഞാനാ കാഴ്ച മനസ്സാൽ പകർത്തി, ആ ചെറു പുഞ്ചിരി തൂകി വരുന്നവളുടെ കണ്ണുകൾ നിറഞ്ഞിട്ടുണ്ട്, തലയുയർത്തി ഒന്ന് നോക്കാൻ നില്കാതെ, അക്ഷരയുടെയും സോഫിയയുടേയും കൂടെ അവളാ മണ്ഡപതിലേക്ക് കയറി
അവളിൽ ആക്രിഷ്ടനായി നിന്ന ഞാൻ ആ മുഖത്ത് നിന്ന് കണ്ണെടുക്കാൻ മറന്ന് പോയിരുന്നു. അല്ലെങ്കിൽ എനിക്കതിനു കഴിഞ്ഞില്ല..
അവളെനിക്കൊപ്പം ആ മണ്ഡപത്തിലേക്ക് കയറിയതും,
“”മതിയെന്റെ ചെക്കാ നോക്കിത്.. അവള് വേറെങ്ങും പോവൂല…
വീട്ടിലേക്ക് തന്നെ വരും….. “”
അവളെ ഇമപോലും വെട്ടാതെ നോക്കുന്നത് കണ്ടതും അക്ഷര ന്റെ തോളിൽ ഒന്ന് ഉന്തി പതിയെ ന്നോടായി രഹസ്യം പറഞ്ഞെങ്കിലും അവളുടെ അടക്കിയുള്ള ചിരി കേട്ടപ്പോ മനസിലായി പെണ്ണ് കേട്ടുന്ന്..
വാക്കുകളിൽ ശ്രദ്ധിക്കാതെ ഞാൻ വീണ്ടും അവളെ നോക്കി,
അവളിപ്പോ എനിക്ക് അപ്പുറം തൊഴു കയ്യോടെ നിറഞ്ഞ പുഞ്ചിരിയിൽ ഇരിക്കുകയാണ്.
“” അഹ്.. ഇനി മതി… ബാക്കിയൊക്കെ വീട്ടിചെന്നിട്ട് സൗകര്യപൂർവ്വം നോക്കാം… ടാ…. “”
വീണ്ടും ന്നെ തട്ടി വിളിച്ചപ്പോ ഞനൊന്ന് ഞെടുങ്ങി,
കൂടെ ഒന്ന് ചിരിക്കാനും മറന്നില്ല.
അവളെന്നെ തലച്ചേരിച്ചൊന്ന് നോക്കി, ഞാൻ അവളെയും,