നിശാഗന്ധി 7 [വേടൻ]

Posted by

 

 

“” നിങ്ങളെങ്ങനെ അറിഞ്ഞു ഞങ്ങളിവിടെ ഉണ്ടെന്ന്…?? “”

 

 

ഞാൻ ഒരു ഗ്ലാസ്സ് എടുത്ത് ആ വെറും നിലത്തേക്ക് ഇരുന്നു, അപ്പോളേക്കും എല്ലാരും ഓരോ ഗ്ലാസ്സ് എടുത്ത് അവിടെ ഇവിടെയായി ഇരുന്നിരുന്നു.

 

പൂജ നിക്കൊപ്പം ന്നോട് ചേർന്നിരിപ്പുണ്ട്. ഞങ്ങൾക്ക് തൊട്ടപ്പുറം കസേരയിൽ അക്ഷരയും,

 

 

 

“” അത് അക്ഷര പറഞ്ഞു..!! ന്തേ ങ്ങളിങ്ങോട്ട് വന്നത് ബുദ്ധിമുട്ടയോ..? “”

 

 

“” ഏയ്‌ ന്ത്‌ ബുദ്ധിമുട്ട്… ഞങ്ങളു വെറുതെ ഇവിടെ… “”

 

 

 

” ഓഹ്.. മനസിലായി… മനസിലായി.. പറഞ്ഞിനി കൊളമാക്കണ്ട… “” ഞങ്ങളെ രണ്ടാളേം മാറി മാറി നോക്കി അവരെല്ലാം ചിരിച്ചതും ഞങ്ങളു രണ്ടാളും സാമാന്യം നന്നായിട്ട് ചമ്മി.

 

 

✨✨✨✨✨✨✨✨✨✨✨✨✨✨✨✨✨✨

 

 

മഴ മാറി പുതുമണ്ണിന്റെ മണം.. പെയ്തൊഴിഞ്ഞ മഴ ഓർമ്മകൾ ബാക്കിയായി ഇലകളിൽ നിന്നും താഴേക്ക് ഇറ്റ് വീണു.

ആ ഉമ്മറപ്പടിയിൽ ന്റെ നെഞ്ചിൽ ചാഞ്ഞുറങ്ങുന്നവളെ ഒന്ന് തലോടി ഞാൻ ആ മണ്ണിന്റെ മണം ആസ്വാധിച്ചു.

 

 

“” പൊന്നെ.. നിയുറങ്ങിയോ..?? “” ന്റെ നെഞ്ചിലേക്ക് നീളുന്ന നിശ്വാസത്തിന്റെ വേഗത കുറഞ്ഞതും ഞാൻ ഒന്ന് മുരടനക്കി,

 

 

“” മ്മ്… “” അവളൊന്ന് അർത്ഥവർത്തായി മൂളി,

പിന്നെ ഞാനൊന്നും പറഞ്ഞില്ല.. അവളെയും ചേർത്തുപിടിച്ചാ ഉമ്മറപ്പടിയിൽ ഇരുന്നു.

 

അവളുറങ്ങി ന്ന് കണ്ടതും ഞാൻ അവളെയും എടുത്ത് നേരെ റൂമിലേക്ക് കൊണ്ടോയി കിടത്തി, പുതപ്പെടുത്തു പുതപ്പിച്ചു.

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *