നിശാഗന്ധി 7 [വേടൻ]

Posted by

 

 

അവള് ചുറ്റും നോക്കി, ന്നോട് ശബ്ദം കുറച്ച് മുരണ്ടു.

 

 

“” ഇല്ല… ഞാങ്കേറില്ല… ന്നോട് അങ്ങോട്ടേക്ക് കേറല്ലെന്ന് പറഞ്ഞ്… “”

 

 

കൊച്ച് കുട്ടികൾ വാശി പിടിക്കുന്ന പോലെ ഞാൻ കയ്യും കെട്ടി നിന്ന്.

 

 

“” ആര് പറഞ്ഞുന്നാ…??? നീ കളിക്കാതെ കേറി വരുണ്ടോ സിദ്ധു.. “”

 

 

ന്നിട്ടും വരില്ലെന്ന് കണ്ടവൾ ന്റെ വീക്നെസ്സിൽ പിടിച്ചു,

 

 

“” വന്നാ…. വന്ന ഒരു സൂത്രം തരാം…. “”

 

 

“” ഏഹ്… സൂത്രോ… ന്ത്‌…സൂത്രാ…? “”

 

ന്റെ കണ്ണ് വിടർന്നു.

 

 

“” അതൊക്കെയുണ്ട് വന്നാ പറയാം.. “”

 

 

ഞാൻ പിന്നെ ഒന്നും നോക്കില്ല, വാശിയൊക്ക അവിടെ കണ്ട ഏതോ തെക്കൻ കാറ്റിൽ ഒഴുക്കി വിട്ട് അകത്തേക്ക് കയറി.

 

 

അക്ഷരയും കൂടെ കയറിയതും അവള് കതകടച്ചു, അയ്യേ…ഇവളിരിക്കുമ്പോ എങ്ങനാ സൂത്രം വാങ്ങുന്നെ.. ശേ…

 

ഞാൻ പതിയെ അവളോട് ഒന്ന് ചേർന്നിരുന്ന് ആ കാതിൽ അത് പറഞ്ഞതും അവളെന്നെ തറപ്പിച്ചോന്ന് നോക്കി, അതോടെ ഞാൻ വീണ്ടും സൈഡ് ആയി.

 

 

 

“” സിദ്ധു… ന്താ നിന്റെ ഉദ്ദേശം…?? “”

 

 

അവളെനിക്ക് മുന്നിൽ കയ്യും കെട്ടി നിന്ന്, കൂടെ മറ്റവളും. ഞാൻ കാര്യം മനസിലാവാത്ത പോലെ അവരെ നോക്കി, സൈഡിലെ അവളുടെ ഫോൺ കയ്യിലെടുത്തു.

 

 

 

“” ദേ…ടി…നമ്മള്….!!””

 

ഫോണിലെ വാൾപേപ്പർ ഉയർത്തിക്കാട്ടി ഞാൻ പറഞ്ഞതും, അവളോടി വന്നാ ഫോൺ ബെഡിലേക്കെറിഞ്ഞു

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *