നിശാഗന്ധി 7 [വേടൻ]

Posted by

 

 

അവസാന മൂളലിലൂടെ ഞാൻ വീണ്ടും ഒരു ഗ്ലാസ്സ് കയ്യിലേക്കെടുത്തു വായിലേക്ക് കമഴ്ത്തി. കൂടെയൊരുലോഡ് കയ്യടിയും, ഞാൻ എല്ലാരേം നോക്കിയോന്ന് ചിരിച്ചു തല വെട്ടിച്ചതും, ദാണ്ടേ നിക്കുന്നു സ്റ്റെഫിയെ പോലൊരു പെണ്ണ്…. കയ്യും കെട്ടി ന്നെ നോക്കി നിക്കുന്നവളെ ചാരി വേറെയൊരാളുടെ അതാരാ… ഓഹ് അക്ഷരയെ പോലൊരു പെണ്ണ്.. ഇനി കോപ്പി ആണോ..!

 

 

“” ദേ.. ടാ സ്റ്റെഫിയെ പോലെ വേറൊരാള്… “” ഞാൻ ല്ലാരേം ചൂണ്ടി, പക്ഷെ അവരെല്ലാം ചാഞ്ഞായിരുന്നു, അതോ ചാഞ്ഞ പോലെ അഭിനയിക്കയാണോ…? , അവരെ നോക്കി തിരിഞ്ഞ ആ കണ്ണുകൾ ന്നെ ഒന്ന് ചൂർന്നു നോക്കി, ഇത് കോപ്പി അല്ല ഒർജിനൽ പ്രിന്റാ…

 

സംഭവം കയ്യിന്ന് പൊയ് ന്ന് മാനസികയതും ഞാൻ പതിയെ അവരെ നോക്കാതെ മുന്നോട്ട് നടന്നു

 

 

“” മാഗുയിലെ പൂങ്കുയിലെ സെയ്തി ഒന്ന് കേള്

ഉന്നൈ മാലൈയിട തേടി വരും നാള് എന്ത നാള്…”””

 

ഓരോ വരികൾ വീണ്ടും ആവർത്തിച്ചു പാടുമ്പോൾ ഞാൻ വേഗതയും കൂട്ടിയിരുന്നു,

കുറച്ച് ദൂരം ചെന്ന് ഒന്നണച്ചേണ്ണിക്കുമ്പോ അവരുടെ കയ്യിന്ന് രെക്ഷപെട്ടല്ലോ ന്നൊരു ആശ്വാസം ഉണ്ടായിരുന്നു, പക്ഷെ സൈഡിലേക്ക് വീണ ഇരുട്ട് ന്നെ അധിക നേരം സന്തോഷിക്കാൻ സമ്മതിച്ചില്ല.

 

 

“” ഇവിടെ വാടാ അലവലാതി… “” തൊട്ടടുത്ത നിമിഷം ന്റെ ഷർട്ടിൽ പിടി മുറുകി, അവളെന്നെയും കൊണ്ട് അകത്തേക്ക് നടന്നു.

കൂടെ ആരോ ചിരിക്കുന്ന ശബ്ദവും.

 

 

“” ആരെങ്കിലും കാണുന്നേന് മുന്നേ കേറി വരാനാ നിന്നോട് പറഞ്ഞെ… “”

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *